Ν. Παναγιωτόπουλος για διαρροές: «Ελβετικό τυρί» τα στρατιωτικά επιτελεία

ΒΙΝΤΕΟ

Ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης Νικόλαος Παναγιωτόπουλος ενημέρωσε αναλυτικώς και κατόπιν αιτήματός του, σήμερα Τετάρτη 8 Ιουνίου 2022, τα μέλη της Διαρκούς Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και Αμύνης για τις τρέχουσες εξελίξεις και, ειδικότερα, για το ζήτημα της αμυντικής βοήθειας στην Ουκρανία.

Κατά τη δευτερολογία του ο Υπουργός επισήμανε:

«Κυρίες και κύριοι,

Θα προσπαθήσω να μην πω πολλά, γιατί διανύουμε την πέμπτη ώρα αν δεν κάνω λάθος της συζήτησης. Προσέρχομαι πάντα στα Κοινοβουλευτικά Όργανα με τον δέοντα σεβασμό και κάποια συνέπεια, όση μπορώ να έχω, με δεδομένο το συνολικό πλέγμα των υποχρεώσεων και νομίζω ότι θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι δεν αρνήθηκα ποτέ να ενημερώνω το Σώμα για τα θέματα τουλάχιστον της αρμοδιότητάς μου. Εξάλλου έχουν διατυπωθεί αρκετές Ερωτήσεις και απλές και Επίκαιρη, εν προκειμένω προχθές για το ζήτημα αυτό, και δόθηκαν απαντήσεις νομίζω και θα συνεχίσουν να δίνονται όσο εξελίσσεται η υπόθεση του πολέμου στην Ουκρανία.

Έχουμε ξεπεράσει τις εκατό μέρες και απλά το στρατόπεδο των συμμάχων -εις το οποίο δεν σπεύδουμε να ενταχθούμε κ. Δρίτσα, αλλά απλά ανταποκρινόμαστε στις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ήδη τετελεσμένη ένταξή μας σε αυτό, για να το ξεκαθαρίσουμε κι αυτό- έχει αποφασίσει να συνδράμει την Ουκρανία στον αγώνα που δίνει, που κατά τους Ευρωπαίους τουλάχιστον σε ένα σημαντικό ποσοστό αυτών είναι και αγώνας για τη Δημοκρατία. Είναι αγώνας έναντι στον αναθεωρητισμό, που ο αναθεωρητισμός νοείται η βίαιη απόπειρα αλλαγής των συνόρων στην περιοχή. Σε αυτό το πλαίσιο τοποθετείται βασικά, όχι αποκλειστικά αλλά βασικά ο αναθεωρητισμός.

Είχα πει στα τέλη Φεβρουαρίου σε μία αποστροφή του λόγου μου και όχι σε μία δήλωσή μου, όπως φυσικά εσφαλμένα διαστρεβλώθηκε από μερίδα του Τύπου που έσπευσε να μου προσάψει πολλά, ότι δεν είναι καλή εποχή να μιλάς αρνητικά για την Τουρκία. Τέλος Φεβρουαρίου που μόλις είχε προκύψει η ρωσική εισβολή, μόλις είχε προσφερθεί η Τουρκία επιτηδείως να παίξει το ρόλο του διαμεσολαβητή λόγω της σχέσης Ερντογάν-Πούτιν και οι Σύμμαχοι αφενός επαινούσαν την Τουρκία γι’ αυτή την πρωτοβουλία της, άλλο αν τελικά κρίθηκε μάλλον ατελέσφορη εκ του αποτελέσματος. Κι αφετέρου προκειμένου να διασφαλιστεί η συνοχή και σταθερότητα στη Νοτιανατολική Πτέρυγα του ΝΑΤΟ έσπευσαν να πουν και σε μας “κοιτάξτε κύριοι, πρέπει με τους Τούρκους να συνεννοείστε”. Τότε, εκείνη την εποχή, στο πλαίσιο λοιπόν μίας εικοσάλεπτης τοποθέτησης στην οποία είπα επίσης, άλλο αν δεν βγήκε προς τα έξω, ότι εμείς θα συνεχίσουμε παρά ταύτα να μιλάμε, να επικοινωνούμε τα εθνικά μας επιχειρήματα, να δουλεύουμε για την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων και τα λοιπά, είπα και αυτό.

