Κορυφή του παγόβουνου η συγχώνευση ΔΟΛ & Πήγασου – Γιατί όλοι την «πέφτουν» στην BlackRock

Η μάχη Σαμαρά να πάρει στον έλεγχό του τα «κόκκινα» δάνεια

Κίνδυνος αφελληνισμού των ελληνικών επιχειρήσεων – Η «Αυτονόμηση» Στουρνάρα

Τελικά όπως φαίνεται η ιστορία της συγχώνευσης ΔΟΛ-Πήγασου έχει μεγαλύτερο και πολυεπίπεδο βάθος από όσο φαινόταν αρχικά και σχετίζεται με την υπόθεση «κόκκινα δάνεια» συνολικά και όχι με εκείνα που αφορούν τους δύο συγκεκριμένους μιντιακούς ομίλους.

Τα άρθρα και τα ρεπορτάζ των τελευταίων ημερών τόσο στα έντυπα και τα sites ΔΟΛ και Πήγασου αλλά και σε άλλες εφημερίδες για το θέμα των κόκκινων δανείων αποτέλεσαν ψηφίδες τις οποίες αν κάποιος ενώσει και κάνει και τις σωστές ερωτήσεις στους σωστούς ανθρώπους θα συμπληρώσει το παζλ. Εμείς αναλύοντας τα όσα διαβάσαμε κάναμε τις σχετικές ερωτήσεις και από τις απαντήσεις που λάβαμε νομίζουμε ότι έχουμε αν όχι ολόκληρο τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος της εικόνας του παζλ.

Η μάχη της κυβέρνησης
Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση δίνει μάχη με την τρόικα για να υπάρξει μια διευθέτηση στα κόκκινα δάνεια. Όπως μαθαίνουμε το βάρος της κυβέρνησης δεν έχει πέσει τόσο στα κόκκινα δάνεια των νοικοκυριών όσο σε εκείνα των επιχειρήσεων με το βλέμμα φυσικά στραμμένο σε συγκεκριμένα δάνεια που αφορούν ένα μικρό αριθμό επιχειρηματιών με μεγάλες επιχειρήσεις που αν δεν υπάρξει κάποια… γενναία ρύθμιση κινδυνεύουν άμεσα να τις χάσουν. Και μιλάμε για όλο το φάσμα της οικονομίας (βιομηχανία, ναυτιλία, κατασκευές, ενέργεια) και όχι μόνο τα ΜΜΕ.

Για να συμβεί αυτό, δηλαδή να υπάρξει γενναία ρύθμιση αυτών των δανείων θα πρέπει η κυβέρνηση να έρθει σε συμφωνία με την τρόικα και γενικότερα με την ΕΕ στο πιο κεντρικό επίπεδο έτσι ώστε να έχει η κυβέρνηση τη δυνατότητα να προχωρήσει εκείνη στις σχετικές ρυθμίσεις στα κόκκινα δάνεια. Αυτό όμως το εγχείρημα έχει πολλές δυσκολίες αφού το υφιστάμενο καθεστώς των ελληνικών τραπεζών είναι εξαρτώμενο άμεσα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και θα πρέπει να δοθεί και από εκεί πράσινο φως ώστε οι τράπεζες να κάνουν ρυθμίσεις στα κόκκινα δάνεια.

