Έλλη Στάη: Σε μισούν γιατί είσαι αντράκι με βούλα και μυαλό!

email αναγνώστη

Γράφει ο Κ.Π.

Σε μια ηλικιακή επίθεση της Έλλης Στάη, σαν παλιός φίλος και συνάδελφος δεν θα μπορούσα να την αφήσω ασχολίαστη. Τέτοια επίθεση από συνάδελφο ή συναδέλφους, θα γινόταν μόνο από κακία μίσος ή μισογύνηδες! Μάλιστα ηλικιακά σχόλια από ανθρώπους «μεγάλων» καναλιών βγάζουν απωθημένα.

Δεν θα μείνω στο πρόσωπο που έριξε τις μπηχτές, αλλά στην ουσία του πράγματος. Είχα τη μεγάλη χαρά να γνωρίσω την Έλλη Στάη τη 10ετία του ΄80 όταν μία φουρνιά ανθρώπων του ΠΑΣΟΚ, αναλάμβανε τα ηνία τις ενημέρωσης στην ΕΡΤ. Άπειρη μπροστά στο φακό, έδειξε από την πρώτη στιγμή, το τηλεοπτικό της ταλέντο.

Το φλογοβόλο βλέμμα της, η λάμψη και κυρίως το μυαλό της σε μαγνήτιζε, μέσα από τη μικρή οθόνη. Γρήγορα πήρε το Ο.Κ., για την παρουσίαση του κεντρικού δελτίου μαζί με Γιώργο Δουατζή και άλλους συναδέλφους. Στην πορεία είχε κερδίσει τις καρδιές συναδέλφων και θεατών. Γρήγορα ήρθε και ο μεγάλος έρωτας, χωρίς να την αλλάξει. Μακάρι το μυαλό της Έλλης να είχαν πολλοί άντρες. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες.

Η Έλλη Στάη και η Λιάνα Κανέλλη (λάθος που μπήκε στην πολιτική) άνετα θα μπορούσαν να κάνουν καριέρα στο εξωτερικό. Από την εμπειρία που έχω και τις συνεργασίες, ας μου επιτραπεί να πω με την ταπεινότητά μου ότι μέχρι σήμερα, δεν έχουν βρεθεί, άξιες αντικαταστατριές τους. Η ψυχή και το μυαλό δεν έχει να κάνει με την ηλικία.

Στα πρόσωπα των δυο γυναικών, θα μπορούσε να δει κανείς την Barbara Walters, μια ιστορική τηλεοπτική μορφή της Αμερικής, που μέχρι και τα 80 της ήταν ακμαία και δυναμική στην πρώτη γραμμή Αμερικανικών δικτύων για 50 περίπου χρόνια. Ξεκίνησε το 1961. Όσο για την Oprah Winfrey, δεν χρειάζεται να κάνω κανένα σχόλιο μυαλού και ηλικίας.

Κύριοι ας είχατε το μυαλό, τη δυναμική, και τη φρεσκάδα της Έλλης και της Λιάνας και χαλάλι σας οι ηλικίες. Εσείς όλοι που διευθύνετε την ενημέρωση, δεν ξέρω τι «τηλεοπτικά» πανεπιστήμια τελειώσατε, και κάτω από ποιες συνθήκες και εμπειρίες βρίσκεστε σε υψηλές θέσεις. Εμείς πάντως που περάσαμε από τέτοια πανεπιστήμια του εξωτερικού, ή δίκτυα και γνωρίζουμε από τηλεόραση, σε τέτοιες θέσεις, για ειδήσεις-ενημέρωση δεν θα σας είχαμε τοποθετήσει.

Αυτά που βγάζετε στον αέρα δεν είναι ενημέρωση-είδησεις. Είναι τηλεοπτικές καρικατούρες για επιθεώρηση. Αξιοποιήστε σωστά τον Γιάννη Πρετεντέρη (δεν τον γνωρίζω προσωπικά) που έχει μυαλό, ανεξάρτητα από τις πολιτικές του πεποιθήσεις, και μετά ασχοληθείτε με την τηλεοπτική ενημέρωση!

