Δημοσιογράφοι «πασπαρτού» και παντός καιρού – Πληβείοι και πατρίκιοι!

email αναγνώστη

Γράφει ο Κ.Π.

Υπάρχουν κάποιοι δημοσιογράφοι, τους οποίους, δεν ξέρω αν πρέπει να τους θαυμάζει κανείς ή να τους λυπάται. Από την άλλη υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι στον κλάδο, που ασχολούνται με άλλα επαγγέλματα για να επιβιώσουν.

Και όταν λέω να τους θαυμάζεις ή να τους λυπάσαι, θέλω να είμαι συγκεκριμένος. Εννοώ, μια μερίδα συναδέλφων, 20-30-50, οι οποίοι έχουν δύο-τρεις και τέσσερεις δουλειές, πιθανόν και παραπάνω. «Εργάτες» παντός καιρού, που έχουν αναλάβει την ενημέρωση και διαφώτιση της κοινής γνώμης!

Υπάρχει και μια άλλη μερίδα μικρότερη, που παίρνει σβάρνα τα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα, σαν επαΐοντες σε διάφορα θέματα από το πρωί ως το βράδυ για να «ενημερώνουν» τον κόσμο!!! Άλλη κατηγορία σε ένα ΜΜΕ(2-3 ατόμων) που λειτουργεί σαν «πασπαρτού» για όλες τις δουλειές. Ραδιόφωνο, τηλεόραση, εφημερίδα, σχόλιαστής/τρια, εκπομπής(η δική του/της) στο ίδιο ή άλλο ΜΜΕ και πάει λέγοντας.

Αυτό είναι εμφανές στα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας και στα συγκροτήματα κυρίως ΣΚΑΙ, ALPHA, MEGA, ANT1, STAR και άλλα τοπικά ή περιφερειακά δίκτυα με πολλαπλές δραστηριότητες. Ίσως δεν έχουν καταλάβει οι «ειδικοί» περί τα τηλεοπτικά, τι σημαίνει να ξυπνάς το πρωί και ανοίγοντας την τηλεόραση με τις «τσίμπλες» στα μάτια να ακούς τις αναλύσεις του κάθε πολιτικού και μη, μακάκα(!)να σου χαλάει την ημέρα(…). Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και τις βραδινές ώρες. Δεν υπάρχει μέτρο!

Έχει γίνει τόσο κουραστικό να ακούς, να βλέπεις και να διαβάζεις τα ίδια πρόσωπα, με τις ίδιες αναλύσεις και σχόλια, που στο τέλος καταντά γελοίο(!). Μέσα σε αυτό το δημοσιογραφικό και πολιτικό τρελοκομείο με τα ίδια   πολιτικόδημοσιογραφικά καθημερινά πρόσωπα, πρέπει να προσθέσουμε και μικρό αριθμό επιχειρηματιών-καλώς μέχρι ενός βαθμού-που πέρα από την επιχειρηματικότητα, εργάζονται κανονικά μπροστά ή πίσω από την κάμερα και τα μικρόφωνα στα δικά τους ή σε άλλα ιδιωτικά ΜΜΕ.

Δεν ξέρω, πόσο έντιμο και δεοντολογικό μπορεί να είναι. Φαντάζεστε έναν καναλάρχη ή πρόεδρο Ραδιοτηλεοπτικού σταθμού να λέει το κεντρικό δελτίο του σταθμού του, ή να ενημερώνει το κοινό, σε μια χώρα του εξωτερικού; Παντού υπάρχουν διακριτοί ρόλοι. Ή παπάς, παπάς ή ζευγάς, ζευγάς. Στην Ελλάδα κάνουμε και τα δυο, και τον παπά και τον ζευγά!!!

