Επικίνδυνη πρόταση για «επαγγελματικά ταμεία»

Στην καταστροφική λογική της εξαίρεσης και της εξασφάλισης μικρής χρονικής παράτασης σε ό,τι αφορά στην ένταξη στον ΕΟΠΥΥ του κλάδου Υγείας του ΕΤΑΠ ΜΜΕ (ο ΕΔΟΕΑΠ ως αυτοδιαχειριζόμενο Ταμείο προς το παρόν τουλάχιστον μένει εκτός) κινούνται οι ηγεσίες των συνδικαλιστικών ενώσεων των εργαζόμενων στον Τύπο και τα ΜΜΕ. Μετά την «αιφνιδιαστική» προσθήκη και του ΕΤΑΠ ΜΜΕ το βράδυ της περασμένης Τρίτης στην τροπολογία που αφορούσε στην ένταξη ΤΑΥΤΕΚΩ και του ΕΤΑΑ, την κήρυξη της απεργίας στα ΜΜΕ και την απόρριψη της τροπολογίας την επομένη στη Βουλή, η κυβέρνηση διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι η ρύθμιση θα ενταχθεί στο πακέτο με τα «προαπαιτούμενα» για τη δόση, που κατατίθεται πιθανότατα αύριο Δευτέρα στη Βουλή, ώστε να διασφαλιστεί η υπερψήφισή της.

Σε αυτό το σκηνικό και αντί οι συνδικαλιστικές ηγεσίες του χώρου να πάρουν αποφάσεις για την οργάνωση του αγώνα ενάντια συνολικά στην πολιτική που στηρίζει τα μονοπώλια και θέλει τους εργαζόμενους σκλάβους των 400 ευρώ χωρίς δικαιώματα, ανέργους και μισοάνεργους – μισοεργαζόμενους, επιδιώκουν να υπονομεύσουν τους αγώνες και να αποπροσανατολίσουν. Ετσι, μπροστά στην επιδίωξη της κυβέρνησης να εντάξει και τα δημοσιογραφικά ταμεία στον ΕΟΠΥΥ, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ καλλιεργούν αυταπάτες ότι ο κλάδος μπορεί να γλιτώσει από τη θύελλα, ότι τα Ταμεία τους μπορούν να εξαιρεθούν από τις γενικότερες αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις και ότι τα προβλήματα αυτά είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται από τη «συντεχνία» και τη «δύναμή της» με επαφές με τους κυβερνητικούς και άλλους παράγοντες. Κινούμενοι σε αυτήν τη ρότα, αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες «αιφνιδιάστηκαν» από την τροπολογία και αντέδρασαν. Κήρυξαν μεν τις 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες, ζητώντας την άμεση απόσυρση της τροπολογίας Στουρνάρα, αλλά επιδόθηκαν αμέσως σε ένα μαραθώνιο διαπραγματεύσεων με κυβερνητικούς και κομματικούς παράγοντες για να πετύχουν την εξαίρεση, ή μετάθεση της ημερομηνίας ένταξης. Αλλά ταυτόχρονα, επιδόθηκαν και σε έναν αγώνα δρόμου για να καταθέσουν το φάκελο με όλα όσα αυτός πρέπει να περιέχει ως αίτηση προς το υπουργείο, για τη μετατροπή του κλάδου Υγείας του ΕΤΑΠ ΜΜΕ σε Ταμείο Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΤΑΕ), σύμφωνα με τα όσα προβλέπει ο αντιασφαλιστικός νόμος 3029/2002 του ΠΑΣΟΚ.

Μεθοδεύσεις του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού

Το δρόμο βέβαια τον έχει ανοίξει η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, «Αυτόνομο Δίκτυο»/ΣΥΡΙΖΑ) που αποφάσισαν (19 Οκτώβρη) να καταθέσουν αίτηση για τη δημιουργία Ταμείου Υγείας που θα λειτουργεί ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, ως επαγγελματικό Ταμείο, προβάλλοντας αυτήν την απόφαση ως καλύτερη εναλλακτική λύση αντί της ένταξης του κλάδου Υγείας του ΤΑΥΤΕΚΩ στον ΕΟΠΥΥ (την απόφαση αυτή καταψήφισαν οι ταξικές δυνάμεις). Στον ίδιο δρόμο και με βάση τους φακέλους που προετοίμασε δικηγορικό γραφείο της Αθήνας για τους τραπεζοϋπάλληλους, σε συνεννοήσεις μεταξύ αυτού του δικηγορικού γραφείου με τη διοίκηση του ΕΤΑΠ ΜΜΕ και των ηγεσιών της ΠΟΕΣΥ, της ΕΤΗΠΤΑ, της ΕΣΠΗΤ και της Ενωσης Εφημεριδοπωλών (όπως προκύπτει από σχετικά έγγραφα), κινήθηκαν τις τελευταίες ημέρες οι διαδικασίες για να κατατεθεί η σχετική αίτηση. Και βέβαια, φρόντισαν οι κινήσεις τους να μη γίνουν αντιληπτές από τις δύο ταξικές ενώσεις στο χώρο, την Πανελλαδικη Ενωση Λιθογράφων, τα μέλη της οποίας είναι ασφαλισμένοι στην Γ’ Διεύθυνση του ΕΤΑΠ ΜΜΕ μαζί με αυτά της ΕΤΗΠΤΑ, αλλά και της Ενωσης Προσωπικού Πρακτορείων, με μέλη ασφαλισμένα στη Δ’ Διεύθυνση, μαζί με τους εφημεριδοπώλες.

