Η καθυπόταξη του ΔΟΛ

Οι μισές αλήθειες του Αντώνη Καρακούση

Κάναμε χθες ένα πρώτο σχολιασμό στις καταγγελίες του Αντώνη Καρακούση για το πώς από το 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε με κάθε μέσο να καθυποτάξει και στη συνέχεια να κλείσει τον ΔΟΛ. Ακόμη όμως και αν κάποιος δεχτεί ότι ο διευθυντής του Βήματος αποτυπώνει σε ποσοστό 100% την αλήθεια σε όσα γράφει εγείρονται μια σειρά από ερωτήματα που καλό είναι να απαντήσει ο Αντ. Καρακούσης σε επόμενο άρθρο του.

Πρώτο ερώτημα: Αν όπως αναφέρει από το 2012 έχει ξεκινήσει και μάλιστα με έντονο και επιθετικό τρόπο η προσπάθεια καθυπόταξης του ΔΟΛ με κατασυκοφάντηση και άλλες ενέργειες, όπως ο Καρακούσης αναφέρει, πώς εξηγούνται τα κόκκινα πρωτοσέλιδα, τα φιλικά άρθρα (του ιδίου) για τη «μεγάλη ευκαιρία της αριστεράς», «τον Τσίπρα που το άστρο του ανατέλλει ενώ του Σαμαρά έσβησε», τα αποκλειστικά ρεπορτάζ στο γραφείο και στο περιβάλλον του Τσίπρα μετά την εκλογή του, κλπ κλπ;

Δεύτερο ερώτημα: Στο άρθρο του ο Καρακούσης αναφέρει ότι η σύγκρουση ξέσπασε επειδή στις συναντήσεις του Τσίπρα με τους εκδότες «οι απαιτήσεις του ήταν εξαρχής υπερβολικές και δεν μπορούσαν να ικανοποιηθούν». Το ερώτημα που προκύπτει είναι φυσικά αν οι απαιτήσεις του Τσίπρα ήταν λίγο πιο light, αν δεν ήταν τόσο υπερβολικές δηλαδή, θα είχε επέλθει το deal και θα είχε συμβεί όμορφα και ωραία η συνεργασία των δύο πλευρών;

Τρίτο ερώτημα: ΟΚ. Ο ΔΟΛ δεν καθυποτάχτηκε στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πώς εξηγεί ο Καρακούσης την παραφύσιν στροφή του συγκροτήματος την ίδια περίοδο προς τη δεξιά παράταξη εν μέσω μάλιστα άγριας λιτότητας, συνεχούς μειώσεων μισθών και συντάξεων; Εκείνη την περίοδο τα ΝΕΑ είχαν μετατραπεί στα «ΝΕΑ του Αντώνη» (όχι του Καρακούση). Μήπως λοιπόν το συγκρότημα είχε καθυποταχθεί στην πολιτική εξουσία, αλλά απλά η προηγούμενη διακυβέρνηση έδινε και το κατιτίς της για αυτό (βλ. αεροδάνεια και λοιπές διευκολύνσεις), ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε καθυπόταξη άνευ ανταλλάγματος ή μήπως πρόκειται για άλλη μια μισή αλήθεια του Καρακούση; Οτι δηλαδή όσο υπερβολικές ήταν οι απαιτήσεις του Τσίπρα, άλλο τόσο υπερβολικές ήταν και οι απαιτήσεις των εκδοτών και δεν μπορούσαν να ικανοποιηθούν από εκείνον;