Παπανδρέου: Έπρεπε να είχα επιμείνει στο δημοψήφισμα του 2011

Γιώργος Παπανδρέου

 

Ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΚΙΔΗΣΟ, Γιώργος Παπανδρέου, μίλησε στο Ρ/Σ Παραπολιτικά 90.1 Fm στη δημοσιογραφική εκπομπή με τους Θανάση Φουσκίδη, Δημήτρη Κουνιά και Ανδρέα Παπαδόπουλο.

Μεταξύ άλλων, επεσήμανε:

Ερωτηθείς ποιοι είναι οι λόγοι που τον έκαναν να ενταχθεί στη Δημοκρατική Συμπαράταξη

 

Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πρώτα από όλα η συγκυρία. Η συγκυρία απαιτεί μια πρόταση συνολική του χώρου της Κεντροαριστεράς, των προοδευτικών δυνάμεων απέναντι σε αυτή την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και γενικότερα απέναντι σε μια συντηρητική πολιτική. Εγώ βάζω στη συντηρητική πολιτική και τον ΣΥΡΙΖΑ και απέναντι στη ΝΔ που δεν θέλουν, δεν έχουν τη βούληση να κάνουν τις σοβαρές προοδευτικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα ιδιαίτερα ένα κράτος που απομυζεί αυτή τη στιγμή, είναι μια μαύρη τρύπα παρότι έχουμε φτάσει στη μείωση των ελλειμμάτων παραμένουν τεράστιες μεταρρυθμίσεις που έαν αυτές δεν γίνουν θα είμαστε σε έναν Γολγοθά που θα συνεχιστεί και για πολλά άλλα χρόνια. Άρα αυτό είναι το πρώτο, το δεύτερο είναι ότι έχει αλλάξει ένα κλίμα. Έχει γίνει ένας κύκλος, υπήρξαν πολλά μυθεύματα, πολλά ψέματα, πολλές συνωμοσιολογίες, «θα μας σώσουν οι Ρώσοι, θα έρθουν οι Κινέζοι να αγοράσουν έλλειμμά μας». «Ήταν η συνωμοσία του ΠΑΣΟΚ, το ΔΝΤ» και χίλια δύο πράγματα . Όλα αυτά έχουν καταπέσει και έχει καταλάβει ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού ότι εμείς κάναμε το καθήκον μας, την πατριωτική μας υποχρέωση και αν όλοι είχανε στηρίξει από την πρώτη στιγμή, αν όλοι είχαν συμφωνήσει από την πρώτη στιγμή να περάσουμε αυτή η κρίση όπως έγινε στις τρεις άλλες χώρες, Πορτογαλία –Ιρλανδία και Κύπρο, θα είχαμε τελειώσει με αυτή την κρίση πολύ νωρίτερα. Αυτή η αβεβαιότητα που συνεχίζεται είναι αυτό που πλήττει πια την οικονομία. Δεν είναι τα ελλείμματα είναι η αβεβαιότητα, είναι η αίσθηση ότι δεν προχωράνε τα πράγματα, μια αίσθηση που έχει και ο έλληνας πολίτης, δυστυχώς, και στη διεθνή παγκόσμια οικονομία. Αυτό είναι το μισό του προβλήματος το άλλο μισό πράγματι ήταν η κρίση τότε αλλά σήμερα είναι η πολιτική κατάσταση.

Εμείς διατηρούμε την αυτονομία μας και οργανωτικά και πολιτικά. Να λέμε τις απόψεις μας, χαιρόμαστε ότι πια υπάρχει μια σύγκλιση στην αφήγηση για το τι έγινε, ποια είναι η κρίση, ποια είναι η διάγνωση και ελπίζουμε να διαμορφώσουμε μια κοινή πολιτική πρόταση για το που πρέπει να πάει η χώρα και αυτή την πρόταση να τη βάλουμε όταν γίνουν οι εκλογές στην κρίση του ελληνικού λαού .

