Τα σκουλαρίκια, οι τρίχες και η εποχή των χίπις!

email αναγνώστη

Γράφει ο Κ.Π.

Πριν λίγες μέρες βρέθηκα σε μια γειτονιά Τσιγγάνων ή Γύφτων, όπως θέλετε ονομάστε τους. Στον καταυλισμό υπήρχαν όλες οι ηλικίες. Από παιδιά 2-3 χρόνων, έφηβοι, αλλά και μεγαλύτερες ηλικίες 30-50 και πάνω από 70-80. Μικρά παιδιά ξυπόλυτα, γυμνά μέσα στις λάσπες από νερά που έτρεχαν από σπασμένο αγωγό νερού.

Παρατήρησα με έκπληξη ότι πέρα από τους μεγάλους και έφηβους που φορούσαν διάφορα σκουλαρίκια στ΄ αυτιά η άλλα σημεία του προσώπου, και παιδιά μικρών ηλικιών 2-5 χρόνων φορούσαν σκουλαρίκια. Άρα λοιπόν αυτή η μόδα δεν είχε χτυπήσει μόνο τους «μορφωμένους» κουλτουριάρηδες και διάφορα «ανώτερα» στρώματα της κοινωνίας που ήθελαν να φαίνονται διαφορετικοί. Βάζοντας σκουλαρίκια, εκτός από τα αυτιά σε μύτη γλώσσα, αφαλό και διάφορα σημεία του σώματος έβλεπα, ότι  μαζί με το «τατουάζ» άλλαζαν τελείως την προσωπικότητα του ατόμου. Προνομιούχοι λοιπόν αυτής της μόδας ήταν και οι Τσιγγάνοι, αλλά και όλοι οι άνθρωποι του περιθωρίου και της υποκουλτούρας, που επιζητούσαν αυτή τη διαφορετικότητα.

Αν σε αυτή τη διαφορετικότητα με το σκουλαρίκι προσθέσουμε τους γενειοφόρους και μακρομάλληδες, που έχουν κατακλύσει τα τελευταία χρόνια την κοινωνία κάπου η κατάσταση έχει ξεφύγει από τα επιτρεπτά όρια. Ειδικά στον τηλεοπτικό χώρο, πρόσωπα που βλέπαμε, ξυρισμένα, κουρεμένα με γραβάτα να εμφανίζονται μπροστά μας, είτε για ενημέρωση η για διασκέδαση τώρα τα προσωπά τους έχουν αλλάξει μορφή με «τρίχες, σκουλαρίκια και μαλλιά».  Η «μόδα» λοιπόν χτύπησε όλα τα κοινωνικά στρώματα χωρίς διακρίσεις.

Περνώντας λοιπόν από τη γειτονιά των Τσιγγάνων και βλέποντας τη μόδα να έχει επηρεάσει και τη γειτονιά τους, σκέφτηκα αμέσως το κράχ του 1929 στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης και την αντίδραση του Τζότζεφ Κέννεντυ:

«Ενα πρωινό του 1929 ο Τζόζεφ Κένεντι, πατέρας του δολοφονηθέντος προέδρου Τζον Φ. Κένεντι, άκουσε με έκπληξη τον λούστρο που του γυάλιζε τα παπούτσια να του δίνει μια «εμπιστευτική πληροφορία» για το χρηματιστήριο. Ο Κένεντι σκέφτηκε: «Αν ο λούστρος μου γνωρίζει περισσότερα από εμένα, κάτι δεν πάει καλά στη χρηματιστηριακή αγορά». Την ίδια ημέρα πούλησε όλες τις μετοχές του και έτσι απέφυγε τη χρεοκοπία στο περίφημο κραχ που ακολούθησε λίγο αργότερα».

Έτσι λοιπόν και τώρα, όταν τα σκουλαρίκια και τα γένια «κοσμούν» και τα πρόσωπα των Τσιγγάνων κάτι θα γνωρίζουν και αυτοί για την αλλαγή που έρχεται. Βέβαια μόδα είναι και θα περάσει. Θα περάσει όμως η θα αφήσει σημάδια στη σημερινή κοινωνία; Η μόδα έρχεται και παρέρχεται αλλά  αφήνει το στίγμα της θετικά η αρνητικά.

