Επιδημία οι κάμερες-χαφιέδες στο Λονδίνο

 

Να μη χρησιμοποιεί τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου αποφάσισε αυτή την εβδομάδα ο επενδυτής που έχει αναλάβει την ανάπλαση του Κινγκ’ς Κρος στο κεντρικό Λονδίνο, ύστερα από την κατακραυγή που ξεσηκώθηκε όταν παραδέχτηκε πρόσφατα ότι τέτοιο λογισμικό χρησιμοποιούταν στο κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης της περιοχής από το 2016. Η κοινοπραξία εταιρειών ανάπτυξης ακινήτων που αναπλάθει μια περιοχή βόρεια του ομώνυμου σταθμού, η οποία περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τα κεντρικά γραφεία της Google, είναι ένας από τους πρώτους ιδιοκτήτες ακινήτων που παραδέχτηκαν κάτι τέτοιο στη Βρετανία και ας είναι μια από τις χώρες με την εντατικότερη χρήση της τεχνολογίας αυτής.

Κάμερες με λογισμικό αναγνώρισης προσώπου χρησιμοποιούνται από την αστυνομία και από ιδιοκτήτες ακινήτων για να σκανάρουν πρόσωπα στους δρόμους, σε εμπορικά κέντρα, γήπεδα ποδοσφαίρου και εκδηλώσεις όπως το καρναβάλι του Νότινγκ Χιλ. Τα σκαναρισμένα πρόσωπα συγκρίνονται με βάσεις δεδομένων προσώπων που αναζητούνται ή παρακολουθούνται από την αστυνομία.
Το πρόβλημα με τις κάμερες του Κινγκ’ς Κρος είναι ότι περιείχαν τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου χωρίς αυτό να το γνωρίζει το κοινό μέχρι να το αποκαλύψουν οι Financial Times στα μέσα Αυγούστου. Στη συνέχεια ακολούθησε και νέα αποκάλυψη από την ίδια εφημερίδα ότι το Canary Wharf, μια τεράστια περιοχή γραφείων στο
ανατολικό Λονδίνο, επρόκειτο να εξοπλιστεί με τέτοια τεχνολογία.
Η λονδρέζικη ΜΚΟ Big Brother Watch κυκλοφόρησε έναν χάρτη με τα σημεία όπου χρησιμοποιείται η τεχνολογία αυτή σε ολόκληρη τη Βρετανία χωρίς να το γνωρίζουν εκατομμύρια πολίτες. «Πρόκειται για πραγματική επιδημία», δήλωσε.
Την σκυτάλη πήραν οι Sunday Times που στα τέλη Αυγούστου αποκάλυψαν ότι η Μάντσεστερ Σίτι σκόπευε να χρησιμοποιήσει τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου για να περιορίσει τις ουρές στις πύλες εισόδου του γηπέδου της ομάδας τις ημέρες των αγώνων.
Μέσα σε μερικά χρόνια και με πλήρη μυστικότητα, η Βρετανία έγινε μια από τις χώρες αιχμής της τεχνολογίας αυτής η οποία ανησυχεί τους υπερασπιστές των ατομικών ελευθεριών επειδή μπορεί να παρακολουθεί μαζικά εκατομμύρια άτομα _ ιδίως όταν τα ευρήματα αντιπαραβάλλονται με τεράστιες βάσεις δεδομένων. Αν και η χρήση της αναγνώρισης προσώπου ξεκίνησε δοκιμαστικά από την βρετανική αστυνομία πριν από τρία χρόνια, σύντομα μπήκαν στο παιχνίδι και ιδιώτες χωρίς κανένας να γνωρίζει αν ο στόχος τους είναι εμπορικός ή η ασφάλεια.
«Πώς μια χώρα που υπερηφανεύεται για το ότι δεν εκδίδει ταυτότητες για τους πολίτες της έφθασε στο σημείο να τους παρακολουθεί εν αγνοία τους;» αναρωτήθηκε ο Monde. Βοήθησε το τεράστιο δίκτυο από κάμερες κλειστού κυκλώματος (CCTV) _ μόνο στο Λονδίνο υπάρχουν 420.000 τέτοιες κάμερες στο μετρό, στα σχολεία, στα σούπερ μάρκετ, στις εισόδους πολυκατοικιών, οι οποίες το καθιστούν την δεύτερη πιο επιτηρούμενη πόλη στον κόσμο μετά το Πεκίνο με τις 470.000 κάμερες. Η αναγνώριση προσώπου είναι ένα λογισμικό που μπορεί να προστεθεί στις υπάρχουσες κάμερες.
Κάμερες άρχισαν να τοποθετούνται μαζικά στο Λονδίνο από την δεκαετία του ’90 με αφορμή τις τρομοκρατικές επιθέσεις του βορειοϊρλανδικού IRA. Το δίκτυο ενισχύθηκε μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Αλ Κάιντα στο Λονδίνο το 2005.
Στη Βρετανία όμως δεν υπάρχει κανένα νομικό πλαίσιο για την αναγνώριση προσώπου. Ο Εντ Μπρίτζες, κάτοικος του Κάρντιφ, είναι ο πρώτος Βρετανός που κατέφυγε στα δικαστήρια κατά της αστυνομίας της Ουαλίας επειδή φωτογραφήθηκε από κάμερες δυο φορές, όταν ψώνιζε και στη διάρκεια ειρηνικής διαδήλωσης κατά του εμπορίου όπλων. Η υπόθεση εκδικάστηκε τον Μάιο και η απόφαση αναμένεται μέσα στο φθινόπωρο.
Πηγή tovima.gr

Comments are closed.