 

ΔΗΜ.: Αντιλαμβάνομαι ότι δεν αφήνετε περιθώρια οποιασδήποτε είδους συμπόρευσης ή εύρεσης κοινών πολιτικών κωδίκων με τη σημερινή κυβέρνηση

 

Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μια ευκαιρία να παίξει ένα σημαντικό ρόλο και να συνενωθεί με ευρύτερες δυνάμεις, θα έλεγα πήρε τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς από πλευράς ψήφων , εκεί ήταν η κοιτίδα στην οποία απευθύνθηκε. Υπήρξε μεγάλη προσδοκία από πολλούς ανθρώπους που ψήφιζαν παλιά το χώρο της Κεντροαριστεράς, ειδικά το ΠΑΣΟΚ και που ήλπιζαν σε αυτά που έλεγε ο κ . Τσίπρας. Έχουν απογοητευτεί , έχουν δει τις αλήθειες και αυτή τη στιγμή πιστεύω ότι δεν κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ να δείξει καμία προοδευτική, ριζοσπαστική πρόταση ή βούληση απέναντι στα κακώς κείμενα στη χώρα μας. Ήρθε αντι-μνημονιακά και έχουν γίνει οι πιο μνημονιακοί γιατί; Γιατί δεν είχαν τι άλλο να πουν και αναγκασμένοι να εφαρμόσουν, να αποδεχτούν μια αλήθεια, μια πραγματικότητα και η πραγματικότητα είναι απλή αν δεν μπορείς να πας να δανειστείς, αν δεν μπορείς να βγεις στις αγορές έχεις ανάγκη την υποστήριξη των εταίρων. Αυτό είναι το απλό και ας μη λέμε περί συνωμοσίας.

Αυτή την απλή ανάγκη που την ξέρανε αντί να κοιτάξουνε ποιες πρέπει να είναι οι προοδευτικές αλλαγές στη χώρα μας για να πάει μπροστά ο τόπος, για να μπουν οι μηχανές τις ανάπτυξης πουλήσανε ένα πρόγραμμα το οποίο δεν υπήρχε. Άρα τη στιγμή την οποία κατανόησαν και αποδέχτηκαν την ανάγκη να εφαρμόσουνε κάποια μέτρα μνημονιακά δεν είχαν τι άλλο να κάνουν. Αυτό δεν ήταν το πρόγραμμα το δικό μας, ως ΠΑΣΟΚ το ’09-’11 εμείς ήρθαμε με πρόγραμμα αλλαγών, δεν ήρθαμε ούτε αντι-μνημονικοί ούτε υπέρ των μνημονίων, εμείς ήρθαμε να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα. Λέγαμε θα αλλάξουμε ή θα βουλιάξουμε, δυστυχώς βουλιάζαμε, δυστυχώς δεν προλάβαμε την κρίση που διαμόρφωσε ο κ. Καραμανλής. Ο κ. Καραμανλής είναι αυτός ο οποίος πήγε τη χώρα στα βράχια, εμείς έπρεπε λοιπόν να σώσουμε τη χώρα από τη χρεοκοπία, αυτό κάναμε. Παράλληλα όμως είχαμε ένα πρόγραμμα μεγάλων μεταρρυθμίσεων Καλλικράτης, η Διαύγεια, υπουργείο Παιδείας, τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι ηλεκτρονικές συνταγογραφήσεις, το openGove, ο οικονομικός εισαγγελέας… σειρά πραγμάτων που κάναμε τομές. Αποδείξαμε δηλαδή ότι συγκρουστήκαμε με τα συμφέροντα και αυτό το κεντρικό πρόβλημα που έχει η χώρα μας που είναι ένα κράτος που δεν λειτουργεί σαν ένα σύγχρονο δημοκρατικό αποτελεσματικό κράτος. Αυτά πληρώνει ο ελληνικός λαός. Μακάρι ο ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει, μακάρι να καταλάβει ότι υπάρχει προοδευτική εναλλακτική. Ναι να τελειώσουμε με το θέμα της κρίσης, να τελειώσουμε με το θέμα των μνημονίων που δεν το κάνει, που καθυστερεί, που έκανε μια τραγική διαπραγμάτευση που κοστίζει στον ελληνικό λαό με τα capitalcontrols, με τους νέους φόρους αλλά μακάρι να έκανε προοδευτικές προτάσεις. Πέρα δηλαδή από το να συζητάτε το εκλογικό σύστημα που είναι μια προοδευτική κατεύθυνση η απλή αναλογική δεν είναι όμως εκεί το πρόβλημα του ελληνικού λαού, πως θα κατανείμουν την εξουσία. Είναι πως θα φτιάξουμε ένα σοβαρό σύγχρονο κοινωνικό κράτος που θα υπηρετεί τον ελληνικό λαό, το δημόσιο συμφέρον και όχι τα πελατειακά συμφέροντα νομής της εξουσίας.

