Ώρα ν’ αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους ν’ αφήσεις!

email Γιάννη Μαμουζέλου στο Enimerosi24

Αγαπητοί συμπολίτες, ο προεκλογικός αγώνας δεν ήταν έτσι όπως θα ήθελαν οι σκεπτόμενοι και ώριμοι πολίτες. Δεν πρόσφερε ίσως αυτά που περίμεναν μέσα στον προβληματισμό, την περίσκεψη, την ανησυχία που κυριαρχεί στο μυαλό και στην καρδιά τους… Φυσικά δεν «κέρδισαν» και πολλά απ’ τα τηλεοπτικά σποτάκια, με τα παιδάκια. τα τρενάκια και τα’ αεροπλανάκια…

Οι πολίτες βέβαια, αυτοί με την απλή σκέψη κι όχι τις εμμονές ή τις παρωπίδες, δεν φοβούνται ούτε την καταστροφή της χώρας, ούτε το «γκρέμισμα» των πάντων…

Ξέρουν πως τη Δευτέρα η ζωή θα συνεχιστεί κανονικά, χωρίς τα προβλήματα να …διαγραφούν μονομιάς.  Περιμένουν σύνεση αλλά και τόλμη, εγκράτεια μα και δυναμισμό, αποφασιστική διαπραγμάτευση προς όλους και για όλα από τη νέα Κυβέρνηση!

Οι πολίτες όμως οφείλουν να γνωρίζουν ότι οι λύσεις δεν θα έλθουν μέσα από εκείνους που, είτε υπήρχαν παλιά είτε εμφανίστηκαν ξαφνικά στην πολιτική σκηνή, διεκδικούν ρόλο «καθοδηγητή», «ισορροπιστή», «συνοδηγού», ή «συγκυβερνήτη» κ.α.

Γιατί τα διάφορα αυτά Κόμματα (κάποια ευκαιριακά και χωρίς ιδεολογικοπολιτικές ρίζες και κατευθύνσεις…) δεν έχουν –κατά τη γνώμη μου-  να προσφέρουν πολλά στη σημερινό τόσο κρίσιμο και καθοριστικό για το μέλλον ελληνικό και ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.

Περισσότερο αναζητούν την πολιτική –κοινοβουλευτική τους επιβίωση κάποιοι, επιχειρώντας είτε να «εξαγνισθούν» για το παρελθόν (συλλογικό κι ατομικό) είτε να εμφανίσουν το ρηξικέλευθο κι ανανεωτικό δυναμικό που –δήθεν- λείπει…

Χρήσιμα στη δημοκρατία τα πολλά ή αρκετά Κόμματα, [μετέχοντας μάλιστα σε  κυβερνητικά σχήματα κ.α.] είναι σε ομαλές περιόδους, αλλά σήμερα, η χώρα δεν έχει ανάγκη από Κόμματα με 8-12 βουλευτές και με συμπράξεις ανάγκης ή σκοπιμότητας, που εύκολα θα ανεξαρτητοποιηθούν…

Η απαίτηση για ουσιαστικό τέλος στο φθαρμένο και γερασμένο πολιτικό μας σύστημα δεν χρειάζεται ανακύκλωση των ίδιων πολιτικών και των ίδιων προσώπων, μέσα από διαφορετικές κομματικές ετικέτες… Προτιμότερο να υπάρξει η διάλυση αυτών των σχηματισμών και μέσα από αληθινά επίκαιρες διεργασίες και με συμμετοχή άλλων προσώπων (ει δυνατό και νεότερων ηλικιακά…) να προκύψουν νέα Κόμματα, με δομές, αρχές, θέσεις, πρακτικές κι επιλογές σύγχρονες, αντίστοιχες με τις απαιτήσεις των καιρών και όχι στην επιβίωση των αρχηγών!

Με τις σκέψεις αυτές νομίζω ότι μπορούμε να πούμε «ναι στην αποκαθήλωση των εικόνων»! Όχι όμως αυτών που φοβάται ο κ. Σαμαράς μην κατεβάσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά Κόμματα και πρόσωπα της πολιτικής σκηνής, όχι μόνο της παλιάς αλλά και της νεότερης… Αντιλαμβάνεστε, ελπίζω, τι και ποιους εννοώ…

Έτσι, πέραν από προσωπικές επιθυμίες ή βλέψεις πολλών, θα μπορούμε να νιώσουμε καλύτερα το νόημα του συνθήματος «ήρθε η ώρα της Αριστεράς»!

Δεν πρέπει να σημαίνει απλώς ότι κάποιοι άλλοι πήραν τις θέσεις στον κρατικό –κυβερνητικό μηχανισμό, αλλά πως ένα νέο πνεύμα, μια διαφορετική λογική και αντίληψη μπορεί  να διαχυθεί και να εμπεδωθεί και στην «εξουσία» και στους πολίτες!
Για να μπορούμε στο άμεσο μέλλον (όχι αυτόματα και σε χρόνο dt φυσικά…) να λέμε ότι δεν βουλιάξαμε αλλά αλλάξαμε, ότι ζήσαμε το πέρασμα της Ελλάδας και των πολιτών της σε μια εποχή του 21ου αιώνα, ότι αφήσαμε πίσω στερεότυπα και σύνδρομα και αγκυλώσεις και δεσμά αλλοτινών εποχών.

Αυτό μπορεί να προσφέρει λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ με αυτοδυναμία βούλησης και κινήσεων κι όχι αριθμών ή αλαζονείας… Το …ατύχημα που μάς επισείουν καθημερινά, αν αλλάξουμε ρότα… Ατύχημα ήταν ότι για σαράντα χρόνια (να μην πάω και στα προ χούντας…) ο κόσμος πίστεψε ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και τα ηγετικά στελέχη τους ήξεραν κι ήθελαν το καλό του… Και τους έδωσε (με αφέλεια ή ευπιστία για κάποια βελτίωσή τους…) πολλές ευκαιρίες, μα τα’ αποτελέσματα είναι αυτά που ξέρουμε…

Τώρα λοιπόν, χωρίς φόβο και καταστροφικές κορώνες, ξέρουμε ότι η ελπίδα μπορεί να είναι κοντά, να έρχεται να μας συναντήσει…. Απ’ τους ίδιους δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε νέο,  μάλιστα πάρα πολλοί δεν έχουν να χάσουν –κυριολεκτικά- τίποτα άλλο!

Τώρα λοιπόν, αγαπητέ συμπολίτη, ήρθε η ώρα ν’ αποφασίσεις με ποιους θα πάς και ποιους ν’ αφήσεις!
Μπορείς να απλώσεις το χέρι στην …ελπίδα, μπορείς να τη στηρίξεις να περπατήσει μόνη μαζί σου, και μπορείς να τη συγκρατήσεις αν πάει να παραπατήσει!

Γιάννης Μαμουζέλος
Δημοσιογράφος- Συγγραφέας
Μέλος ΣΥΡΙΖΑ

ΥΓ. Α, κάτι πολύ σημαντικό.  Ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε μετά από χρόνια την Αριστερά στην πρώτη γραμμή… Την Αριστερά στο πολιτικό προσκήνιο της Ευρώπης και όχι μόνο… Την  Αριστερά επίκεντρο των ελληνικών και διεθνών ΜΜΕ… Την Αριστερά (ναι αυτή με τις αντιφάσεις ή τις αδυναμίες της…) μοχλό πίεσης και «πολιορκητικό κριό»  για κινήσεις αλλαγής στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια πολιτικο-οικονομική σκακιέρα!