Γιατί οι εισαγγελείς δεν ρωτούν τον Παντελή Ζερβό;

Στην Ελλάδα δεν αλλάζει τίποτε όσα χρόνια και να περάσουν, όλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει και μετά όλοι πέφτουν από τα σύννεφα!

Ο Παντελής Ζερβός στον «Ατσίδα» υποδεχόμενος τον… στρίβειν δια του αρραβώνος υποψήφιο γαμπρό του όταν μαθαίνει το όνομα του γίνεται έξαλλος και του επιτίθεται γιατί ο ξάδελφος του γαμπρού είχε βαρέσει κανόνι στην αγορά κάνοντας όπως έλεγε ο Ζερβός «δόλια χρεωκοπία». 55 ολόκληρα χρόνια οι εισαγγελείς ψάχνουν τα τελευταία κανόνια της αγοράς (Ledra, Πυρσός) διερευνώντας αν έχουμε να κάνουμε με «δόλια χρεωκοπία. Γιατί το θυμίζουμε αυτό; Γιατί απλά στην Ελλάδα δεν αλλάζει τίποτε όσα χρόνια και να περάσουν, όλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει και μετά όλοι πέφτουν από τα σύννεφα!

Ποιό είναι όμως το προφίλ του ελληνικού επιχειρείν μετά τη λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου που δεν έχει αλλάξει καθόλου όλες αυτές τις δεκαετίες;

Ο έλληνας «επιχειρηματίας» δεν βάζει ποτέ ούτε μισό ευρώ από την τσέπη του για να στήσει την επιχείρηση του. Ας είναι καλά τραπεζικά δάνεια, επιδοτήσεις, ΕΣΠΑ ή στη χειρότερη περίπτωση μεταχρονολογημένες επιταγές που θα έχουν αντίκρισμα αν η επιχείρηση αρχίσει να δουλεύει και να έχει έσοδα από την πρώτη κιόλας μέρα. Ο ελληνας επιχειρηματίας πρώτα βάζει στην τσέπη από τα έσοδα της επιχείρησης τα ποσά που χρειάζεται και με ό,τι περισσέψει πληρώνει τις πάσης φύσεως υποχρεώσεις του (εργαζομένους, προμηθευτές, δημόσιες υπηρεσίες, ασφαλιστικές εισφορές κλπ κλπ). Αν αυτά που περισσέψουν φτάνουν για τις πληρωμές ΟΚ, αν όχι μένουν κάποιες απλήρωτες. Οταν τα πράγματα στριμώχνονται ζητά και συνήθως παίρνει τραπεζικά δάνεια τα οποία δίνονται χωρίς εγγυήσεις και με ένα υποτυπώδες business plan το οποίο οι τράπεζες δεν ελέγχουν ποτέ αν είναι βιώσιμο και αν τηρείται. Οι τράπεζες δεν ελέγχουν καν αν τα ποσά που προσφέρουν στον επιχειρηματία μπαίνουν στην επιχείρηση και τις διάφορες υποχρεώσεις ή αν ενθυλακώνονται από τον επιχειρηματία. Ετσι σύντομα ο επιχειρηματίας που έχει φεσώσει το σύμπαν τραβάει μια χρεωκοπία αφού πρώτα συνήθως έχει φροντίσει με διαφόρους τρόπους να έχει κρύψει ή μοιράσει δεξιά και αριστερά τα περιουσιακά του στοιχεία.

Ολες οι επιχειρήσεις που βάζουν λουκέτο, όλες μα όλες έχουν τεράστια χρέη στις τράπεζες, την εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία και φυσικά τους εργαζομένους. Ολοι λοιπόν γνωρίζουν, άπαντες για τους δικούς του λόγους ο καθένας κάνει τα στραβά μάτια και τελικά… πέφτουν από τα σύννεφα και ψάχνουν να δουν τι συνέβη. Και πάντοτε ο πτωχευμένος επιχειρηματίας μετά από ελάχιστο χρονικό διάστημα επιστρέφει στην αγορά με κάποια νέα επαγγελματική κίνηση και κανείς δεν ασχολείται, κανείς αρμόδιος δεν συγκινείται. Δεν υπάρχει κανένας ελεγκτικός μηχανισμός για όσους είτε δια των ενεργειών και αποφάσεων τους είτε δια των παραλείψεων και αβλεψιών τους συνέβαλαν στο κανόνι (τράπεζες, δημόσιους οργανισμούς, ασφαλιστικά ταμεία κλπ). Ακούσατε τα τελευταία χρόνια κάποια δίωξη ή φυλάκιση για τραπεζικά στελέχη μικρά, μεσαία, μεγάλα που υπέγραφαν όλα αυτά τα θαλασσοδάνεια που σκάνε το ένα μετά τον άλλο καθημερινά; Ακούσατε κάτι ανάλογο για δημόσιους λειτουργούς που έκαναν τα στραβά μάτια στα φέσια των επιχειρηματιών στους οργανισμούς που ήταν αρμόδιοι;

Το τελευταίο ενδιαφέρον φαινόμενο που έχει προκύψει είναι επιχειρηματίες με πολυεπίπεδη πετυχημένη επιχειρηματική δράση να αποφασίζουν να κλείσουν κάποια εταιρεία τους που δεν πάει καλά και να το κάνουν με την πτωχευτική διαδικασία αφήνοντας χρέη παντού και να μην υπάρχει κανείς και τίποτε που να τους εμποδίζει να το κάνουν αυτό. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα και το ελληνικό δημόσιο και οι τράπεζες συνεχίζουν να συνεργάζονται σα να μην τρέχει τίποτε με ένα επιχειρηματία που έχει οδηγήσει σε πτώχευση μια εταιρεία του. Για να το εξηγήσουμε… Ενας επιχειρηματίας έχει μια δύο τρεις πέντε υγιείς και πετυχημένες εταιρείες και συνεργάζεται κανονικά με τις τράπεζες και ενώ πτωχεύει μια άλλη εταιρεία του οι τράπεζες δεν του λένε ότι αν δεν ρυθμίσεις τις οφειλές θα γίνει άμεσα κατάσχεση από τις άλλες εταιρείες του. Τον αφήνουν να τους πιστολίζει στη μια του επιχείρηση και συνεχίζουν να τον εξυπηρετούν στις υπόλοιπες!

Εμείς δεν λέμε σώνει και καλά να κρατήσει ένας επιχειρηματίας ανοικτή μια επιχείρηση που δεν τραβάει ή δεν τη θέλει. Ας την κλείσει αφού κανονίσει τα χρέη του και αφού δώσει τις αποζημιώσεις και ό,τι άλλο δικαιούνται οι εργαζόμενοι. Απλά πράγματα. Τα υπόλοιπα επί της… οθόνης!