 

ΔΗΜ: Δηλαδή σε μια κατεύθυνση που ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να προτείνει κάποιες μεταρρυθμίσεις με προοδευτικό πρόσημο εσείς πιστεύετε ότι θα μπορούσε η Δημοκρατική Συμπαράταξη να τις συζητήσει

 

Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Εγώ το έχω πει αυτό εδώ και καιρό απλώς νομίζω ότι όλοι μας βλέπουμε ότι τέτοια προοπτική τουλάχιστον δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Μακάρι να αλλάξουνε, μακάρι να δουν ότι τα προβλήματα δεν είναι να βάλουν τους ανθρώπους τους στα πόστα του κράτους και να διαχειρίζονται την εξουσία όπως έκανε και η ΝΔ. Δεν είναι το πρόβλημά μας να πάρουμε την εξουσία, το πρόβλημα μας είναι να αλλάξουμε την εξουσία στη χώρα μας. Αυτό είναι το κεντρικό πρόβλημα της χώρας, ένα κράτος που δεν λειτουργεί υπέρ του δημόσιου συμφέροντος και δεν εννοώ τον δημόσιο υπάλληλο, αυτές είναι οι δομές που πρέπει να αλλάξουμε, αυτές είναι οι αντιλήψεις που πρέπει να αλλάξουν. Μπορούμε, το αποδείξαμε όταν ήμασταν κυβέρνηση ότι μπορούμε να συγκρουστούμε και να κάνουμε μεγάλες αλλαγές.

 

ΔΗΜ.: Άρα είναι λύση οι εκλογές αυτή τη στιγμή;

 

Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Όταν ο κ. Σαμαρας φώναζε για εκλογές το ’11 και τελικά μπήκαμε στην περιπέτεια των εκλογών τι καταφέραμε; Να πάμε πολύ πίσω την εφαρμογή κάποιων μέτρων που αν είχαν εφαρμοστεί το ‘11 και το ‘12 θα είχαμε πάλι φύγει από την κρίση , θα ήμασταν πολύ κοντά να βγούμε στις αγορές το ’14. Άρα λοιπόν ο κ. Σαμαράς κακώς ζητούσε τότε εκλογές είχα προτείνει να συνεχιστεί η τότε κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Παπαδήμο για άλλα δύο χρόνια που είχε το κοινοβούλιο και να παραδώσουμε στον ελληνικό λαό πριν από τις εκλογές του ‘13 μια χώρα που είχε ξεπεράσει την κρίση, που είχε φύγει από την εποπτεία και που θα μπορούσε ο ελληνικός λαός πια ελεύθερα να αποφασίσει ποιο θα πρέπει να είναι το επόμενο βήμα, η επόμενη πορεία και ποιο θα πρέπει να εκπροσωπήσουν τον ελληνικό λαό στη Βουλή άρα και στην κυβέρνηση. Αυτή ήταν η πρότασή μου, δεν εισακούστηκα, ο καθένας ήθελε να βγει πρωθυπουργός.

 

ΔΗΜ: Άρα το ίδιο ισχύει και για τώρα ότι δεν κάνουν καλό οι εκλογές;

 

Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Οι εκλογές είναι πάντα μια λύση αλλά οι πρόωρες εκλογές δεν θεωρώ ότι είναι η λύση. Βέβαια εάν η κυβέρνηση του κ.Τσίπρα δεν μπορεί να διαχειριστεί την υπόθεση και συνεχίζει αυτή η αβεβαιότητα, η έλλειψη δυνατότητας να πάμε να κλείσουμε την αξιολόγηση, να χάσουμε μια ευκαιρία της λεγόμενης πιστωτικής χαλάρωσης. Τι είναι αυτή η πιστωτική χαλάρωση; Είναι φθηνό χρήμα από την ΕΚΤ που θα μπει στην ελληνική οικονομία, το κάνουν όλες οι άλλες χώρες της ευρωζώνης, η Ελλάδα είναι αποκλεισμένη λόγω αυτής της αβεβαιότητας και λόγω αυτής της αδυναμίας να κλείσουμε την αξιολόγηση. Εάν δεν μπορεί αυτό να το διαχειριστεί, αν δεν μπορεί να διαχειριστεί την υπόσχεση των εταίρων μας για την αντιμετώπιση του χρέους, που δεν είναι το μόνο πρόβλημα αλλά είναι σημαντικό να μην έχουμε ανάγκη μεγάλων πλεονασμάτων για να αποπληρώνουμε το χρέος που αυτά τα πλεονάσματα θα μπορούσανε να μπουν για ανάπτυξη της χώρας, για σοβαρή επένδυση. Αν λοιπόν λόγω αυτής της εμμονής ότι για όλα φταίει το ΔΝΤ δεν αξιοποιεί τη θέση σήμερα του ΔΝΤ που είναι φυσικός σύμμαχος τουλάχιστον στο θέμα του χρέους, για να πείσεις τους εταίρους μας ε, τότε φαίνεται ότι είναι ανίκανη η κυβέρνηση να διαχειριστεί την κρίση αποτελεσματικά.

