Οι πανηγυρισμοί του νηπίου της «Εφ. Συν» δεν διασκεδάζουν την πραγματικότητα

(Πατήστε πάνω για να διαβάσετε)

Του Σεραφείμ Χ. Μηχιώτη για το Enimerosi24

Τρία χρόνια συμπλήρωσε την περασμένη Παρασκευή το νήπιο της οδού Κολοκοτρώνη 8 κι απόψε βάλθηκε να το ρίξει έξω, με φιέστες στην πέριξ περιοχή και διάφορα events στο κέντρο της Αθήνας, όπως θέλει η γλώσσα της σύγχρονης επικοινωνίας τις σχετικές μαζώξεις.

Και γιά να το γιορτάσουν προκαταβολικώς,  η “Εφ.Συν” προσέφερε το περασμένο Σαββατοκύριακο ένα φύλλο 104 σελίδων, με ειδικό επετειακό ένθετο, όπου παρελαύνουν διάφορα πρωτοσέλιδα αυτών των τριών χρόνων, από τα οποία τεκμαίρεται-όπως αυταπατώνται ότι το επιτυγχάνουν-οι άνθρωποι της, η διάσταση…”ανεξάρτητης συνεταιριστικής απογευματινής εφημερίδας”, όπως θέλει να πουλάει μούρη.

Προφανώς οι νεο-συστημικές εφημερίδες στην εποχή της “πρώτη φορά Αριστεράς” (αλλά και με τα απαραίτητα ψεκασμένα δεκανίκια τους, ας μη διαφεύγει ο στρατηγικός τους σύμμαχος) έχουν, παρά τα περιορισμένα τους οικονομικά, όπως διατείνονται, πόρους γιά να προμηθεύονται το δημοσιογραφικό χαρτί γιά τόσες σελίδες. Την ίδια ώρα, σημειωτέον, που παλαιο-συστημικές εφημερίδες του εκπεσόντος αστικού καθεστώτος περιορίζουν τον αριθμό των σελίδων τους, ώστε να μειώσουν τις εκδοτικές δαπάνες, ακόμη και σε μικρότερο αριθμό από τα νεο-συστημικά φύλλα, όπως η “Εφ.Συν” και η ημιεπίσημη κυβερνητική εφημερίδα, το κομματικό δελτίο της “ΑΥΓΗΣ”.

“Η πολυφωνία στην ενημέρωση-Η δημοκρατία στην πράξη”, τιτλοφορείται το σχετικό ένθετο 24 σελίδων στην έκδοση 104 σελίδων του περασμένου Σαββατοκύριακου, στη δεύτερη σελίδα του οποίου βρίσκει κανείς το σημείωμα θριάμβου(…) του διευθυντή της “Εφ.Συν” Νικόλα Βουλέλη και βεβαίως την πρώτη σελίδα του πρώτου φύλλου με τον τίτλο “Τα τρία συνεταιράκια” (της τότε τριμερούς συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ).Όσοι έσπευσαν τότε να αγοράσουν το φύλλο πιστεύοντας ότι πρόκειται γιά…επανέκδοση της “ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ”, της οποίας αποτελούσε φτηστή επανάληψη του lay-out , αντελήφθησαν ότι έχουν εξαπατηθεί, από το κύριο θέμα, από την πρώτη σελίδα, δεν χρειάζονταν κάτι περισσότερο, ώστε να βεβαιωθούν!

Ωστόσο ο Βουλέλης στο επινίκειο άρθρο του βάλθηκε να κάνει και τους πικραμένους να γελάσουν, γράφοντας μεταξύ άλλων πολλών: Η “Εφ.Συν” δεν είναι κομματικό όργανο, δεν συνδέεται και δεν χρηματοδοτείται από κάποιο πολιτικό κόμμα. Είναι ανεξάρτητη εφημερίδα, θέλει να ανταποκριθεί στις ανάγκες και στις προσδοκίες ευρύτατου φάσματος της κοινωνίας που εκτείνεται από τις παρυφές της συντηρητικής παράταξης μέχρι την άκρα Αριστερά και δεν κρύβει τον προοδευτικό προσανατολισμό της. Η εφημερίδα μας προσπαθεί να εκφράσει τους πόθους, τα ερωτήματα και τις αγωνίες του κόσμου της Αριστεράς, ανεξάρτητα από κομματικές περιχαρακώσεις και ταυτόχρονα φιλοξενεί γνώμες και απόψεις γιά τα μεγάλα ζητήματα της επικαιρότητας, από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα.(…)

Και επειδή ακριβώς τα έργα κρίνονται στην πράξη και αναλόγως επιβεβαιώνονται ή διαψεύδονται, με την αμείλικτη γλώσσα των πραγμάτων, η εφημερίδα που ήλθε να τοποθετηθεί απέναντι από…”Τα τρία συνεταιράκια”(…) δεν έδειξε ότι δεν θέλει συνεταιράκια να δοξάζει, αλλά ότι τοποθετείται στο ρεύμα που σηματοδοτούν “τα δύο συνεταιράκια” του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, χωρίς ποτέ να τα πει έστω κι αυτά με το χαρακτηρισμό αυτό, ίσως γιατί τους αναγνωρίζει ..”ηθικό πλεονέκτημα” . Και όλως ιδιαιτέρως βεβαίως εις ό,τι αφορά το Κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα που δεν θέλησε ποτέ να κακοκαρδίσει, αλλά-αντιθέτως- να συμπαρασταθεί, από σκοπιά…”αριστερής στήριξης”, διόλου συμβατή με το δήθεν ανεξάρτητο χαρακτήρα του φύλλου, όπως διεκδικείται στην προμετωπίδα της “Εφ.Συν”.

