Θεοχάρης: Οι εργαζόμενοι πληρώνουν το μάρμαρο της κυβερνητικής πολιτικής

Συνέντευξη στον Real fm

Η κυβέρνηση δεν πρέπει να χαίρεται για το υψηλό τίμημα που πέτυχε στη δημοπρασία των τηλεοπτικών αδειών γιατί -όπως λέμε και για τις ιδιωτικοποιήσεις- το ζήτημα δεν είναι το μικρό ή το μεγάλο ποσό αλλά το κατά πόσο βοηθάει στην αναπτυξιακή διαδικασία, αν δημιουργεί θέσεις εργασίας. Εδώ βλέπουμε έναν προβληματικό κλάδο να γίνεται ακόμη χειρότερος, πολύς κόσμος θα χάσει τη δουλειά του, δηλαδή το «μαύρο» αυτής της κυβέρνησης δε διαφέρει από το «μαύρο» της προηγούμενης. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση ανταλλάσσει ανέργους από τον δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα.

Στην ουσία η μισή εικόνα είναι πως το προηγούμενο καθεστώς ήταν άτακτο και κάτι έπρεπε να γίνει , η άλλη μισή εικόνα είναι ότι τώρα γίνεται χειρότερο. Στην προσπάθεια να γίνουν βιώσιμοι οι τηλεοπτικοί σταθμοί καταβάλλοντας το υψηλό τίμημα,  για να μπορέσουν να λειτουργήσουν, θα δώσουν μικρότερους μισθούς σε λιγότερους εργαζόμενους, δηλαδή το μάρμαρο θα πληρώσουν τελικά οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα.

Την ίδια ώρα παραμένουν πολλά μέτωπα ανοιχτά για την κυβέρνηση στην αξιολόγηση   και δε δείχνει να μαθαίνει από τα λάθη της. Στο ταξίδι του στις  Βρυξέλλες ο υπουργός Οικονομικών έκανε προσπάθεια να πείσει  ότι αποδέχεται τα στατιστικά στοιχεία, σε ένα θέμα που η ίδια η κυβέρνηση ανακίνησε, και το τίμημα το πλήρωσε με δηλώσεις υποταγής σε γραφειοκράτες και αξιωματούχους των Βρυξελλών.

Οι άλλοι στόχοι  δεν επιτεύχθηκαν, δεν κατάφερε να μειώσει τους στόχους του πλεονάσματος, ούτε εξασφάλισε χρήματα για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Στο ζήτημα του ελέγχου των τραπεζών δε νομίζω ότι κατάφερε κάτι, και αυτό  βέβαια δεν είναι αρνητικό καθώς ενώ καταγγέλλει σκηνικό αδιαφάνειας, η κυβέρνηση προσπαθεί  να το διαιωνίσει και να τοποθετήσει αρεστούς σε εκείνη διοικητές και αξιωματούχους. Οι πολιτικοί όμως δεν πρέπει να έχουν καμία δυνατότητα παρέμβασης στις τράπεζες.