Νομοτελειακά τότε θα είμαστε αναγκασμένοι όλοι μας να πούμε «φύγετε, ας έρθει μια άλλη κυβέρνηση» αλλά δεν είναι η λύση στο πρόβλημα οι εκλογές. Η λύση είναι να κατανοήσουμε που είναι οι αδυναμίες, οι ασθένειες του ελληνικού κράτους. Αυτό φοβάμαι ότι ούτε ο νέος και υποσχόμενος Κυριάκος Μητσοτάκης το έχει βάλει μπροστά ή τουλάχιστον έχει δυσκολίες να κάνει μεγάλες αλλαγές στο κόμμα του διότι αυτό το κόμμα έχει τις αβελτηρίες, είναι αυτό το οποίο διαμόρφωσε το πελατειακό κράτος στη χώρα μας.

 

ΔΗΜ: Θα θεωρούσατε εσείς ότι μια λύση οικουμενικής κυβέρνησης θα ήταν μια λύση για το πρόβλημα της Ελλάδας αυτή τη στιγμή για να προχωρήσουν τα πράγματα, να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και να πάμε σε μια πολιτική ανάπτυξης που θα φέρει τη χώρα σε μια σωστή τροχιά;

 

Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Είχα προτείνει μια τέτοια μορφή, εν πάση περιπτώσει μια πανστρατιά ακόμα και το ’10 είχα καλέσει όλα τα κόμματα να συνεργαστούμε βέβαια πάνω σε ένα πολύ συγκεκριμένο σχέδιο, όχι απλώς για να μπούμε στην εξουσία, δεν είναι αυτό το ζητούμενο, πρέπει να τελειώσει αυτό. Πρέπει να υπηρετήσουμε συγκεκριμένους στόχους και σκοπούς, συγκεκριμένους στόχους με συγκεκριμένα χρονικά περιθώρια και ορίζοντες. Σήμερα αυτό που χρειάζεται είναι εθνική συνεννόηση, μια εθνική συνεννόηση που δεν σημαίνει συμμαχίες κυβερνητικές, σημαίνει να μιλήσουμε για τα αυτονόητα, για την «επανάσταση του αυτονόητου» που έλεγα, για τα αυτονόητα προβλήματα που έχει ο τόπος.

Δεν μπορεί η φορολογία να είναι το εργαλείο πια για την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων, πρέπει να κάνουμε ρηξικέλευθες ριζικές αλλαγές στο ελληνικό κράτος ώστε τα λεφτά που υπάρχουν να αξιοποιούνται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, να έχουν αποτέλεσμα στην υγεία, στην παιδεία, στις συντάξεις αλλά και στο επιχειρείν. Αυτές δεν είναι απλώς γενικόλογες κουβέντες, «άντε να κόψουμε δαπάνες και να είναι όλα καλά», χρειάζονται μεταρρυθμίσεις βαθιές γιατί νοσεί …η γραφειοκρατία η κεντρική, η συγκεντρωτική , η πελατειακή που αυτή τη στιγμή καθοδηγεί τη χώρα από την καθημερινή εφαρμογή πολιτικής.

 

ΔΗΜ: Κατά την εκτίμησή σας η Δημοκρατική Συμπαράταξη τώρα και σε συνεργασία με το ΚΙΔΗΣΟ μπορεί να γίνει μεγάλη ή μεγαλύτερη και να ξαναγίνει πλειοψηφικό κόμμα ή αν θεωρείτε ότι πρέπει να γίνει ένα καινούργιο κόμμα με όλες τις δυνάμεις. Αναφέρομαι και στα πρόσωπα που ήταν χθες στη Θεσσαλονίκη, το δικό σας το κόμμα, το ΠΟΤΑΜΙ, το ΠΑΣΟΚ τη ΔΗΜΑΡ, όλες τις υπόλοιπες δυνάμεις, ένα νέο φορέα και με εκλογή νέου αρχηγού από τη βάση

