Από τον Βαλλιανάτο στο SevenX και το “It’s a Sin”, στο “Heartstoper” και τις “Σέρρες” του Καπουτζίδη

Ο Αλέξης Πατέλης γράφει για την ομοφοβία σε πρώτο πρόσωπο…

Ο προϊστάμενος στο οικονομικό γραφείο της Γενικής Γραμματείας του Πρωθυπουργού Αλέξης Πατέλης με άρθρο του στην “Καθημερινή” της Κυριακής μιλάει για την ομοφοβία, τη διαφορετικότητα και καλεί τους πολίτες μεθαύριο Τρίτη να κατέβουν στο κέντρο της Αθήνας με μπαλόνια σε μια συγκέντρωση χαρούμενων ανθρώπων.

Διαβάστε στη συνέχεια ολόκληρο το άρθρο με τίτλο, “Να πολεμήσουμε την ομοφοβία”: «Την Τρίτη είναι η παγκόσμια ημέρα κατά της ομοφοβίας, αμφιφοβίας και τρανσφοβίας. Θυμάμαι μικρότερος να βλέπω τον Γρηγόρη Βαλλιανάτο μεταμεσονύχτια στο Seven X, με κοστούμι και γραβάτα να μιλάει με άνεση για την ομοφυλοφιλία του, σπάζοντας την προκατάληψη που ήθελε τα λοατκι άτομα να εμφανίζονται με την πλάτη γυρισμένη και τη φωνή αλλοιωμένη.

Σήμερα στο νετφλιξ παρακολουθώ όπως πολλά εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη, το ριάλιτι Ru Paul DragRace. Το τέλος κάθε επεισοδίου κλείνει πάντα με την ίδια φράση: «Αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου, πως θα αγαπήσεις κάποιον άλλο»; Στο λοκντάουν παρακολούθησα απορροφημένος το αριστούργημα “It’s a Sin” και τώρα το “Heartstopper”. Πρόσφατα μας συναρπάσαν οι «Σέρρες». Όλοι θέλουμε να βλέπουμε στην οθόνη ανθρώπους με τους οποίους μοιάζουμε.

Στην ελληνική δημόσια σκηνή παραμένει μία λανθάνουσα μορφή ομοφοβίας. Συχνά η συζήτηση γίνεται γύρω τριγύρω, χωρίς να χρησιμοποιείται η λέξη ομοφυλοφιλία ή γκέη. Και σιωπή. Δεν ρωτάμε, δεν το συζητάμε. Πρόσωπα από τον χώρο του θεάματος, της πολιτικής, της δημοσιογραφίας διστάζουν να το δηλώσουν ανοιχτά. Πρέπει να δουλέψουμε σκληρά να πολεμήσουμε την ομοφοβία.

Η ομοφοβία είναι καμιά φορά και εσωτερικευμένη. «Πρόσεχε μην σε στιγματίσει αυτό και χαθούν οι ικανότητές σου». Να στιγματίσει τι; Αυτό που είναι κανείς; Ζωή κρυφή δεν είναι ζωή ευτυχισμένη. Αφού έτσι ζω παρά πολλά χρόνια, τώρα θα αλλάξω; Χωρίς αυτοσεβασμό δεν υπάρχει ισορροπία, δεν υπάρχει επιτυχία. Ότι κρατάει κανείς μέσα του, τον δηλητηριάζει. Είμαι περήφανος και ευτυχισμένος για αυτό που είμαι. Η φωνή δίνει δύναμη. Και την δύναμη έχουμε υποχρέωση να την χρησιμοποιούμε, διότι δεν την έχουν όλοι.

«Δεν μας νοιάζει τι κάνεις στο κρεβάτι σου», είναι το κλισέ που έχουμε ακούσει πολλές φορές. Μα η προσωπική ζωή του ανθρώπου δεν ταυτίζεται με τη σεξουαλική του ζωή. Όπως μπορεί να βεβαιώσει και κάθε ετερόφυλο ζευγάρι, δεν έχει κανείς μία μακροχρόνια σχέση απλώς και μόνο για να κάνει σεξ. Tο Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών στην απόφαση αναγνώρισης του γάμου ομοφύλων αναφέρει: «Δύο άνθρωποι γίνονται κάτι πολύ πιο σπουδαίο από αυτό που ήταν πριν….Προσδοκούν ότι δεν θα είναι καταδικασμένοι να ζουν στη μοναξιά». Η αγάπη. Και τις σχέσεις μας τις μοιραζόμαστε με τους φίλους μας και την ευρύτερη κοινωνία. Είμαστε όλοι ζώα βαθιά κοινωνικά.

«Μα γιατί εμφανίζονται κάποιοι με φουστάνια στο AthensPride; Γιατί δεν είναι όλοι σαν και εσένα». Για πολλούς λόγους: Κάποιοι άνθρωποι αισθάνονται διαφορετικό φύλο από αυτό που γεννηθηκαν, έχουν δηλαδή διαφορετική ταυτότητα φύλου. Μεθαύριο είναι και η μέρα κατά της τρανσφοβίας. Άλλοι πάλι, εκφράζουν το φύλο τους με διαφορετικό τρόπο. Ή δεν περιορίζονται στον κοινωνικά αποδεκτό ορισμό. Τους δίνουμε τον χώρο και τη δυνατότητα να είναι ο εαυτός τους. Σε μια γιορτή χαράς, ελευθερίας και μαζικότητας. Πρόκειται άλλωστε για μία από τις λίγες φορές όπου μία συγκέντρωση στο κέντρο της Αθήνας έχει μπαλόνια και χαρούμενους ανθρώπους. Ελάτε και εσείς!

Όταν είπα στον σύντροφό μου ότι θα γράψω αυτό το άρθρο με αφορμή την ημέρα ενάντια στην ομοφοβία, μου λέει γράψε και ότι δεν κρατάμε τα χέρια μας στον δρόμο. Όντως. Έρχεται από μόνο του, χωρίς να το σκεφτούμε. Μία αφύσικη απόσταση. Ενώ δεν θα έπρεπε.

Υπάρχει βέβαια και η πολύ άσχημη -και καθόλου εσωτερικευμένη- πλευρά της ομοφοβίας: η βία, οι αυτοκτονίες, ο χλευασμός, οι διακρίσεις. Έχουμε ευθύνη να προστατεύσουμε και να βοηθήσουμε τους πιο αδύναμους. Να χτίσουμε μία Ελλάδα ανεκτικότητας.

Κάθε χρόνο κάνουμε ένα βήμα μπροστά. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.

Όλοι ξέρουμε κάποιο άτομο ΛΟΑΤΚΙ. Μην αυτολογοκρίνεστε. Είναι μορφή ομοφοβίας. Μιλήστε του για αυτά τα θέματα. Μην ντρέπεστε. Είναι διαφορετικός/ή/ό. Αλλά και δεν είναι. Όλοι άνθρωποι είμαστε και θέλουμε τα ίδια πράγματα από τη ζωή μας. Δεν είμαστε ίδιοι. Αλλά είμαστε ίσοι.»