Το ελληνικό διαδίκτυο, τα δεδομένα της αγοράς και οι κυβερνητικές ευθύνες

Του Κώστα Τσαούση

Στη χώρα μας μια από τις πολύ κακές μας συνήθειες είναι να κάνουμε πολιτική αγνοώντας την αλήθεια της αγοράς αλλά και τα «ψυχρά» της νούμερα.

Επιπλέον, η κακή αυτή συνήθεια καταλήγει σε οδυνηρές συνέπειες που μεταφράζονται συχνά πυκνά σε μικρές ή μεγάλες καταστροφές κλάδων και εταιρειών αλλά επαγγελματιών και νοικοκυριών και πάει λέγοντας – την ίδια στιγμή που η άγνοια (;)οδηγεί στη διαμόρφωση προνομιακών καταστάσεων που πλήττουν τον ανοικτό και υγιή ανταγωνισμό πάντα σε βάρος της τοπικής παραγωγικής και δημιουργικής βάσης της αγοράς.

Τελευταίο παράδειγμα, η κυβερνητική κατεύθυνση να μπει φόρος 20 % στο διαδίκτυο – κατ΄ουσία στο ελληνικό διαδίκτυο αφήνοντας ανέπαφο το κομμάτι των πολυεθνικών που κατέχουν και την μερίδα του λέοντος ως προς την εγχώρια διαφημιστική δαπάνη.

Ας μιλήσουμε όμως με δεδομένα και μόνο και ο καθείς ας βγάλει τα συμπεράσματα του. Αλλωστε, όλοι μεγάλα παιδιά είμαστε και δεν δικαιολογείται κανείς – παλαιός ή νέος στις κυβερνητικές ευθύνες, μνημονιακός ή μη και πάει λέγοντας – να ισχυρίζεται πως δεν γνωρίζε…

α) H διαφημιστική δαπάνη των ελληνικών εταιρειών που διαφημίζονται αναλύεται σε: 80% σε google, youtube και facebook και το υπόλοιπο 20% οδεύει στις ελληνικές εταιρείες διαδικτύου (40 publishers σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία). Σε χρήματα αυτό αποτυπώνεται ως: Από 100 έως 120 εκατομμύρια ευρώ σε google, youtube και facebook και 40 εκατομμύρια ευρώ σε ιστοσελίδες.Η διαφήμιση στην google αφορά σε: α) κατά 50% την υπηρεσία Google Search: Τοποθέτηση διαφημίσεων κειμένου σε συγκεκριμένες λέξεις-κλειδιά και β) το υπόλοιπο 50% την υπηρεσία Google Display Network: Τοποθέτηση text, banner, ή/και video ads στο δίκτυο websites της.

β) Οι ελληνικές εταιρείες απασχολούν περίπου 4.000 εργαζόμενους στην Ελλάδα και πληρώνουν στο δημόσιο, είτε μέσω της φορολογίας, είτε των ασφαλιστικών και άλλων εισφορών: Φόρο εισοδήματος (εταιρικό φόρο), εργοδοτικές εισφορές,μισθούς για την παραγωγή περιεχομένου και content rights. Στον αντίποδα η google, έχει έδρα στην Ιρλανδία, οπότε δεν έχει καμία μορφή φορολόγησης στην Ελλάδα. Με απλά λόγια, τα 100-120 εκατομμύρια ευρώ των εσόδων τους φορολογούνται στην Ελλάδα αλλά στην Ιρλανδία, οπότε το ελληνικό δημόσιο έχει μηδενικά έσοδα.

γ) Η επιβολή 20% φόρου στις εταιρείες διαδικτύου είναι απ’ευθείας στον διαφημιζόμενο. Πρακτικά όμως ο κάθε διαφημιζόμενος δεν θα καταβάλει 100 που κατέβαλε μέχρι σήμερα για διαφήμιση +20 φόρο αλλά 80 για διαφήμιση + 20 φόρο. Ουσιαστικά δηλαδή θα μειωθεί άμεσα κατά 20% η δαπάνη και ως εκ τούτου τα έσοδα των ιστοσελίδων. Επίσης δεν είναι ένας φόρος σαν το αγγελιόσημο που πάει υπέρ των εργαζομένων (ταμείο) αλλά ως έσοδο στο κράτος.

δ) Το προσδοκώμενο έσοδο από αυτόν τον φόρο θα είναι περίπου 8 εκατομμύρια ευρώ. Ένα τέτοιο μέτρο στο βαθμό που θα ληφθεί ενδέχεται να προκαλέσει α) απολύσεις, β) μειώσεις μισθών και γ) αναγκαστική μεταφορά έδρας στο εξωτερικό γιατί οι ιστοσελίδες θα βρεθούν ξαφνικά με 20% μειωμένα έσοδα.Το βασικό πρόβλημα του φόρου είναι ότι πολλές από τις εταιρείες / ελληνικά site με τη μείωση των εσόδων θα γυρίσουν από οριακά κερδοφόρες σε ζημιογόνες, οπότε ο κυβερνητικός στόχος για τα εσόδων (8 εκατομμύρια) δεν θα επιτευχθεί. Αλλά, οι συνέπειες και οι επιπτώσεις (πάντα αρνητικές) δεν σταματούν εδώ. Το πιο σημαντικό είναι ότι το μέτρο θα πλήξει καίρια την δυνατότητα του ελληνικού παραγωγικού και δημιουργικού δυναμικού του διαδικτύου να παράγει και να διανέμει πρωτότυπο και αυθεντικό περιεχόμενο στην ελληνική γλώσσα και στη βάση της ελληνικής πραγματικότητας.

ε) Μια συμφωνία με την Google, όπως στη Γαλλία, ή η επιβολή όποιας άλλης φορολόγησης θα έφερνε πολύ μεγαλύτερα έσοδα. Στη Γαλλία, η κυβέρνηση αποφάσισε να βάλει φορολόγηση στην Google. Μετά από δύο χρόνια διαπραγματεύσεων συμφωνήθηκε να καταβάλει η google ετησίως 60εκ. ευρώ υπέρ του ταμείου των γαλλικών ΜΜΕ και ειδικές τιμές για τα γαλλικά ΜΜΕ όταν χρησιμοποιούν την πλατφόρμα της. Στην Ελλάδα, ο ΕΟΤ (τα ονόματα και οι διευθύνσεις υπάρχουν σε πρώτη ζήτηση…) έκλεισε συμφωνία με την Google, για μια δέσμη ενεργειών και δράσεων προβολής και διαφήμισης του ελληνικού τουρισμού με συνολικό κόστος 515.000 ευρώ (επίσημα στοιχεία από «Διαύγεια»). Η συμφωνία δεν πραγματοποιήθηκε με την Google Ελλάδας αλλά με την Google Ιρλανδίας, οπότε … οι φόροι ξεχάστηκαν και τα έσοδα ταξίδεψαν για τα βρετανικά νησιά.

Πηγή protothema.gr