 

Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Θεωρώ ότι χρειάζεται μια νέα πρόταση η χώρα ή εν πάση περιπτώσει μια πρόταση που ας πάρουμε το νήμα από εκεί που το αφήσαμε όταν ξεκινήσαμε τις μεταρρυθμίσεις το ’09 με ’11, σημαντικότατες και μεγάλες μεταρρυθμίσεις για το κράτος οι οποίες αποδείχθηκαν ότι είναι αποτελεσματικές. Ξέρετε καλά ότι μόνο με την ηλεκτρονική συνταγογράφηση μειώσαμε στο μισό το κόστος για τα φάρμακα 3 δις, 3 δις είναι όσο είναι και ο ΕΝΦΙΑ σήμερα στην Ελλάδα.

Με τέτοιες μεταρρυθμίσεις δεν θα επιβαρύνουμε τον ελληνικό λαό χρειάζονται σοβαρές προοδευτικές αλλαγές. Για να το κάνουμε αυτό χρειάζεται μια κρίσιμη μάζα ανθρώπων οι οποίοι θα έχουν αυτές τις νέες καινοτόμες, επαναστατικές για τη χώρα μας ιδέες, να συνεργαστούμε, να ξαναβρεθούμε κάποιοι παλιότεροι, να βρεθούν και νέοι και για αυτό θεωρώ ότι και το σχήμα το οποίο μιλάμε της Δημοκρατικής Συμπαράταξης όπου αποφασίσαμε και συμμετέχουμε και αυτή είναι μια νέα εξέλιξη διότι συμμετέχουμε με την αυτονομία μας, με τις προτάσεις μας. Μακάρι αυτό το βήμα που κάναμε εμείς να το κάνουν και άλλοι.

 

ΔΗΜ: Να τους ονοματίσουμε αυτούς τους άλλους; Εννοείτε το ΠΟΤΑΜΙ, την κίνηση των πρώην υπουργών, ποιους εννοείτε;

 

Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Βεβαίως και τους δύο, δεν μιλάω για αποκλεισμούς θεωρώ ότι ο δημοκρατικός χώρος είναι ένας χώρος που μπορεί να είναι πολυσυλλεκτικός παρά τις πιθανές διαφωνίες. Είμαστε δημοκρατικός χώρος από τη φύση μας έχουμε και διαφορετικές απόψεις αλλά με την έννοια της δημιουργικής προσέγγισης στα προβλήματα. Η διαφορετική άποψη όταν δεν ενοχοποιείται γίνεται δημιουργική στον στόχο τον κοινό, πάνω σε κοινές αξίες για να μπορέσουμε η Ελλάδα να πάει μπροστά . Βέβαια αυτή η πρόταση που πρέπει να βγει από αυτό το διάλογο και από αυτή τη συνεργασία, θα πρέπει να είναι πρόταση και εξουσίας.

 

ΔΗΜ.: Στην περίπτωση που οι διεργασίες όλης αυτής της διαδικασίας πηγαίνανε στη βάση θα σας ενδιέφερε να είστε ο ίδιος υποψήφιος για να ηγηθείτε αυτού του νέου πολυσυλλεκτικού φορέα;

 

Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Δεν θέτω εγώ θέμα αρχηγίας, αυτή τη στιγμή υπάρχει η κα Γεννηματά που είναι πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Ένας νέος μεγάλος φορέας που μπορεί το οργανωτικό κομμάτι να θέλει κάποιους μήνες ή περισσότερο χρόνο τότε θα δούμε όλες τις διαδικασίες. Από τη βάση βέβαια πάντα, ήμουν πάντα αυτός που το στήριξε και το πρωτο-εφάρμοσε όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο και βλέπω ότι είναι κάτι που τελικά έχουν υιοθετήσει πάρα πολλά κόμματα και είναι κοντά σε αυτό που λέμε της συμμετοχικής δημοκρατίας.

Χρειαζόμαστε και άλλες τέτοιες μορφές συμμετοχικής δημοκρατίας .Εάν δεν μπορεί ο πολίτης να εκφράζεται και όχι μόνο κάθε τέσσερα χρόνια τότε βεβαίως αισθάνεται αποξενωμένος και πραγματικά δεν έχει την εξουσία να ορίσει τα πράγματα και θα «εκραγεί» κάποια στιγμή όπως είδατε στην Αμερική που ουσιαστικά η ψήφος υπέρ του Τράμπ ήταν μια ψήφος διαμαρτυρίας που όμως βέβαια δεν ξέρω που θα οδηγήσει.

