Η Τουρκική απόβαση στην ελληνική τηλεόραση και τα κροκοδείλια δάκρυα των δελτίων

Οι πόλεμοι δεν γίνονται πια με όπλα…

Σε πονοκέφαλο εξελίσσεται για τα κανάλια η παρατεταμένη ένταση στα ελληνοτουρκικά… Κι αυτό διότι οι στρατηγικές συνεργασίες που έχουν συνάψει με τουρκικούς κολοσσούς της τηλεοπτικής βιομηχανίας, δεν κολακεύει – σε αυτήν τη φάση, το προφίλ τους! Ενώ δημιουργεί αρνητικές εντυπώσεις στον μέσο πολίτη και τηλεθεατή (που δεν τα ψάχνει και πολύ) να ακούει ότι “Οι Τούρκοι κατέλαβαν τα ελληνικά κανάλια” ή ότι “Η ψυχαγωγία των Ελλήνων είναι στα χέρια Τούρκων” κ.ο.κ!

Με άλλα λόγια λοιπόν, από τη μια υπάρχει ένα πρόβλημα διαχείρισης, κυρίως επικοινωνιακό για το πώς “πλασάρονται” μέσα σε ένα τόσο αρνητικό κλίμα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, στρατηγικές συνεργασίες με τους γείτονες και τουρκικές παραγωγές που γεμίζουν ατέλειωτες ώρες προγράμματος στην ελληνική τηλεόραση… Και από την άλλη, ένα πλεόνασμα υποκρισίας των δελτίων ειδήσεων με τον τρόπο που μεταδίδουν και καλύπτουν την ελληνο-τουρκική ένταση!

Διότι όση κριτική κι αν ασκηθεί στην κυβέρνηση για τους λανθασμένους χειρισμούς της ή όσο κι αν τρομοκρατηθεί η κοινή γνώμη με τη ρητορεία και την επεκτατικότητα του Ερντογάν ή ακόμα και όσα δάκρυα κι αν χυθούν για τους δυο Έλληνες στρατιωτικούς που κρατούνται στις τουρκικές φυλακές… Πάλι μετά ή πριν το δελτίο θα υπάρχει μια τουρκική παραγωγή! Για να θυμίζει ότι στις σύγχρονες κοινωνίες οι πόλεμοι δεν γίνονται με τα όπλα, αλλά με τη βιομηχανία του θεάματος!

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει οτι πρέπει να κάνουμε εμπάργκο στις τουρκικές παραγωγές ή να απαγορευθούν οι εμπορικές σχέσεις… Απλώς χρειάζεται λιγότερη υποκρισία απο τα ΜΜΕ και ισότιμες σχέσεις στις συνεργασίες με τους Τούρκους, ώστε να αποφασίζουν οι Έλληνες για το πώς θα μεταδίδονται οι τουρκικές παραγωγές στην Ελλάδα! Και ο νοών νοείτω!

Comments are closed.