Υπό το πρίσμα των προηγουμένων, δεν έχει υπάρξει ούτε ΜΙΑ φορά στα 887 φύλλα της “Εφ.Συν” μέχρι το “επετειακό φύλλο” του περασμένου Σαββατοκύριακο, που ο κλώνος της “Ε” να διαφοροποίηθηκε από “τα δύο συνεταιράκια” που συγκυβερνούν τον τόπο, από τον Ιανουάριο αυτού του έτους.

Ένα το κρατούμενο! Δεύτερο κρατούμενο αφορά τα κρυφά, γιά τους περισσότερους, σημεία της φυσιογνωμίας του φύλλου, ως “συνεταιριστικού” κλπ, όπως και της διαδρομής προς τη γέννησή του!

Σε επόμενη σελίδα του ειδικού ενθέτου, ο Δημήτρης Κανελλόπουλος δεν κρύβει την ικανοποίησή του γιά την πορεία της κυκλοφορίας του φύλλου, αναφέροντας επί λέξει, μεταξύ άλλων: Μετά τά Χριστούγεννα (του 2012) επανεκδόθηκε από το Χάρη Οικονομόπουλο η “Ελευθεροτυπία”, η ψευδο-Ελευθεροτυπία, όπως της έλεγαν κάποιοι. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πίστεψαν πως αυτό θα αποτελούσε καίριο πλήγμα γιά εμάς, ίσως και γιατί πολλοί εργαζόμενοι της “Εφ.Συν”, προέρχονταν από την “Ελευθεροτυπία”. Κανένα πρόβλημα, λίγο καιρό αργότερα ήμασταν πιο ψηλά σε κυκλοφορία. Και η συγκεκριμένη “Ελευθεροτυπία” δεν κρατήθηκε πολύ εν ζωή, φυτοζωούσε, με αποτέλεσμα λίγους μήνες αργότερα να βάλει λουκέτο(…)

Εδώ ισχύει ότι η παραχάραξη της ιστορίας μπορεί προς στιγμήν να διασκεδάζει την πραγματικότητα, αλλά η αλήθεια δεν πνίγεται, τα γεγονότα μιλούν όσο υπάρχουν ελεύθεροι άνθρωποι που τα έζησαν και μπορούν να τα βεβαιώσουν…

Αν μη τί άλλο οι άνθρωποι του κλώνου της “Ε” θα έπρεπε να είναι σεμνότεροι και σε κάθε περίπτωση να μην αποδεικνύονται αφ΄εαυτών εξόχως αχάριστοι. Η “Ελευθεροτυπία” καταδικάθηκε σε αναστολή της έκδοσης της σε συνέχεια διαδοχικών εξοντωτικών απεργιών που εκηρύχθησαν από την ΕΣΗΕΑ, επί προεδρίας Τρίμη, μισθοδοτούμενου από την ίδια εφημερίδα, συνεπεία των οποίων πολλαπλασιάθηκαν τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα του φύλλου, συνεπεία πολλαπλών λαθών εκδοτικής στρατηγικής. Έκτοτε ανδρώθηκε ο Δούρειος Ίππος των αναχωρητών από τον αγώνα γιά να μην κλείσει η “Ε”, οι οποίοι μεν ενεφανίζοντο υπερασπιστές γραμμής “σκληρού αγώνα” και την ίδια ώρα, σε μυστικές συνάξεις στα Εξάρχεια, υπό την επήνευση του “γκουρού” των ΣΥΡΙΖΑίων δημοσιογράφων Αρ. Μαν., έστηναν τον κλώνο της “Ε”, με πρόπλασμα τα πρώτα φύλλα της απεργιακής “Ε”. Είχαν δε τόση αυτοπεποίθηση στις ικανότητές να στήσουν τη “νέα” εφημερίδα τους, ώστε εχρησιμοποίησαν το υπεξαιρεθέν λογισμικό έκδοσης (lay-out) της “Ε” από όπου έφυγαν νύκτωρ, αφήνοντας στα κρύα του λουτρού τους λοιπούς συναδέλφους τους, δημοσιογράφους και μη, με τους οποίους ήσαν σε “κοινό αγώνα”. Φθάνουν μάλιστα να επιχαίρουν που ναυάγησε η επανέκδοση της “Ε” και τόσοι συνάδελφοί τους βρέθηκαν στην ανεργία…

Με ψευδεπίγραφες διακηρύξεις και μεθοδεύσεις δόλιας οικειοποίησης της προσπάθειας των εργαζομένων που εξέδιδαν της “Ε” πρόεκυψε, λοιπόν, ο κλώνος της “Ε”, νήπιο μεν που νομίζει ότι έχει μεγαλώσει τόσο, ώστε να νομίζει ότι έχει δημιουργήσει “σχολή”! Και βεβαίως δεν τους παίρνει να διεκδικήσουν την παρεπόμενη…”παιδική αθωότητα”, όπως διεκδικεί σε άλλη σελίδα ο Τάσος Τσακίρογλου.

Αυτά, ως άλλη ανάγνωση, ενοχλητική ίσως γιά κάποιους, αλλά και ακριβή, με αφορμή το πανηγυρικό φύλλο 104 σελίδων του κλώνου της “Ε”, το περασμένο Σαββατοκύριακο, 7-8 Νοεμβρίου 2015.

Θεμιτοί λοιπόν οι εορτασμοί, ακόμη και παιδιά γιορτάζουν, ακόμη και τα νήπια, αλλά με μέτρο, όταν συντρέχουν τα προηγούμενα!

Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
Τακτικό μέλος ΕΣΗΕΑ