Μην βρίσκετε άλλοθι σε ηλικίες, χρησιμοποιώντας νεαρές-αλλά γερασμένες στο μυαλό και τη σκέψη- ατάλαντες, ψηλοτάκουνες «κυρίες» περιφερόμενες με πανάκριβες τουαλέτες στο πλατό, μαλλιά να πέφτουν στους ώμους, και νέο «εντυπωσιακό» σκηνικό, λικνιζόμενες, λες και κάνουν πασαρέλα ή ψάχνουν το «πριγκιπόπουλο» σε μια εικονική πραγματικότητα, χάνοντας την ουσία της είδησης και της εικόνας, με σχόλια και «μπουρδολογίες».

Οι ειδήσεις, δεν είναι ομορφιά, μπούστο, γλουτοί, σεξουαλικότητα, μοντελισμός, χαμόγελα και αστειότητες. Είναι σοβαρότητα, πειθώ, αξιοπιστία, ετοιμότητα, μεταδοτικότητα, φωνή, άρθρωση και πολύστροφο μυαλό σε συνδυασμό με την εμπειρία, τις γνώσεις, τη μόρφωση και το χειρισμό της γλώσσας.

Κάτω τα χέρια από την Έλλη. Όποιος την εκμεταλλευτεί σωστά, και καταφέρει να βγάλει το τηλεοπτικό της ενημερωτικό ταλέντο, όπως ο σκηνοθέτης από τον ηθοποιό, θα έχει ανακαλύψει ένα νέο δημιουργικό και φλογερό πρόσωπο. Και οι επικριτές αφήστε τις μ….ς. Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει κανείς ή επιχειρεί, τόσο περισσότερο τον πετροβολούν. Κάτω τα χέρια, άσχετοι Διευθυντάδες!

Έλλη προχώρα, και όπως γράφεις στην απαντησή σου….

«Το sexual harassment είναι βαθιά ριζωμένο ακόμα σε πολλά ανδρικά μυαλά. Τα κλισέ είναι πολλά: Της «πουτ@ν@ς» όταν είναι νέα, πιθανόν και ωραία και πετυχαίνει ή προσπαθεί να πετύχει στη ζωή και τη δουλειά της , της υποτιμητικά «εύκολης», όταν ζει ελεύθερα και χωρίς πλέγματα στην προσωπική της ζωή, της «γλάστρας», της «ανίκανης» όταν ανταγωνίζεται για σημαντικές θέσεις τους άντρες και αλλά σχετικά… Η αναγνώριση της αξίας μιας γυναίκας σε μια κοινωνία που έτσι κι αλλιώς δεν τα πάει πολύ καλά με την αξιοκρατία, είναι ένας αγώνας δύσκολος.

Γι’ αυτό πιστεύω ότι πρέπει να ανοίξουμε ξανά τη συζήτηση. Για να σπάσουμε τη ραχοκοκαλιά του ρατσισμού, γιατί στις δύσκολες εποχές που περνάει η χώρα μας, οι γυναίκες έχουμε τεράστιο ρόλο αλλά και ευθύνη: Για να ανταποκριθούμε εκτός των άλλων και στο ρόλο της μητέρας. Γιατί πίσω από κάθε ρατσιστικό αντρικό κεφάλι που τολμάει να μας υποτιμήσει με τον ένα η τον άλλο τρόπο, υπάρχει πάντα μια γυναίκα που το μεγαλώνει.

Ως «ηλικιωμένη γυναίκα», μπαίνω μπροστά, για να σπάσουμε το αυγό του φιδιού, όπου κι αν βρίσκεται. Εξάλλου και η πολύ νεαρή Eμμα Γουάτσον έκανε ανάλογο κάλεσμα, σε άντρες και γυναίκες, στην πολύ συγκινητική της ομιλία ως πρέσβειρα στον αγώνα για την ίση αντιμετώπιση των γυναικών στον ΟΗΕ: με τον πολύ χαρακτηριστικό τίτλο «Αυτός για Αυτήν» (HeforShe), καλώντας έτσι όπως πρέπει να κάνουμε κι εμείς όλους τους άντρες που δεν είναι ρατσιστές να συμπαραταχθούν μαζί μας για μια καλύτερη ζωή για όλους μας».

Μπράβο Έλλη!