Ψήφος φόβου ή ελπίδας; Έπεσε η προεκλογική αυλαία με πολύχρωμο «ριντο»!

email αναγνώστη

Γράφει ο Κ.Π.

Πριν κάποιες δεκαετίες, αλλά και τα τελευταία χρόνια, οι εκλογές ήταν μια γιορτή, μια ιεροτελεστία, πέρα από ιδεολογίες πιστεύω, πικρίες, θυμούς, αγανάκτηση, συμφέροντα, και πολιτικές συγκρούσεις που πολλές φορές έφθαναν και στα.. άκρα(!)

Πράσινα, μπλε, κόκκινα και πολύχρωμα καφενεία έδιναν τον τόνο των εκλογών. Μεγάλες προεκλογικές συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα. Μεταφερόμενοι οπαδοί των κομμάτων με κομματικές σημαίες, ζούσαν το όνειρο της εξουσίας και του «ρουσφετιού». Έχοντας ζήσει δεκάδες τέτοιες καταστάσεις μέσα από επαγγελματικές αποστολές, συγκρίνω το τότε με το σήμερα, και αναρωτιέμαι, πόσα χρόνια πέρασαν για να ξυπνήσει λίγο ο Ελληνικός λαός;

Τα κόμματα για λόγους εντυπωσιασμού ξόδευαν εκατομμύρια δραχμές η χιλιάδες ευρώ για πλαστικές η πάνινες σημαίες, για να σηκώνουν οι οπαδοί τους το λάβαρο του κόμματος όσο πιο ψηλά μπορούσαν. Παρακολουθώντας τις τελευταίες κεντρικές ομιλίες των κομμάτων στην Αθήνα να κρατούν τα λάβαρα τους, αναρωτήθηκα, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι με τέτοιες ιδέες; Βάζουν το λάβαρο του κόμματος, πάνω από το σύμβολο του Έθνους; Την ένδοξη Ελληνική σημαία;

Βλέποντας λοιπόν οι συγκεντρώσεις να γεμίζουν με σημαίες του κόμματος και όχι την Ελληνική σημαία-για να είμαι δίκαιος στην ΝΔ είδα μόνο Ελληνικές σημαίες-σαν Έλληνας ένιωσα ντροπή και απογοήτευση. Ναι! να κρατάμε κομματικές σημαίες, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό. Ίσως κάποιοι να πιστεύουν ότι ένα κόμμα που διεκδικεί την εξουσία η θέλει να συμμετέχει σε αυτή, είναι μια ποδοσφαιρική ομάδα που έχει για «θεό» της αυτό το σύμβολο(!).

Μου θυμίζει την ημέρα των εκλογών- η μια μέρα πριν-όταν δεκάδες αυτοκίνητα, με ετεροδημότες που πήγαιναν στην επαρχία να ψηφίσουν, ανέμιζαν τις κομματικές σημαίες στη διαδρομή για να «φοβίσουν» τους αντιπάλους!!! Η άλλοι οργάνωναν κομβόι αυτοκινήτων και περνούσαν μέσα από πόλεις και χωριά για τον ίδιο σκοπό. Ακόμα και τα κτήματα αγροτών, πρόδιδαν με το κομματικό λάβαρο τις προθέσεις του ιδιοκτήτη.

Όλα αυτά βέβαια ανήκουν στο παρελθόν, αλλά έχουν ακόμα βαθιές ρίζες φανατισμού σε πολιτικά σχήματα και κόμματα που διεκδικούν την εξουσία. Με το τέλος του προεκλογικού αγώνα, σταμάτησαν και οι τηλεοπτικές πολιτικές μπουρδολογίες που είχαν σπάσει τα νεύρα των τηλεθεατών. Πρωί-μεσημέρι-βράδυ, με ένα συνονθύλευμα δημοσιογραφικοπολιτικών αναλυτών και υποψηφίων, είχαν ταράξει με τις καθημερινές τους δημοσκοπήσεις, αναλύσεις και προβλέψεις την «ήδη διαταραγμένη ψυχικά και υλικά Ελληνική κοινωνία».

Ρε παιδιά, τόσες πολλές δημοσκοπήσεις και αναλύσεις σε καθημερινή βάση δεν υπάρχουν πουθενά στον κόσμο. Μήπως κάποιος διάσημος ψυχίατρος πρέπει να μελετήσει αυτό το φαινόμενο στην Ελλάδα; Αν κρατούσε λίγες μέρες ακόμα η προεκλογική περίοδος, οι μισοί Έλληνες που παρακολουθούσαν τα τηλεοπτικά παράθυρα θα κατέληγαν σε ευαγή ιδρύματα για ψυχοθεραπεία. Τόσες πολλές δημοσκοπήσεις και αναλύσεις; Πιστεύω σε λίγα χρόνια να απαλλαγούν οι ψηφοφόροι. Τα αποτελέσματα και τις κυβερνήσεις θα δίνουν οι δημοσκοπήσεις και αναλύσεις. Καλό θα είναι λοιπόν να σταματούν το Σάββατο. Για ποιο λόγο την Παρασκευή; Να βγάλω το συμπέρασμα, ότι αυτές οι εκλογές, είναι εκλογές του καναπέ και της τηλεοπτικής επιρροής και προβολής των υποψηφίων; Και όχι επιχειρημάτων και προγράμματος;

Όπως και να έχουν τα πράγματα, ο Έλληνας έχει το αισθητήριο της αυτοσυντήρησης και θα πράξει αυτό που του λέει το μυαλό και η καρδιά του. Δεν θα επηρεαστεί από συναισθήματα, πολιτικές κορώνες και φόβο. Ο ίδιος ο λαός κρατάει την τύχη στα χέρια του!