Παρενόχληση γυναίκας από άνδρες των ΜΑΤ

Διαμαρτυρία – ανοιχτή επιστολή αναγνώστη του ENIMEROSI24

Αθήνα: 8/12/14

Προς: Υποδ/νση Αποκατάστασης Τάξης:  κ. Πέτρο Κάσση

Κοιν.: Κλάδος Τάξης, Γραφείο Προϊσταμένου Κλάδου
Κοιν.: Υπ. Δημόσιας Τάξης & Προστασίας του Πολίτη

Θέμα: Παρενόχληση γυναίκας, διερχόμενης της Σταδίου, από διμοιρία των ΥΑΤ

Κύριε Κάσση,

Η παρούσα ανοικτή επιστολή, που κοινοποιώ σε ΜΜΕ και στο Υπ. Δημόσιας Τάξης & Προστασίας του Πολίτη, σας ενημερώνει για ένα περιστατικό παρενόχλησης και ανάρμοστης συμπεριφοράς, από άνδρες που υπάγονται στην διεύθυνσή σας.

Το απόγευμα του Σαββάτου, 6/12/14 στις 17:35, η σύζυγος μου διερχόταν της Σταδίου με σκοπό να επισκεφτεί παρακείμενο θέατρο. Η οδός ήταν έρημη και ελάχιστος κόσμος κινούταν επί των πεζοδρομίων εκατέρωθεν. Εκείνη την στιγμή δεν γινόντουσαν επεισόδια, αυτά ξεκίνησαν δύο ώρες μετά, ενώ αρκετά μέτρα μακριά, υπήρχε μια ομάδα ατόμων με καλυμμένα τα πρόσωπα. Επικρατούσε απόλυτη ησυχία και ηρεμία, εκείνη τη στιγμή. Η σύζυγος μου κινούταν με πλάτη στα προαναφερθέντα άτομα, πάνω στο πεζοδρόμιο, και λίγο παρακάτω περίμενε μια διμοιρία των ΥΑΤ. Περνώντας από κοντά τους, με σκοπό να στρίψει σε κάθετη οδό, άντρες της διμοιρίας άρχισαν να την προκαλούν με σχόλια, και χαρακτηρισμούς. Την ώρα εκείνη εγώ βρισκόμουν σε τηλεφωνική συνομιλία μαζί της, καθώς είχε θορυβηθεί από την έλλειψη κόσμου στο δρόμο, αλλά και από την παρουσία της ομάδας με τα καλυμμένα πρόσωπα. Με την συμπεριφορά των ανδρών των ΥΑΤ όμως, η γυναίκα μου πανικοβλήθηκε τελείως και άλλαξε κατεύθυνση.

Μέχρι εκείνη τη στιγμή την καθησύχαζα, λέγοντάς της πως με τόση αστυνομία στους δρόμους δεν κινδυνεύει, ότι αν την πειράξει κανείς, οι αστυνομικοί θα την βοηθήσουν. Αυτό που δεν περίμενα, ούτε εγώ, ούτε εκείνη, είναι ότι αυτοί που τελικώς την πείραξαν, ήταν αστυνομικοί! Την προέτρεψα να ηρεμήσει και να γυρίσει πίσω, προς τα άτομα με τα καλυμμένα πρόσωπα, καθώς εκείνοι δεν βρίσκονταν εκεί για να πειράξουν τον κόσμο. Πράγματι πέρασε από κοντά τους κάνοντας τον γύρο του τετραγώνου, αποφεύγοντας την διμοιρία των ΥΑΤ, με την αλητήρια και προκλητική συμπεριφορά.

Κύριε Κάσση, απευθύνομαι σε εσάς, καθώς άνδρες εν ώρα υπηρεσίας, που υπάγονται στο «Υπ. Δημόσιας Τάξης & Προστασίας του Πολίτη», αντιπροσωπεύουν την αστυνομία ολόκληρη, ενώ για κάθε τους παράπτωμα, η ευθύνη βαραίνει τον Διευθυντή τους, δηλαδή εσάς στην προκειμένη περίπτωση. Σας ερωτώ λοιπόν: Αν σας έλεγαν ότι κάποιοι σφυρίζουν σε γυναίκες στο δρόμο, φωνάζοντας χαρακτηρισμούς, στο μυαλό σας θα φέρνατε τίποτα έφηβους, μαθητές Λυκείου, ή ένστολους αστυνομικούς; Μήπως δεν έχετε κανέναν έλεγχο επί των ανδρών σας; Είσαστε ανίσχυρος να επιβάλλετε τα αυτονόητα όρια συμπεριφοράς; Η εικόνα που έδωσαν οι άνδρες σας, είναι μιας συμπεριφοράς χειρότερης, από εκείνης των ατόμων που καλούνται να συνετίσουν! Τελικά κ. Κάσση είσαστε διευθυντής Λυκείου ή Αστυνομικής Υπηρεσίας;