Δεν είναι λύση ένας λόγος εθνικιστικός, ένας λόγος ξενοφοβικός, ακραίος και με λύσεις όπως «ανεβάζουμε τείχη για να λύσουμε το πρόβλημα το μεταναστευτικό» που δεν θα λυθεί με αυτό τον τρόπο.

Δηλαδή η επιστροφή στο φοβικό σύνδρομο ενός εθνικισμού κάθε άλλο παρά βοηθάει μια προοπτική αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων μιας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Συνεργασία των λαών χρειάζεται πάνω σε μια προοδευτική βάση και εδώ βεβαίως έχουν και ευθύνη τα σοσιαλδημοκρατικά και σοσιαλιστικά κόμματα, τα αριστερά κόμματα της Ευρώπης που δεν κατάφεραν να αρθρώσουν έναν ενιαίο εναλλακτικό λόγο γιατί και η Ευρώπη μπορεί και πρέπει να είναι σοσιαλιστική δημοκρατική εάν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τα πραγματικά προβλήματα της παγκοσμιοποίησης και όχι απλώς να αφήνουμε την παγκοσμιοποίηση να επιβάλει όρους και πολιτικές στους λαούς της Ευρώπης.

 

ΔΗΜ: Χθες ο κ. Βενιζέλος έκανε μια πολύ σκληρή ομιλία στην ΚΕ του ΠΑΣΟΚ χωρίς να σας ονοματίσει φωτογράφησε ουσιαστικά εσάς και το ΚΙΔΗΣΟ λέγοντας ότι «στα δύσκολα κάποιοι πηδούσαν από το πλοίο σαν τα ποντίκια» και είπε ότι «κάποιοι θα πρέπει να ζητήσουν συγνώμη». Εσείς νοιώθετε την ανάγκη να ζητήσετε συγνώμη που φύγατε από το ΠΑΣΟΚ παραμονή των εκλογών;

 

Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Δεν θέλω να μπω σε μια συζήτηση σε προσωπικό επίπεδο όχι μόνο με τον κ. Βενιζέλο με τον οποιονδήποτε. Θεωρώ ότι υπάρχουν γεγονότα, υπάρχει ιστορία, έχουνε καταγραφεί, έχουν ειπωθεί, έχουν πολύσυζητηθεί, γνωρίζει ο καθένας τι έχει γίνει, αξιολογεί τις ευθύνες του παρελθόντος και πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά.

Σε ότι αφορά τις δικές μου κινήσεις βεβαίως είμαι περήφανος ότι πάλεψα όσο κανείς άλλος γιατί τότε δεν υπήρχε ούτε μηχανισμός ούτε κατανόηση από τους εταίρους μας, δεν υπήρχε καμία υποστήριξη.

 

ΔΗΜ.: Εσείς πάτε πιο πίσω, ο κ. Βενιζέλος αναφέρεται στο τέλος του’14

 

Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Εγώ πάω στις μεγάλες αποφάσεις που πήρα για τη χώρα, μια από αυτές τις αποφάσεις βεβαίως ήταν του ’15 όταν διαμόρφωσα μαζί με άλλους συντρόφους το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών.

Πιστεύω ότι η παρουσία μας είναι χρήσιμη, πιστεύω ότι έχουμε ιδέες και προτάσεις που καταθέτουμε και σε αυτό το πλαίσιο της μεγαλύτερης οικογένειας της Κεντροαριστεράς πιστεύω ότι θα έχουμε ένα δημιουργικό και αποτελεσματικό ρόλο.

Νομίζω ο ελληνικός λαός έχει κουραστεί να συζητάμε αν έπρεπε να γίνει εκείνο ή το άλλο. Πρέπει οπωσδήποτε να συζητήσουμε τη διάγνωση για τα βασικά προβλήματα, γιατί υπάρχει αυτή η κρίση που μας έφερε εδώ πέρα, αν πιστεύουμε ότι κάποιοι συνωμότησαν εναντίον της Ελλάδας τότε πρέπει να χτυπήσουμε τους συνωμότες, να τους βρούμε και να λύσουμε το πρόβλημα διώχνοντας τους συνωμότες! Αν θεωρούμε ότι οι θεσμοί είναι το πρόβλημα, έχουν και αυτοί τις ευθύνες τους βεβαίως, τότε να διώξουμε τους θεσμούς! Αν όμως κατανοήσουμε ότι εμείς πρώτα από όλα έχουμε ευθύνη για τη χώρα μας για να τη φτιάξουμε και να μην ψάχνουμε για εξιλαστήρια θύματα, να μην ψάχνουμε ούτε για προστάτες ούτε για σωτήρες αλλά εμείς οι έλληνες μπορούμε να φτιάξουμε τη χώρα μας; Εγώ θεωρώ ότι μπορούμε. Να σπάσουμε αυτή τη μιζέρια, αυτή την έλλειψη αυτοπεποίθησης και βεβαίως πρέπει να δουλέψουμε συλλογικά.