Οι παλαιότεροι θα θυμούνται και οι νεότεροι θα έχουν διαβάσει για τη δεκαετία του 1960 και τους Χίπις που ξεκίνησαν από την Αμερική και έκαναν διάσημα τα Μάταλα. Λέτε λοιπόν οι εμφανίσεις αυτών των ανθρώπων και τα σκουλαρίκια να επηρεάσουν σε κάποιο βαθμό την ανθρώπινη ύπαρξη στο μέλλον; η ακόμη και να  εκφυλίσουν τα δύο φύλα μη μπορώντας να ξεχωρίσει ο άντρας από τη γυναίκα, παρά μονό από τα γεννητικά όργανα, εάν και αυτά υπάρχουν εάν δεν έχουν υποστεί και αυτά κάποια «μετάλλαξη»;

Η αντικουλτούρα των χίπις ήταν βασικά ένα νεανικό κίνημα που ξέσπασε στις Η.Π.Α στα μέσα του 1960, και διαδόθηκε ταχέως και σε άλλες χώρες σε όλον τον κόσμο.  Η ετυμολογία του όρου “χίπις” προέρχεται από την αγγλική λέξη “hipster” (πρόκειται για εκείνον που απορρίπτει την υπάρχουσα κουλτούρα και υποστηρίζει πιο ελεύθερες απόψεις), και αρχικά χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τα άτομα με αντικοινωνική συμπεριφορά που είχαν μετακομίσει στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης, ένα προάστιο του Haight-Ashbury που ανήκει στο Σαν Φρανσίσκο, και σε άλλες τέτοιες αστικές περιοχές.

Η μόδα και οι αξίες των χίπις είχαν μεγάλη επίδραση στον πολιτισμό, επηρεάζοντας τη μουσική, την τηλεόραση, τον κινηματογράφο και τις τέχνες. Από τότε που ξέσπασε το μεγάλο αυτό κίνημα το 1960, πολλές πτυχές της χίπικης κουλτούρας αφομοιώθηκαν από τη mainstream κοινωνία. Η θρησκευτική και πολιτισμική πολυμορφία που δημιουργήθηκε εξαιτίας των χίπις απέκτησε μεγάλη αποδοχή και η φιλοσοφία της ανατολής και οι πνευματικές αντιλήψεις απέκτησαν επίσης μεγάλο κοινό. Η κληροδότηση της κουλτούρας των χίπις μπορεί να γίνει αντιληπτή στο σύγχρονο πολιτισμό και με χιλιάδες μορφές – από το υγιεινό φαγητό και τα μουσικά φεστιβάλ μέχρι σύγχρονες σεξουαλικές απόψεις και επαναστάσεις στον κυβερνοχώρο.

Ένας ανώνυμος ρεπόρτερ, ισχυριζόταν ότι πήγε στα Μάταλα και συνάντησε τον ηγέτη της χίπικης παροικίας, την εποχή εκείνη, και ότι ο ηγέτης του αποκάλυψε. «ο βασικότερός μας στόχος είναι να δημιουργήσουμε το τρίτο φύλο».
Τα Μάταλα, στην αρχή, ήταν γνωστά μόνο σε πολύ λίγους «παράξενους» νεανίες του εξωτερικού, που -από διάφορους λόγους-απογοητευμένοι ή κυνηγημένοι, έφευγαν από τις πατρίδες τους, αναζητώντας την «περιπέτεια» και «το ουσιαστικό νόημα της ζωής», δηλαδή την Αλήθεια. Οι πρώτοι που πήγαν εκεί, και έμειναν στις σπηλιές, ήταν μπήτνικς, γύρω στα 1965. Μετά, το 1967, πηγαίνουν και χίπις.

Η σημερινή μόδα των σκουλαρικιών και της τρίχας, πόσο θα επηρεάσει τον πολισμό και τις παραδόσεις μας; Θα έρθει κάποια άλλη μόδα να την αντικαταστήσει; Ο χρόνος θα δείξει!