Να σας εξηγήσω σε αυτό το σημείο, ότι αντιλαμβάνομαι πλήρως την διαφορά που υπάρχει, ανάμεσα στη διατήρηση του «φρονήματος» και της αποδεκτής κοινωνικής συμπεριφοράς. Όταν υπηρέτησα στις Ειδικές Δυνάμεις, αναγκαζόμασταν τα πρωινά στις ασκήσεις, να ασκούμαστε με συνθήματα που δεν προκαλούσαν, καθώς τότε είχε δημιουργηθεί θέμα στον Τύπο. Μόλις το στρατόπεδο άδειαζε από στελέχη, επιστρέφαμε σε όλα όσα λέγαμε πριν δημιουργηθεί θέμα. Έτσι δεν κινδύνευε κανείς με κάποια ποινή… Ο στρατός, όπως οι πυροσβέστες και οι αστυνομικοί, είναι ένα σώμα που πρέπει να διατηρείται έτοιμο προς δράση. Ευτυχώς δεν δρα συχνά, αλλά όπως και να έχει είναι ένα σώμα που επιβάλλεται να είναι ετοιμοπόλεμο, περισσότερο δε οι ειδικές δυνάμεις, που υποτίθεται ότι θα είναι η πρώτη γραμμή υπεράσπισης. Ο περισσότερος κόσμος δεν καταλαβαίνει ότι λέγοντας πράγματα που είναι εκτός της αποδεκτής κοινωνικής συμπεριφοράς, επέρχεται ανάταση, που είναι απολύτως αναγκαία για να διατηρείται υψηλό, το φρόνημα της ομάδας. Ας πούμε ότι τα ΜΑΤ είναι κάτι αντίστοιχο για την ελληνική αστυνομία. Οι ειδικές δυνάμεις. Νέα παιδιά, που δεν διαβάζουν, δεν έχουν σφαιρική άποψη, με κλειστό κύκλο γνωριμιών. Η διμοιρία είναι η οικογένειά τους, και εσείς τους έχετε πει ότι πρέπει να προστατεύουν την διμοιρία και μετά τον εαυτό τους. Είναι μία αγέλη. Ας πούμε ότι έτσι πρέπει να είναι, για να κάνουν τη δουλειά που πρέπει. Δεν περιμένω λοιπόν από μία αγέλη να καταλάβει πόσο λάθος ήταν αυτό που έκανε, και πόσο ενόχλησε μια οικογένεια πολιτών. Όταν θα περάσουν τα 35-40 και θα μετατεθούν σε τμήμα, όταν θα έχουν να γράψουν ανούσιες αναφορές και να κάνουν περιπολίες, όταν τελικά δεν θα βρίσκονται μεταξύ ομοίων, ίσως αισθανθούν περισσότερο μέλη της κοινωνίας και λιγότερο μέλη μιας αγέλης. Το εύχομαι ολόψυχα. Στο μεταξύ υπάρχει μονάχα ένας φράκτης ανάμεσα σε αυτή την αγέλη και σε εμάς τους πολίτες. Και αυτός είστε εσείς. Σκοπός δικός σας είναι να μπορέσετε να κατευθύνετε την αγέλη εκεί που πρέπει και όχι να την ξαμολήσετε στους δρόμους. Να βάλετε χαλινάρι. Αποδείξατε ότι δεν μπορείτε να το κάνετε. Οι άνδρες σας ουρλιάζουν ξαναναμμένοι σε ανυπεράσπιστες γυναίκες, και αφήνουν μαγαζιά και πλατείες να καίγονται. Στην δικιά μου δουλειά, αν κάνω ένα μεγάλο λάθος θα με διώξουν τελείως, στη δικιά σας απλά θα σας μεταθέσουν. Είναι μήπως αυτός ο λόγος, που υπάρχει αυτή η χαλαρότητα; Που ποτέ δεν τιμωρείται κανείς; Δεν θα μείνετε και άνεργος στο κάτω – κάτω…

