Tv –eye: τι μπορείς να ανακαλύψεις σε έναν μαραθώνιο σειρών (και όχι μόνο)

Του Δημήτρη Πάντσου

-Κορίτσι μέντιουμ, κορίτσι με δυνατή φωνή, κορίτσι με τηλεκινητικές ικανότητες, κορίτσι υπερφυσικό, κορίτσι που λίγα λέει και πολλά σκέφτεται κάθεται ανέμελα κάπου εκεί ανάμεσα στους καλούς και τους κακούς που την κυνηγούν ο καθένας για τα δικά του οφέλη και δεν ξέρει τι να κάνει-σαν να βαριέται και λίγο. Το πιστεύεις δεν το πιστεύεις το «Believe» έχει την υπογραφή του JJAbrams στην υπερ-εποπτεία της παραγωγής (μη τσιμπάς, μόνο στο «Μπρούσκο» δεν έχει υπογράψει πια ο πρώην αγαπημένος) και του  Alfonso Cuarón στην ιδέα/σκηνοθετική γραμμή που με τη φόρα του «Gravity» θα είχες την εντύπωση πως ό,τι έπιανε θα ήτανε χρυσό, αλλά δεν είναι. Οκ, μπορεί στο τρίτο του επεισόδιο να μην είναι τόσο κακό όσο ήταν στο πρώτο (πιλότος), η παράξενη αίσθηση όμως της αποτυχίας παραμένει στα σφιχτά χείλη. Θες το προβληματικό κάστινγκ ( οι Kyle MacLachlan και Delroy Lindo σκιές του καλού τηλεοπτικού τους παρελθόντος και ο τόσο κακός για να είναι αληθινός Jake MvLauglin δίπλα στην αδιάφορη μικρή Johnny Sequoyah), θες η άκουσον -άκουσον ερασιτεχνικά επιτηδευμένη σκηνοθεσία που δεν δείχνει να συνέρχεται ούτε και τις στιγμές που τα εφέ αναλαμβάνουν τα ηνία, θες οι αστείοι διάλογοι που προσπαθούν να ντύσουν μια πλοκή που μοιάζει σαν να έχεις δει σε επανάληψη χιλιάδες φορές από τη στιγμή που άνοιξες για πρώτη φορά στην ζωή σου τηλεόραση, ό,τι κι αν θες, το θέμα παραμένει το ίδιο. Η ανεξέλεγκτη τάση πλέον όλων να κάνουν τηλεόραση αρχίζει και γέρνει επικίνδυνα. Και αναπάντεχα, από την πλευρά που δεν θα περίμενες ποτέ

-Όσο ακούς το κάπως επικό «The Road» από τους Hurts στο trailer παρουσίασης της δεύτερης σαιζόν του «Da Vinci’s Demons»  μπορείς να κάνεις όσες σκέψεις θέλεις (τις οποίες και θα επιβεβαιώσεις με την έναρξη του πρώτου επεισοδίου). Η λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην ένοχη απόλαυση και στην κιτσοαισθητική της εικόνας με την οποία παίζει στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του το κανάλι των «επιτυχιών» Starz, μπορεί πολύ εύκολα να χαθεί. Ή απλά να παραπαίει όπου θέλει μόνο και μόνο για να αποδείξει αμέσως μετά, πόσο είναι εύκολο γι αυτό, να μπορεί να ξεγελά κοινό και ιστορία

Επειδή η απουσία του creator/ καλλιτεχνικού επόπτη Frank Darabont στον 4ο κύκλο του «The Walking Dead» είναι εμφανής και επειδή λίγο καλό ρομάντζο κανείς ποτέ δε μίσησε, η επανένωση του Glenn και της Maggie στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και έσωσε το ματς όπως και τις τελικές εντυπώσεις, μια ανάσα πριν το μεγάλο τέλος- μαζί με δύο τρία δάκρυα για ένα ζευγάρι που πέρασε πολλά

Θα μπορούσε να είναι η απόλυτη καταστροφή, η παρουσία της Melanie Griffith στο «Miami 5-0» όμως, καταντά να είναι ένα guilty pleasure παράδοξο άλφα κοπής. Ειδικά όταν κάθε φορά που στρίβει το κεφάλι, το θλιμμένο βλέμμα της, μοιάζει να κοιτά μέσα από την κάμερα τον χρόνο που δεν φέρθηκε και ακριβώς πολύ καλά μαζί της

Η Naya Rivera μάλλον αφήνει το «Glee» τη στιγμή ακριβώς που όλοι αναρωτούνται γιατί αυτό συνεχίζει ακόμη.  Όλοι; Εκτός από τους διάσημους φίλους του που συνεχίζουν να περνάνε για ένα γρήγορο έξυπνο guest star όπως η φρεσκοχωρισμένη Gwyneth Paltrow που πιάνει στα δόντια της το Happy του Pharrel Williams γιατί απλά μπορεί και το επιθυμεί (εδώ στο πρόσφατο  100ο επεισόδιο).