Καλή η ποίηση αλλά…

…στάζει τελικά το ταβάνι ή όχι!

Opinions της Γιώτας Δημητρακοπούλου

Επειδή κάπου είναι και λίγο κουκουρούκου όλο αυτό, να κάνουμε focus σε ένα δυο πράγματα. Καλή η ποίηση στο πρώτο σχόλιο της Γκαγκάκη μετά την παραίτηση της στον Μπακογιάννη, όμως μετά από ένα σημείο μας λέει και τι;

Διότι προφανώς το ανέβασε στα σόσιαλ μίντια και δεν είναι σελίδα από το προσωπικό της ημερολόγιο στο κομοδίνο του σπιτιού, οπότε απευθύνεται στα μίντια. Και επαναλαμβάνουμε, μας λέει ακριβώς τι;

Ότι είναι το θύμα; Και αν ναι, ποιος είναι δηλαδή ο θύτης; Πολλές ποιητικές ασάφειες, αλλά η εικόνα με τα χαχανητά μίλησε από μόνη της. Όπως και μετά το σάλο των αντιδράσεων, που έκανε λόγο για… ευαισθησίες ως γυναίκα (απερίγραπτο tv-στιγμιότυπο!)… Και σε αυτές τις περιπτώσεις so, για να μην κινδυνεύσεις να γίνεις γραφική, καλό είναι να πεις κάτι real, πιο real και από το real if you know what we mean! Ή να απομακρυνθείς για λίγο από τα σόσιαλ, αποφεύγοντας τούτα τα βαρύγδουπα…

Διότι όπως και να το κάνουμε, η κατά τα άλλα συμπαθέστατη Γκαγκάκη (εποχής Ant1 κυρίως) έχει κάπου χάσει τελευταία τον προσανατολισμό της… Εκτός και αν η ποίηση αυτό ήθελε να πει… Λέμε τώρα!

Για να το κλείνουμε το subject, είσαι σε περίοπτη θέση για τον πολιτισμό στο Δήμο Αθηναίων, τι το θες το πάνελ; Και στον Λιάγκα κιόλα! Το «όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε και οι κότες» δεν το χε ακούσει! Καλή η προβολή του television, αλλά να ξέρεις και πού μπλέκεις! Διότι οκ η today ποίηση, αλλά μετά από ένα σημείο το κοινό σου το μαθες να περιμένει από σένα απάντηση, στο «στάζει το ταβάνι;». Ή όχι!