Τα αγκάθια
Τα προβλήματα στην προσπάθεια της κυβέρνησης είναι στην πραγματικότητα όπως μαθαίνουμε δύο. Το ένα είναι αρχικά να επιτευχθεί η συμφωνία ώστε να διαχειριστεί εκείνη τα κόκκινα δάνεια. Αυτό όμως είναι πολύ δύσκολο όπως μας λένε άνθρωποι που γνωρίζουν άριστα τόσο τα χρηματοοικονομικά δεδομένα όσο και τα αμιγώς πολιτικά. «Ο ξένος παράγοντας όπως και αν αυτός προσωποποιείται (π.χ Γερμανία) έχει χρυσή ευκαιρία να βάλει στο χέρι τις μεγαλύτερες εταιρείες της Ελλάδας σε όλους τους κρίσιμους τομείς. Τα οικονομικά στοιχεία και τα δανειακά και άλλα βάρη σχεδόν του συνόλου των ελληνικών επιχειρήσεων τις έχουν καταστήσει όχι απλά ευάλωτες αλλά ουσιαστικά εντελώς απροστάτευτες. Όποια στιγμή θέλουν οι τράπεζες μπορούν να αποκτήσουν τον έλεγχο όλων σχεδόν των κρίσιμων κλάδων της χώρας. Είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού οι επιχειρηματίες που μπροστά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο έχουν την δυνατότητα αν θελήσουν να σώσουν τις επιχειρήσεις τους αλλά θα πρέπει να βάλουν τόσο βαθιά το χέρι στην τσέπη που θεωρείται απίθανο αν όχι αδύνατον να αποφασίσουν να το κάνουν. Αν λοιπόν αποφασίσει ο ξένος παράγοντας να πάρει τον έλεγχο των ελληνικών επιχειρήσεων μπορεί να το κάνει εύκολα και τάχιστα. Από την άλλη πλευρά αν τελικά η κυβέρνηση καταφέρει να κάνει ένα deal και να είναι εκείνη που θα διαπραγματευτεί με τις ελληνικές εταιρείες για τα δάνεια τους θα έχει να αντιμετωπίσει το χρηματοδοτικό κενό που θα προκύψει. Το ποσό των δανείων που θα κουρευτούν δεν θα είναι βέβαια της τάξης μερικών δεκάδων ή εκατοντάδων εκ. ευρώ αλλά μερικών δισ. ευρώ. Θα πρέπει λοιπόν να βάλει η κυβέρνηση στα ταμεία των τραπεζών που θα κουρέψουν το χαρτοφυλάκιο τους τα ποσά του κουρέματος, αφού όπως είναι ευνόητο δεν μπορούν ξαφνικά οι ελληνικές τράπεζες να μείνουν με κενό μερικών δισ. ευρώ. Άλλωστε οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται επί της ουσίας υπό τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Σε αυτό το σημείο το πρόβλημα είναι διπλό, αφού και θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση και να βρει τα απαραίτητα ποσά για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από το κούρεμα αλλά και να το περάσει στην κοινή γνώμη. Θα πρέπει δηλαδή πρώτα να βρει κάποια δισ. ευρώ και μετά να πει στον κόσμο γιατί διασώζει συγκεκριμένες επιχειρήσεις. Πιθανώς αν τελικά επέλθει συμφωνία κυβέρνησης τρόικας για τα κόκκινα δάνεια να ακολουθηθεί το πάγιο μοντέλο των τελευταίων δεκαετιών στην Ελλάδα όπου θα πέσουν κάποια ψίχουλα προς τα κάτω για να κερδίσουν πολλά οι από πάνω. Για αυτό ίσως έγιναν τις τελευταίες μέρες και οι διαρροές για αντιμετώπιση των κόκκινων δανείων των στεγαστικών δανείων με επιδότηση του κράτους της δόσης υπό τη μορφή ενοικίου για κάποιο χρονικό διάστημα. Θα δώσουν μια μικρή ανάσα που ουσιαστικά θα είναι μια ακόμη μικρή χρονικά παράταση στους χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων με κόκκινο στεγαστικό για να διασώσουν όσους περισσότερους επιχειρηματίες μπορούν. Φυσικά το τίμημα για πολλούς από αυτούς τους επιχειρηματίες θα είναι να συγχωνευτούν με μέχρι σήμερα ανταγωνιστές και άσπονδους φίλους τους. Η περίπτωση ΔΟΛ-Πήγασου είναι χαρακτηριστική όσων λέμε αλλά είναι μόνο ένα μικρό μέρος της όλης υπόθεσης. Ακολουθεί μετά το τέλος της τουριστικής περιόδου η ναυτιλία όπου αναμένονται ανάλογες κινήσεις στις εταιρείες που μεταφέρουν κόσμο στις νησιωτικές περιοχές και πάει λέγοντας και σε άλλους κλάδους» μας είπε άνθρωπος που είναι γνώστης των όσων εξελίσσονται σε Μαξίμου, Βρυξέλλες και Φρανκφούρτη (έδρα της ΕΚΤ).

Ο αστάθμητος παράγοντας
Μέσα σε όλο αυτό το παιχνίδι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει όπως φαίνεται και ένα απρόβλεπτο πρόβλημα που ακούει στο όνομα του Γ. Στουρνάρα. Σαμαράς και Βενιζέλος πίστευαν ότι ο νέος κεντρικός τραπεζίτης θα βρίσκεται σε στενή συνεργασία μαζί τους και παρά τις όποιες διαφωνίες και προσωπικές απόψεις του εν τέλει θα συμφωνούσε και θα στήριζε τις αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Όμως φαίνεται πώς ο Γ. Στουρνάρας αυτονομήθηκε και έχοντας την άνεση που του δίνει το γεγονός ότι ο κεντρικός τραπεζίτης κάθε χώρας αναφέρεται αποκλειστικά στην ΕΚΤ και δεν υπάρχει εύκολος και απευθείας τρόπος παρέμβασης από τις κυβερνήσεις σύμφωνα με τις διαρροές από το Μαξίμου ο Στουρνάρας προς το παρόν τουλάχιστον έχει κόψει τις γέφυρες τόσο με την ελληνική κυβέρνηση όσο και με ισχυρούς παράγοντες της ελληνικής αγοράς με τους οποίους διατηρούσε σε καθημερινή βάση ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας και αυτή τη στιγμή τουλάχιστον ακολουθεί τις νόρμες και τις κατευθύνσεις που απορρέουν από την τρόικα. Χαρακτηριστική της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί και σχετίζεται άμεσα με την υπόθεση των κόκκινων δανείων είναι ότι ο Στουρνάρας κάλεσε την Blackrock για να προχωρήσει στους σχετικούς ελέγχους κάτι που δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση ούτε η ελληνική κυβέρνηση ούτε οι επιχειρηματίες. Όποιος διαβάσει τη σχετική αρθρογραφία της τελευταίες μέρες (π.χ άρθρο Καρακούση στο ΒΗΜΑ, ρεπορτάζ σε ΒΗΜΑ-Εθνος- Πρώτο Θέμα κ.α.) θα διαπιστώσει το πρόβλημα που έχει προκύψει.

Με αυτά και με αυτά γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι η συγχώνευση ΔΟΛ-Πήγασου δεν είναι μόνο ένα ξεχωριστό deal αλλά εντάσσεται μέσα σε ένα συνολικότερο πακέτο. Δεν είναι δυνατόν να γίνει διευθέτηση μόνο των δύο συγκεκριμένων ομίλων και να μείνουν απ’ έξω όλοι οι υπόλοιποι που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα, όχι μόνο στα ΜΜΕ αλλά και σε άλλους κλάδους. Η συνέχεια αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον για όλους.