Έτσι, χωρίς πρόγραμμα, για τη συν. Δημητρακοπούλου

Email Γιάννη Μαμουζέλου στο Enimerosi24

Αγαπητή συνάδελφε,
τις περισσότερες φορές διαβάζοντας την κριτική σου για τα ραδιοτηλεοπτικά δρώμενα και πρόσωπα γελάω ή χαμογελάω αλλά και “κλαίω”! Γιατί συνήθως τη βρίσκω σωστή και to the point, για να χρησιμοποιήσω λίγο απ’ τα αγγλικά σου που αποτελούν το στιλ σου (έστω κι αν δεν συμφωνώ με την υπερβολική χρήση τους).

Ειλικρινά, αν και ήμουν 36 συνεχή χρόνια στην ΕΡΤ, ελάχιστες φορές πείστηκα ότι όσοι κατείχαν υψηλές θέσεις …είχαν και το αντικείμενο της! Οπότε δεν απορώ καθόλου με τις επιλογές και τα στραπάτσα που τρώνε οι “εξπέρ” του προγράμματος στα ιδιωτικά κανάλια, όπως κι αν λέγονται (Βλέπετε κάποιους ξαφνικά τους είδαμε τοπ του είδους χωρίς να ξέρουμε το παρελθόν τους…) Άσχετο: Και οι δημότες του Μαραθώνα πίστεψαν ότι ο Ψινάκης είναι “μάνατζερ” που θα εκτόξευε το δήμο και τη διαχείριση των κοινών, αλλά ψάχνουν να τον βρουν και νά ναι και …νηφάλιος!

Οι εξπέρ λοιπόν φαίνεται πως είτε αντιγράφουν πολύ άσχημα από μοντέλα του εξωτερικού διάφορες εκπομπές, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι κάθε λαός έχει την κουλτούρα του (με ή χωρίς εισαγωγικά), τις συνήθειες και τρόπο ζωής και φυσικά τα προβλήματά του… Και τα προβλήματα των νεοελλήνων έχουν “πειράξει” και τη διάθεση να δει τηλεόραση ή τί θέλει να δει σ’ αυτήν. Μπορεί να λαθεύω, αλλά έτσι το αναλύω εγώ…

Εντάξει, κριτική στους παρουσιαστές ή εκφωνητές προγραμμάτων ή ειδήσεων γινόταν ανέκαθεν και λογικό είναι. Κι ο καθένας έχει συν και πλην, λιγότερες ή περισσότερες συμπάθειες, λιγότερο ή περισσότερο ελκυστικό προφίλ. Φοβάμαι όμως ότι στην ελληνική πραγματικότητα και αυτοί που επιλέγουν έχουν οφθαλμαπάτες για ορισμένους/ες αλλά και οι παρουσιαστές εκπομπών (δημοσιογράφοι ή ηθοποιοί κ.α.) έχουν προσβληθεί από κάτι που τους κάνει να …παίζουν μάπετ σόυυ!
Τσιρίζουν, χαχανίζουν, μπουρδολογούν, ακκίζονται, λικνίζονται, χουφτώνονται, βρίζονται, ξεκατινιάζονται και ό,τι άλλο χωρίς (οι περισσότεροι) να καταλαβαίνουν ότι δεν είναι σπίτι τους με την γκόμενα ή τους φίλους τους και ότι όλα αυτά τα στημένα “χαζά κι ανόητα” τερτίπια δεν κάνουν τον κόσμο να τους βλέπει στο γυαλί!

Τέλος, είναι λογικό ή τηλεόραση (όπως και το μόντελινγκ κ.α. παρόμοια) να θέλει όμορφους και όμορφες, ειδικά τις τελευταίες στα προγράμματά της… Μα θα πρέπει να μπορούν να μιλήσουν, να κινηθούν, να “σταθούν” μέσα στο κόνσεπτ της εκπομπής, να γνωρίζουν και να υπηρετούν το αντικείμενο και το στόχο της. Αλλιώς οι Αμερικάνοι θα έβαζαν την Καρντάσιαν να εκφωνεί ειδήσεις και ν’ανεβοκατεβαίνουν τα στήθη της σε κάθε αναπνοή! Μα δεν τό καναν…

Οπότε -αν και δεν είναι ευπρεπές, αλλά πόσοι δημοσιογράφοι σήμερα είναι; – σου θυμίζω για το πού οφείλονται ίσως οι επιλογές κάποιων κυριών την παροιμιώδη φράση του Ζαμπέτα σε κάποια οντισιόν ” από φωνή μου…., αλλά από μου… φωνάρα η κυρία”!

Το κακό όμως δεν θά ‘ταν οι εκπομπές και οι “σταρ” που χάνονται ως δια μαγείας απ’ τις οθόνες, αλλά ότι οι επιχειρήσεις ραδιοτηλεοπτικών σταθμών είναι “χτισμένες” στην άμμο, με θαλασσοδάνεια, με διαπλοκές, με εξαπατήσεις δεξιά κι αριστερά (όπως εύστοχα αποκαλύπτει το ρεπορτάζ για τον Ψυχάρη) κι όπως κι αν εξελιχθεί ο “νόμος Παππά”  μάλλον θα γκρεμιστούν κι αυτοί που θα την πληρώσουν οδυνηρά θα είναι οι εργαζόμενοι και οι προμηθευτές τους!

Συναδελφικά

Γιάννης Μαμουζέλος
Δημοσιογράφος- Συγγραφέας