Κυριακάτικες εφημερίδες: 30 χρόνια προσφορές

Από τα βιβλία και τα σπίτια, στους τάφους, τα γάντια και τα αντισηπτικά

Εξακολουθούν ακόμα και μέσα στην καρδιά της πανδημίας να κυριαρχούν οι κάθε λογής προσφορές στις κυριακάτικες εφημερίδες. Να προκαλούν αύξηση των πωλήσεών τους. Εάν μια εφημερίδα πάει καλά την Κυριακή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην προσφορά που θα έχει. Έτσι καθιερώθηκαν δυο τύποι φύλλων στην ίδια εφημερίδα: το πλούσιο φύλλο με την προσφορά που είναι και το ακριβότερο και το κανονικό ή το «φτωχό», δηλαδή χωρίς τα εξτρά που προσφέρει η εφημερίδα, ή εκτός των περιοδικών και των άλλων συμπληρωματικών εκδόσεων.

Μια καλή προσφορά μπορεί να εκτοξεύσει την κυκλοφορία, όπως πρόσφατα συνέβη με το Πρώτο Θέμα: Όταν έβαλε προσφορά ένα από τα βιβλία του μαγείρου Ακη Πετρετζίκη, η εφημερίδα είχε άνοδο των πωλήσεων της κατά 44%. Πούλησε εκεί γύρω στα 61.000 φύλλα.

Μπορεί τα τελευταία χρόνια η κυκλοφορία των εφημερίδων στην Ελλάδα να μειώθηκε (και σε αυτό δεν είναι άμοιροι ευθυνών ούτε οι δημοσιογράφοι, αλλά ούτε και οι εκδότες) οι προσφορές όμως συνεχίζονται ασταμάτητα κάθε Κυριακή. Ούτε οικονομική κρίση, ούτε μνημόνια, ούτε κορωνοιός τις σταμάτησε.

Έχει ήδη συμπληρωθεί περίπου μια τριακονταετία με προσφορές. Άρχισαν στην αρχή δειλά με αύξηση των σελίδων, ή δωρεάν μικρές αγγελίες, πολύ γρήγορα όμως εμφανίστηκαν τα ακριβά προϊόντα.. Σπίτια στην Αράχοβα, ταξίδια σε εξωτικούς προορισμούς, αυτοκίνητα, (ανάμεσα τους και Mercedes), χαλιά, μαγειρικά σκεύη, τάβλι, σκάκι, ντόμινο τραμπολόχαρτα, χαρταετοί, κουπόνια σε σούπερ μάρκετ, εισιτήρια για κινηματογράφους και θέατρα, εισιτήρια ακτοπλοϊκά ή αεροπορικά, δωρεάν διαμονή σε πολυτελή ξενοδοχεία, γεύματα σε εστιατόρια, μανικετόκουμπα, επιτραπέζια παιχνίδια, ακόμα και μεζονέτες στο Μαρούσι που πρόσφερε ο «Επενδυτής» του Ανδρουλάκη. Αυτές ήταν μερικές από τις προσφορές που έδιναν απλόχερα ορισμένες Κυριακάτικες εφημερίδες. Αδιαφορούσαν για την ποιότητα των προσφορών. Μεγάλη κυκλοφορία σημαίνει αύξηση των πωλήσεων, σημαίνει αύξηση των διαφημίσεων, μεγαλύτερη παρεμβατικότητα και γενικά περισσότερα έσοδα.

Κάποια στιγμή η κατάσταση πήγε να ξεφύγει, Στην πραγματικότητα ξέφυγε κανονικά. Τελείωσε, βλέπετε, και η φαντασία περί των προσφορών. Δεν ήξεραν οι εκδότες τι άλλο να βάλουν σε προσφορά. Υπήρξαν παράξενες σκέψεις. Ακόμα και σήμερα, πλην ορισμένων εξαιρέσεων στις τηλεοπτικές διαφημίσεις των εφημερίδων δεν διαφημίζεται η ύλη, αλλά η προσφορά.

Εκείνη την περίοδο μόνο μια χώρα έκανε παράξενες και περίεργες προσφορές. Και αυτή ήταν η Τουρκία. Στη δεκαετία του ´90 η Τζουμχουριέτ σε μια επική προσφορά που έκανε ήταν να προσφέρει και έναν… τάφο. Ένας τάφος σε νεκροταφείο της Κωνσταντινούπολης. Ευτυχώς ουδείς στη χώρα μας αντέγραψε την τουρκική προσφορά.

Υπήρξαν τότε φωνές από ορισμένους εκδότες, λόγω οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζαν, να σταματήσουν οι προσφορές, να επιλέγουν τέλος πάντων, οι αναγνώστες τις εφημερίδες όχι από το τι προσφέρουν, αλλά από την ποιότητα και την ύλη τους. Δυστυχώς δεν συμφώνησαν όλοι σε κάτι τέτοιο.

Πλέον οι προσφορές ήταν πανάκριβες αλλά η κυκλοφορία έπεφτε. Ήταν και η Επιτροπή Ανταγωνισμού που καραδοκούσε. Αποφάσισαν οι προσφορές να έχουν σχέση με τα γράμματα και με τη δημοσιογραφία.. Αρχισαν οι προσφορές (η αλήθεια αξιόλογων) βιβλίων, λεξικών, εγκυκλοπαιδειών, ιστορικών ντοκουμέντων κτλ. Μέχρι που φθάσαμε στο lockdown λόγω κορωνοιού και ξανάρχισαν οι παράξενες προσφορές όπως γάντια, μάσκες, αντισηπτικά…