Θεωρώ ότι αυτό το πνεύμα είναι αυτό που πρέπει να δεσπόσει σήμερα στην Κεντροαριστερά. Μπορούμε, μπορεί η Ελλάδα, να καταθέσουμε προτάσεις βεβαίως να ξέρουμε γιατί φτάσαμε ως εδώ, γιατί υπήρξε ένα πελατειακό κράτος, ένα συγκεντρωτικό κράτος και μια κυβέρνηση καταστροφική της πενταετίας του κ. Καραμανλή που αντί να διορθώσει τα κακώς κείμενα στη χώρα ή να προωθήσει αλλαγές έκατσε και αξιοποίησε το πελατειακό σύστημα μέχρι ακραίου βαθμού. Με τις υπερβολικές προσλήψεις, με τα stage, με τα σκάνδαλα, με τον υπερδανεισμό, με το διπλασιασμό του χρέους, με την απάτη με το έλλειμμα το οποίο ήταν τεράστιο πλήγμα για την αξιοπιστία της χώρας μας. Μιλάγαμε και δεν μας πιστεύανε, «εσείς μας δίνετε ψεύτικα στοιχεία πώς να σας πιστέψουμε!»

Εγώ είχα το κύρος με γνωρίζανε από το υπουργείο Εξωτερικών και δούλευα στην ΕΕ και ήμουν και προεδρεύον ως υπουργός Εξωτερικών το 2003 όταν είχαμε την προεδρία και με αυτό κατάφερα να πω ότι ξέρετε ότι εγώ σας εγγυώμαι, προσωπικά, ότι εμείς θα κάνουμε κάθε τι για να αλλάξουμε τη χώρα. Αλλά δεν είχαν εμπιστοσύνη στην Ελλάδα και βεβαίως οι αγορές δεν είχαν πια εμπιστοσύνη και δυστυχώς η Ευρώπη δεν στήριξε από την πρώτη στιγμή. Δεν υπήρχε μηχανισμός , δεν υπήρχε ένας Ντράγκι ο οποίος το ’12 πια είπε «εγώ είμαι εδώ, θα κάνω ότι μπορώ, ότι χρειάζεται για να στηριχθεί το ευρώ» και πέσαν οι τιμές. Αν αυτό είχε γίνει το 2010, αν υπήρχε μια ηχηρή υποστήριξη των ελληνικών ομολόγων οι αγορές πολύ πιθανόν να ηρεμούσαν και να μην είχαμε την περιπέτεια όχι μόνο εμείς αλλά και όλη η Ευρώπη. Γιατί η κρίση δεν ήταν ελληνική μόνο, βεβαίως είχαμε τις ευθύνες μας αλλά ήταν και ευρωπαϊκή.

Η Ευρώπη έκανε βήματα και διαπραγματευτήκαμε για να υπάρξει ο μηχανισμός … έχουμε πολλά ακόμα να κάνουμε. Τώρα ακούω τον Μακρόν στη Γαλλία βγήκε και είπε κεντρικό μου ζήτημα είναι να έχουμε κοινά ομόλογα, να δανειστούμε από κοινού ως Ευρώπη.

Το 2009 το ζητήσαμε, το 10 το απαιτήσαμε, σήμερα αρχίζει και ωριμάζει έχουμε ακόμα πολλά βήματα ως Ευρώπη να κάνουμε αλλά ας δούμε τα του οίκου μας για να μπορέσουμε να ξεφύγουμε από την κρίση και να φτιάξουμε μια χώρα η οποία να έχει και ισχυρό λόγο και στην ΕΕ.

