Απολείπειν ο Θεός Σταύρον!

Απάντηση του Νίκου Νικητέα στους συναδέλφους υπαλλήλους της εταιρίας Το Ποτάμι

Τελικά η απώλεια ψήφων μοιραία συνοδεύεται και από την απώλεια της ψυχραιμίας!

Κατανοούμε όμως την κατάσταση… Ειδικά όταν χάνεις με πάταγο μέσα στην πατρίδα σου, όπως ο Σταύρος Θεοδωράκης στα Χανιά… Και σε αποκαθηλώνουν οι δικοί σου άνθρωποι σε λιγότερο από 8 μήνες… Διότι δεν τίμησες το αξίωμα που σου εμπιστεύτηκαν, δηλαδή να τους εκπροσωπήσεις… Καλύτερα να κρυφτείς (άλλωστε η ψυχραιμία είναι το καταφύγιο των δυνατών)!

Αφιερωμένο εξαιρετικά 

Απολείπειν ο θεός Aντώνιον
Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές—
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.