Δεν ξέρω πώς αντέχουν και τι μισθούς παίρνουν. Πληβείοι και πατρίκιοι στο ίδιο σπίτι, με διαφορετικές μερίδες φαγητού, ανεξάρτητα από τις ικανότητες του καθενός. Αυτό είναι ένα ακραίο ελληνικό φαινόμενο! Πόσο μπορεί να αποδώσει ή να είναι ενήμερος ένας δημοσιογράφος, που πριν αφήσει τον τηλεοπτικό φακό τρέχει αμέσως στο επόμενο ΜΜΕ λέγοντας πολλές φορές τις ίδιες βλακείες στο επόμενο μικρόφωνο; Δεν θα μπω στον πειρασμό να μιλήσω πόσο ικανοί(συνάδελφοι) είναι να βρίσκονται παντού και πάντα και αν αυτό μειώνει την αποδοσή τους ή στερούν από συναδέλφους εργασία. Αυτό θα ήταν ανήθικο για μένα.

Θα μιλήσω όμως για δυο πόλεις, Λονδίνο και Νέα Υόρκη, πέρα από πολλές άλλες χώρες, που γνωρίζω πολύ καλά το πώς λειτουργούν τα εκεί ΜΜΕ, δημοσιογραφικά, πολιτικά, ψυχαγωγικά, ενημερωτικά. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι είναι αντικειμενικά σε όλα. Έχουν και αυτά τα προβληματά τους.

-Καταρχάς δεν υπάρχουν τόσες πολλές πολιτικές και ανούσιες εκπομπές με δεκάδες πολιτικούς ή άσχετους γύρω από ένα τραπέζι, να μπορδολογούν ή να τσακώνονται μεταξύ τους. Τις περισσότερες φορές δεν καταλαβαίνει κανείς τι λένε…

-Δεν υπάρχουν Ζωντανές εκπομπές δυο και τρεις ώρες να ασχολούνται με την πολιτική και «τρίχες» πολιτικολογώντας χωρίς λόγο. Εκτός βέβαια από τα ενημερωτικά κανάλια ενημέρωσης και συνεχούς ροής ειδήσεων, κυρίως δορυφορικά. CNN, FOX, BBC, FRANCE 24, CCTV-CHINA, RUSSIA TODAY, TURK CNN, και άλλα.

Η αξιολόγηση των προσκεκλημένων, γίνεται με αυστηρά κριτήρια γνώσεων του αντικειμένου που καλούνται να συζητήσουν, με πολύ μικρό αριθμό προσώπων 1-2. Σπάνιες φορές υπερβαίνουν τον αριθμό σε πολιτικές συζητήσεις, και όχι πρόσωπα, που αποσκοπούν στην τηλεθέαση ή ψηλοτάκουνες κυρίες με φρου-φρού και αρώματα!

Εν κατακλείδι θα ήθελα να πω, ότι τα ελληνικά ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ αντιλαμβάνονται με διαφορετικό τρόπο την ενημέρωση και τις πολιτικές συζητήσεις τις οποίες πολλές φορές μετατρέπουν σε τηλεοπτικά ή θεατρικά Shows. Όσοι έχουν εργαστεί σε ΜΜΕ του εξωτερικού ή έχουν σπουδάσει τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα στο εξωτερικό, σίγουρα θα βλέπουν τη διαφορά.

Π.Χ. θα ήταν αδιανόητο, ένα κεντρικό τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων να μεταδίδεται ραδιοφωνικά. Εδώ στην Ελλάδα συμβαίνει. Έχουμε μπερδέψει την εικόνα με τον ήχο. Η ένας παρουσιαστής τηλεοπτικού δελτίου, να λέει και το ραδιοφωνικό. Ε! δεν χάλασε και ο κόσμος! Πού πας ρε Καραμήτρο; Σιγά ρε μάγκες, στην Ελλάδα ζούμε. Δεν έγινε και τίποτα.

Μήπως πρέπει κάποτε να σοβαρευτούμε σαν Έλληνες και να μην νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα και ότι είμαστε το κέντρο της γης, ξεκινώντας πρώτα από την πολιτική ενημέρωση που όλοι είναι ξερόλες; Ας προσγειωθούμε λεβέντες! Μην προκαλούμε την κοινωνία με τις «παρόλες» που ξεστομίζουμε από τα μικρόφωνα καθημερινά!

Άντε γεια!