 

ΔΗΜ: Για να κλείσουμε το θέμα της συνεργασίας του ΚΙΔΗΣΟ με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, αυτό προφανώς θα αποτυπωθεί και στα ψηφοδέλτια της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ή του όποιου φορέα δημιουργηθεί στις επόμενες εκλογές και ήθελα να ρωτήσω αν εσείς έχετε αποφασίσει αν θα πολιτευτείτε ξανά. Αν θα είσαστε ξανά στα ψηφοδέλτια της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και σε ποια περιφέρεια

 

Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Νομίζω είναι πρόωρο να συζητήσουμε, βεβαίως είμαι πάντα δεμένος με την πατρίδα μου, με την Αχαΐα, αλλά νομίζω ότι είναι προφανές ότι η συζήτηση αυτή αφορά και μια πρόταση κοινοβουλευτικής παρουσίας ισχυρής, μια πρόταση εξουσίας άρα λοιπόν και μια κάθοδο των δυνάμεων, ελπίζουμε να είναι και άλλες οι οποίες θα ενταχθούν σε αυτή την προσπάθεια, θα αποτυπωθεί αυτό και στα ψηφοδέλτια.

 

ΔΗΜ: Εάν μπορούσατε να γυρίσετε το χρόνο πίσω τι ήταν αυτό που θα κάνατε διαφορετικά. Ποια κίνηση θα αλλάζατε από αυτά που εν τέλει κάνατε σε ότι αφορά τις συζητήσεις με τους εταίρους και την είσοδο της χώρας σε μνημονιακή τροχιά;

 

Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Θεωρώ ότι το δημοψήφισμα του ’11 έπρεπε να βρω τρόπους να επιμείνω. Το δημοψήφισμα πιστεύω θα το κερδίζαμε, θα είχε ηρεμήσει όχι μόνο στη χώρα μας την αντιπολίτευση που δεν ήθελε να συνεργαστεί και να βοηθήσει. Σήμερα είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα. Το καλοκαίρι του ’15 μετά τη λαίλαπα του τότε δημοψηφίσματος όλη η αντιπολίτευση στήριξε την ανάγκη ενός τρίτου μνημονίου άσχετα αν αυτό το μνημόνιο είναι επαχθές λόγω των κακών χειρισμών του ΣΥΡΙΖΑ. Αν όμως είχε γίνει δημοψήφισμα το ’11 και είχε πάει καλά θα είχαμε μια διετία εφαρμογής εκείνων των μέτρων τότε, θα είχαμε βεβαίως και το PSIτο οποίο έγινε αλλά θα είχαμε αποφύγει τις απανωτές εκλογές και ουσιαστικά την καθυστέρηση που κόστισε τρομερά στον ελληνικό λαό.

Αν κατανοήσουμε ότι αυτή η αβεβαιότητα η πολιτική είναι αυτό το οποίο δημιουργεί τεράστια προβλήματα στη χώρα μας αυτό αν μπορούσα με κάποιο τρόπο να είχαμε καταφέρει την ευρύτατη συναίνεση είτε μέσω συνεργασιών της εποχής τότε είτε μέσω του δημοψηφίσματος, τελικά το καταφέραμε με τον Παπαδήμο αλλά ήταν βραχεία αυτή η συνεργασία και ουσιαστικά κολοβή γιατί ο κ. Σαμαράς και η ΝΔ δεν ήθελαν να προχωρήσει τίποτα πάρα μόνο το PSI για να γίνουν εκλογές. Αυτό ήταν επίσης μοιραίο για τη χώρα και μπήκαμε σε αυτή την περιπέτεια και μετράμε επτά χρόνια και δεν ξέρω πόσα ακόμα χρόνια θα είμαστε υπό την εποπτεία.

Και βεβαίως αν μπορούσα να είχα πείσει, αυτά που έλεγα στους εταίρους, ότι το πρόβλημα της Ελλάδας το σύμπτωμα μπορεί να ήταν τα ελλείμματα αλλά ήταν βαθύτερα οι μεταρρυθμίσεις και άρα οι περικοπές και μόνο δεν ήταν το ζήτημα. Αφήστε μας μια πιο χαλαρή προσαρμογή που δεν θα πονέσει τόσο ο ελληνικός λαός για να κάνουμε τις βαθύτερες μεταρρυθμιστικές κινήσεις τις οποίες είχαμε ξεκινήσει και να έχουμε τη στήριξη του ελληνικού λαού, να μην μπορούν δηλαδή να ανατρέψουν αυτές τις μεταρρυθμίσεις ή να σταματήσουν αυτή την πορεία πολλά συμφέροντα που δεν είναι πάντα στις πλατείες αλλά είναι πολύ πιο ισχυρά και εντός και εκτός Ελλάδας.

Comments are closed.