Η εύστοχη παρατήρηση Παπαχελά

… για τα όσα συμβαίνουν στα Ρώσο-Ουκρανικά σύνορα

Στη συνάντηση Μπλίνκεν – Λαβρόφ, που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες στη Γενεύη, στις δηλώσεις που έγιναν μπροστά στις κάμερες, στον πρόλογο του ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν, δήλωσε: “Είμαστε όλοι (ΗΠΑ και σύμμαχοι) εξίσου προσηλωμένοι στο μονοπάτι της διπλωματίας..” (δείτε από το δελτίο του OPEN στο 0:20)

Θέλοντας να δείξει ότι στη συγκεκριμένη συνάντηση, εκτός από εκπρόσωπος της αμερικάνικης διπλωματίας, ήταν και συνολικά της Δύσης (ΝΑΤΟ). Ισχύει όμως αυτό; Στη συνέντευξη Τύπου, που παραχώρησε μια μέρα πριν, ο πρόεδρος Μπάιντεν, είπε κάποια σημαντικά πράγματα, αλλά όλοι στάθηκαν στην γκάφα που έκανε λέγοντας περι “μικρής εισβολής” των Ρώσων στην Ουκρανία. Όμως, ο Αλέξης Παπαχελάς (που είναι “γάτα” σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και διπλωματίας, και ενημερώνεται απο την πηγή, και γνωρίζει όσο κανείς τι είναι πιο σημαντικό), στο σχόλιο που έκανε στο δελτίο του ΣΚΑΙ στις 20/1, ανέφερε ότι δύο είναι τα σημαντικά απο τη συνέντευξη Τύπου, το πρώτο όντως η γκάφα του προέδρου Μπάιντεν με τη δήλωση περι “μικρής εισβολής” των Ρώσων, αλλά και ότι ο πρόεδρος της Αμερικής, αποκάλυψε ότι υπάρχουν πολύ μεγάλες (τεράστιες) διαφωνίες μέσα στη συμμαχία του ΝΑΤΟ, κυρίως με Γερμανία και Γαλλία (δείτε από το δελτίο του ΣΚΑΙ στο 0:40)

Βέβαια και άλλες χώρες διαφωνούν, αλλά δεν έχουν την ίδια δύναμη ώστε να εκφράσουν την άποψη τους, αλλά καταλαβαίνουμε ότι πλέον -κυρίως- η Γερμανία αλλά και η Γαλλία έχουν διαφορετικά οικονομικά συμφέροντα, άρα και εξωτερική πολιτική.

Γιατί όμως αυτή η διαφωνία;
Η Γερμανία, τις τελευταίες ημέρες, δέχεται κριτική για τη στάση της, κάποιοι την κατηγορούν -όχι αδίκως- ότι υποκρίνεται. Αν κάποιος ακούσει γερμανικά ραδιόφωνα, σε μεγάλο βαθμό, αν έκανε μια περίληψη τι λέγονται, θα έβγαζε το εξής συμπέρασμα: “Το Ουκρανικό το ξεκίνησαν οι Αμερικάνοι το 2013 για να χτυπήσουν τη Ρωσία, και τις εξαγωγές της σε φυσικό αέριο, εμείς έχουμε ισχυρούς εμπορικούς δεσμούς με τους Ρώσους, όχι μόνο σε θέματα ενέργειας, είναι χώρα μόνιμο μέλος του συμβουλίου ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, το 2030 σύμφωνα με έκθεση της PWC, η οικονομία της Ρωσίας θα ξεπεράσει και εμάς τους πιο ισχυρούς Ευρωπαίους (τους Γερμανούς), θα χαλάσουμε τις σχέσεις μας με τους Ρώσους για τους Ουκρανούς;” άλλοι προσθέτουν ότι “Ο Γερμανός ναύαρχος παραιτήθηκε επειδή είπε φωναχτά αυτά που όλοι γνωρίζουμε και λέμε, οι κάτοικοι της Κριμαίας είναι ευτυχισμένοι”. Δηλαδή ακούγονται απίστευτα πράγματα.

Βέβαια, εκτος των Γερμανών, η στάση της Γαλλίας θα έπρεπε να προβληματίζει περισσότερο. Έχει ακούσει κανείς τις τελευταίες μέρες Γάλλο αξιωματούχο να δίνει σημασία στα όσα συμβαίνουν στα ΡωσοΟυκρανικά σύνορα ή να στηρίζει τους Ουκρανούς; Η Γαλλία είναι κυριολεκτικά εξαφανισμένη, πέρα κάποιων τυπικών δηλώσεων. Αλλά και οι Ρώσοι, την κριτική τους την κάνουν έναντι των Αμερικάνων και των Βρετανών, μέχρι και η ατάκα (απο ρώσο αναλυτή για τους Άγγλους) -προφανώς θέλοντας να υποβαθμίσει τον ρόλο της Αγγλίας- ότι “Αν δεν υπήρχε η Premier League κανείς δεν θα ασχολιόταν με τους Αγγλους πλέον” έχει ακουστεί. Η Μαρία Ζαχάροβα, δεν μιλάει αρνητικά για καμία χώρα της ΕΕ, ειρωνία μόνος προς Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ. Στην ανταπόκριση που έκανε, προχθές, στο δελτίο του OPEN, ο ανταποκριτής του OPEN απο τη Μόσχα, μίλησε για “μπρα ντε φερ” μεταξύ Ρώσων και Αγγλοσαξόνων.

Σε ένα βαθμό δικαιολογείται αυτή η στάση. Οι Γάλλοι θέλουν την ΕΕ με δική της εξωτερική πολιτική και άμυνα, όχι μόνο γιατί έχουν αμυντική βιομηχανία, αλλά, ιστορικά, οι Γάλλοι ποτέ δεν ήταν λάτρεις του ΝΑΤΟ, και αν κάποιος ανατρέξει σε παλαιές δηλώσεις Γάλλων προέδρων θα το καταλάβει. Επίσης, πιστεύουν ότι έχασαν απο τους Κινέζους “δικές τους” αφρικανικές χώρες με το να ασχολούνται με τα συμφέροντα της Αμερικής, και πλέον δίνουν μάχη για να διατηρήσουν την επιρροή που είχαν σε σημαντικές χώρες γιαυτούς (Αίγυπτος και Λιβύη). Το κερασάκι σε όλα αυτά, η συμφωνία για τα υποβρύχια που τους χάλασαν οι Αμερικάνοι. Απο την άλλη οι Γερμανοί θέλουν τους Ρώσους -εκτός των εμπορικών σχέσεων- για να αντιμετωπίσουν τους Κινέζους, και πλέον το λένε δημόσια και πολιτικοί, δεν το κρύβουν, χωρίς τη Ρωσία η ΕΕ θα έχει πολύ σημαντικά προβλήματα. Συνεπώς, κατα κάποιον τρόπο δικαιολογείται αυτή η στάση.