Τα ΤΑΕ, σύμφωνα με το νόμο 3029/2002 είναι Ταμεία που λειτουργούν με την αρχή της ανταποδοτικότητας και με ατομικές μερίδες που σημαίνει ότι ο κάθε ασφαλισμένος λαμβάνει παροχές ανάλογα με το ύψος των εισφορών που μπορεί να καταβάλει. Δηλαδή, η ποιότητα των παροχών εξαρτάται από την οικονομική δυνατότητα του κάθε μέλους, αλλά και από τη συνολική οικονομική κατάσταση του Ταμείου. Είναι ο δεύτερος από τους «τρεις πυλώνες ασφάλισης» που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση. Πρώτος, το βασικό ελάχιστο πακέτο παροχών για όλους, δεύτερος τα ΤΑΕ, με παροχές ανάλογες με την εισφοροδοτική δυνατότητα του καθενός και τρίτος οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.

Δηλωμένη πρόθεση της ΟΤΟΕ είναι η δημιουργία ενός ταμείου Υγείας των τραπεζοϋπαλλήλων που θα λειτουργεί ως ΝΠΙΔ, δηλαδή ως ΤΑΕ και προς την ίδια κατεύθυνση κινούνται οι διοικήσεις, τόσο του ΕΤΑΠ ΜΜΕ και του ΕΔΟΕΑΠ, όσο και των ηγεσιών των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Ηδη, οι διοικήσεις των δύο «δημοσιογραφικών» Ταμείων κινούνται στην κατεύθυνση «ένα ΕΤΑΠ-ΜΜΕ για τις συντάξεις κι ένας ΕΔΟΕΑΠ-ΜΜΕ για την περίθαλψη», με το δεύτερο προφανώς να παίρνει γρήγορα το δρόμο για λειτουργία ανάλογη αυτής των ΤΑΕ, δηλαδή με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα και με την αρχή της ανταποδοτικότητας.

Εξυπηρέτηση της πολιτικής του κεφαλαίου

Βέβαια, όσο και να προσπαθούν αυτές οι ηγεσίες να προβάλουν όλα αυτά ως τάχα κινήσεις σωτηρίας των Ταμείων, δε μπορούν να κρύψουν τις πραγματικές στοχεύσεις τους.

Τα Επαγγελματικά Ταμεία είναι κατασκεύασμα που προωθεί το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι, στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ενωση, με στόχο την ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης και την ανάληψη του βάρους της ασφάλισης από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Τα ΤΑΕ -όπως και ο ΕΟΠΥΥ- έρχονται να απαλλάξουν το κράτος από την υποχρέωσή του να στηρίζει δημόσιο, δωρεάν και καθολικό σύστημα Υγείας και περίθαλψης για όλο το λαό και υποχρεώνουν τους εργαζόμενους να πληρώνουν για υπηρεσίες που έχουν ανάγκη και αφορούν στην ίδια τους τη ζωή. Και ταυτόχρονα, αποτελούν και νέα στήριξη και προώθηση της εμπορευματοποίησης της Υγείας. Αυτό «ομολογεί» με άλλα λόγια, η Ομοσπονδία Αυτοδιαχειριζόμενων Ταμείων Υγείας Ελλάδος (ΟΑΤΥΕ), που έχει μέλη τον ΕΔΟΕΑΠ και τα τρία ταμεία Υγείας των υπαλλήλων της Εθνικής, της Αγροτικής και της Τράπεζας Ελλάδας. Σε ανακοίνωσή της, στις 23 Οκτώβρη 2012, αναφέρει ότι «στηρίζει τον αγώνα της ΟΤΟΕ για τη δημιουργία Ενιαίου Ταμείου», ότι «η ένταξη στον χρεοκοπημένο και βαθιά προβληματικό ΕΟΠΥΥ, μόνο ισοπέδωση, ανασφάλεια και ανησυχία μπορεί να προσφέρει» και προβάλλει τα «αυτοδιαχειριζόμενα ταμεία» ως «διαφορετικό μοντέλο διαχείρισης Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης», ως «αξιόπιστο και βιώσιμο θεσμό», που «δε χρηματοδοτούνται και δεν επιβαρύνουν τον Κρατικό Προϋπολογισμό», αλλά κινούμενα «στη βάση της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας», αποτελούν «πυλώνα στήριξης της Κοινωνικής Οικονομίας»!