Κύριε Κάσση απαιτώ μία συγνώμη από εσάς για ότι έγινε. Θα μου πείτε ότι θα πρέπει να γίνει εξέταση, να διερευνηθεί το ζήτημα «κι αν προκύψουν ευθύνες» αυτές να αποδοθούν. Δύο είναι τα μόνα σίγουρα, που ισχύουν: Ότι και έρευνα να γίνει, αυτή δεν θα δείξει τίποτα, όπως τόσες και τόσες άλλες, χώρια που θα διαρκέσει σε χρόνο περισσότερο από την ανάμνηση του ζητήματος, αυτού καθ’ εαυτού. Το δεύτερο είναι ότι εσείς, όπως κι όλος ο κόσμος, γνωρίζετε πολύ καλά ότι οι άνδρες που έχετε υπό την διεύθυνσή σας είναι ικανοί για μια τέτοια συμπεριφορά. Δεν πέφτετε από τα σύννεφα. Κι όμως τίποτα δεν πρόκειται να κάνετε. Πιστεύω από άγνοια και όχι από έλλειψη ενδιαφέροντος. Πιστεύω ότι απλά δεν γνωρίζετε πώς να τους διευθύνετε όπως αρμόζει. Με ποιο τρόπο να κρατήσετε το χαλινάρι. Για αυτό σας πληροφορώ ότι την επόμενη φορά, θα βρίσκομαι απέναντί σας, μέρος της πορείας. Εσείς, προσωπικά, με κατεβάζετε στο δρόμο κύριε Κάσση. Δεν συμμετείχα ποτέ σε «επεισόδια». Όμως μην ανησυχείτε, δεν πρόκειται να σπάσω πεζοδρόμια, ή μαγαζιά ή να σας πετάξω το οτιδήποτε. Δεν νομίζω ότι η καταστροφή της περιουσίας των πολιτών και του κράτους, είναι η λύση στο οποιοδήποτε πρόβλημα. Κάποιος που λεηλατεί ένα μαγαζί και το επόμενο πρωί πουλά στα στενά γύρω από το Πανεπιστήμιο τα «λάφυρα», είναι μέρος του προβλήματος και όχι αντίσταση σε αυτό. Θα είμαι όμως εκεί για να καταγράψω κάθε σας κίνηση. Εγώ δεν γενικεύω, δεν τα βάζω με όλους όσους βρίσκονται στα ΜΑΤ. Αντιλαμβάνομαι ότι το πρόβλημα είστε εσείς, κύριε Κάσση, η διοίκηση της Υποδιεύθυνσης Αποκατάστασης Τάξης. Θα προσπαθώ λοιπόν, από εδώ και πέρα, να καταγράψω κάθε ένα, από τα επόμενα λάθη που πιθανώς να πράξετε. Αν χρειάζεστε κάποια διευκρίνιση, έχετε τα στοιχεία μου στη διάθεσή σας. Επιπρόσθετα ο γραμματέας σας, έχει κρατήσει τον προσωπικό μου τηλεφωνικό αριθμό, και τονίζω ότι μου επισήμανε πως η πόρτα του γραφείου σας είναι πάντα ανοικτή για πολίτες, που όπως εγώ, θέλουν να κάνουν μια καταγγελία. Δεν βρίσκω τον λόγο μιας συνάντησης. Οι δικαιολογίες δεν πρόκειται να βελτιώσουν την κατάσταση. Εγώ αντιλαμβάνομαι ότι δεν υπάρχει σωστός σχεδιασμός και εκπαίδευση. Γι’ αυτό τον λόγο κοινοποιώ την επιστολή αυτή στον Προϊστάμενο Κλάδου και στο Υπουργείο, ευελπιστώντας ότι κάποια μέρα, εκτός από την «ευρωπαϊκή» εμφάνιση των αστυνομικών, αντίστοιχη θα είναι η συμπεριφορά τους, και πάνω απ’ όλα η οργάνωσή τους. Εκ των αποτελεσμάτων και των γεγονότων κρινόμαστε, μόνο.

Με τιμή,
Θ.Φ.