Ομως, παρά τους ήδη κατατεθειμένους από ΟΤΟΕ, νομικούς, συμβολαιογράφους κ.ά. φακέλους για μετατροπή των Ταμείων τους σε ΤΑΕ, η κυβέρνηση επιμένει σώνει και καλά τα Ταμεία αυτά να ενταχθούν στον ΕΟΠΥΥ. Προφανώς, πρωτεύει η επείγουσα γι’ αυτήν ανάγκη χρησιμοποίησης των αποθεματικών και της περιουσίας αυτών των Ταμείων για τη χρηματοδότηση του ήδη χρεοκοπημένου ΕΟΠΥΥ (το έλλειμμά του θα ξεπεράσει τα 4,5 δισ. ευρώ στο τέλος του 2012). Αλλωστε, η επίσπευση ένταξης και του ΤΑΥΤΕΚΩ (ασφαλισμένοι ΔΕΗ, ΗΣΑΠ, ΗΛΠΑΠ, ΟΤΕ, Εμπορικής Τράπεζας κ.λπ.) και του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων – ΕΤΑΑ, (υγειονομικοί, μηχανικοί και συμβολαιογράφοι) αποφασίστηκε σε διυπουργική σύσκεψη στις 27 Σεπτέμβρη ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο. Πάντως, είτε στον ΕΟΠΥΥ, είτε σε επαγγελματικά Ταμεία, οι σίγουρα χαμένοι είναι οι εργαζόμενοι ασφαλισμένοι σε αυτά τα Ταμεία.

Αντεπίθεση, ο δρόμος των εργαζόμενων

Είναι φανερό ότι οι εργαζόμενοι στον Τύπο και στα ΜΜΕ όχι μόνο δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα από τις συμβιβασμένες ηγεσίες, αλλά θα συνεχίσουν να χάνουν, όσο δεν τις παραμερίζουν και δεν παίρνουν την υπόθεση στα χέρια τους, οργανώνοντας τον αγώνα τους, στο πλαίσιο του κοινού αγώνα όλων των εργαζομένων, σε γραμμή σύγκρουσης με τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, που σέρνει συνεχώς στα τραπέζια του κοινωνικού διαλόγου.

Η επίθεση που δέχεται σήμερα η πλειοψηφία των εργαζομένων στα αστικά ΜΜΕ έχει πολιτικά και ταξικά χαρακτηριστικά και περιεχόμενο και, άρα, πολιτική και ταξική πρέπει να είναι και η απάντηση. Η επίθεση αυτή δεν αντιμετωπίζεται με νομικά τερτίπια. Χρειάζεται ουσιαστικός αγώνας που σημαδεύει τον πραγματικό αντίπαλο, τα σχέδια ΕΕ – μονοπωλίων. Χρειάζεται αγωνιστική συσπείρωση του κλάδου και ένταξη στα ασφαλιστικά ταμεία του όλων των εργαζόμενων, σε όλα τα Μέσα «παραδοσιακά» και διαδικτυακά, ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας τους. Χωρίς καμιά αυταπάτη ότι ο αγώνας για τη διατήρηση των παροχών περνά μέσα από τη σύγκρουση με την πολιτική που εμπορευματοποιεί την Υγεία και διεκδικώντας δημόσια και δωρεάν Υγεία για όλους, χωρίς καμιά επιχειρηματική δράση. Αυτός ο αγώνας δεν μπορεί να έχει αποτελέσματα, παρά μόνο αν συντονιστεί με όλους τους κλάδους, με όλη την εργατική τάξη.

Χρειάζεται σε κάθε χώρο δουλειάς να συγκροτηθούν επιτροπές αγώνα, να ενισχυθούν αποφασιστικά οι συλλογικές διαδικασίες, η συσπείρωση και η αλληλεγγύη των εργαζομένων, η ενότητα δράσης, με διεκδικητικό πλαίσιο που να εκφράζει τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων.

Δ.Σ.

Δημοσιεύτηκε στο Ριζοσπάστη της Κυριακής 4 Νοεμβρίου 2012