Έκτοτε όμως έχουν περάσει τρεις-τέσσερις μήνες, τώρα τον Ιούνιο μπορώ να πω ότι η θέση της Τουρκίας δεν έχει βελτιωθεί, αντιθέτως η επιμονή της να εγείρει αντιρρήσεις στην επικείμενη ένταξη στο ΝΑΤΟ Σουηδίας και Φινλανδίας δημιουργεί αρνητική στάση των συμμάχων, αυτού του στρατοπέδου εν πάση περιπτώσει, εναντίον της και προβληματισμό. Άρα όλα είναι σχετικά κι όλα εξελίσσονται, μάλιστα με γοργούς ρυθμούς. Εκείνο που ποικίλει, εκείνο που διαφοροποιείται ανάλογα με τη συγκυρία, είναι ο βαθμός κατά τον οποίον εισακούγεσαι από τους συνομιλητές σου ή δεν εισακούγεσαι ή υπάρχει ανταπόκριση μικρότερη ή μεγαλύτερη.

Αυτή τη στιγμή ξαφνικά είπα σε μία, πάλι, τοποθέτησή μου σε ένα συνέδριο του εξωτερικού που συμμετείχα πέντε πράγματα σχετικά με την ποιότητα της Συμμαχικής μας σχέσης με τους Τούρκους, αφού είμαστε σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, και ξαφνικά όλη η Ελλάδα ασχολείται. Έκαναν μεγάλη εντύπωση αυτά που είπα. Εδώ και τρία χρόνια τα λέω με τον οποιοδήποτε συνομιλητή μου. Αλλά επειδή, εν πάση περιπτώσει, ήταν μία δημόσια τοποθέτηση σε μία συζήτηση η οποία, αν θυμάμαι καλά, εκείνη τη στιγμή είχε να επεξεργαστεί το θέμα των τυχόν αντιρρήσεων της Τουρκίας και μέχρι πότε θα διαρκέσουν αυτές όσον αφορά στο θέμα της ένταξης Σουηδίας και Φιλανδίας στη Βορειοατλαντική Συμμαχία, ξαφνικά απέκτησε μία επικαιρότητα και οι απόψεις του Έλληνα Υπουργού προφανώς ελήφθησαν υπόψη σοβαρά.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, αυτό που κάνουμε το κάνουμε συνεχώς, αδιαλείπτως, εντατικά άλλοτε με μεγαλύτερο βαθμό επιτυχίας και ανταπόκρισης, άλλοτε με μικρότερο, ανάλογα με τη συγκυρία αλλά το κάνουμε. Και νομίζω ότι αυτή είναι η συνεπής στάση που πρέπει να δείχνει η Ελληνική Κυβέρνηση όσον αφορά την υπεράσπιση των εθνικών θεμάτων. Για να μη μακρηγορώ, είδα ότι η συζήτηση πήγε να ευτελιστεί σε ένα επίπεδο του αν πραγματικά στείλαμε 40 ή 50 τεμάχια από το “x” συγκεκριμένο τύπο πυρομαχικού ή όπλου, αν έγιναν πότε και πόσα δρομολόγια, αν έπρεπε να στείλουμε 100 ή 200 ή 500, λες κι είναι ένα θέμα αριθμητικής παράθεσης στοιχείων. Ευτυχώς δεν πήγε προς τα εκεί αποκλειστικά. Θεωρώ ότι αυτή ήταν λανθασμένη προσέγγιση. Δήλωσα διατεθειμένος να δώσω όλα τα στοιχεία αλλά όχι στο πλαίσιο μίας ανοιχτής συζήτησης εξαρχής.

Είμαι έτοιμος να δεχθώ οποιαδήποτε Aντιπροσωπεία και να τα πούμε όλα. Προσέξτε, όμως, γιατί δεν το κάνουμε εδώ, γιατί θα ήθελα να μην γίνει εδώ. Γιατί πρέπει να υπάρχουν όρια. Το επιχείρημα εναντίον είναι ότι με αυτά που εισφέραμε ως ενίσχυση σε οπλισμό της Ουκρανίας κινδυνεύουμε να αποδυναμώσουμε την Εθνική Άμυνα.

Για να αντικρούσω αυτό το επιχείρημα, θα πρέπει να παραθέσω δίπλα στον αριθμό των “x” πυρομαχικών που εδόθησαν το συνολικό αριθμό του δυναμικού μας προκειμένου να αποδείξω ότι αυτά που εδόθησαν είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό από το συνολικό μας δυναμικό σε αποθέματα, όπως εν πάση περιπτώσει είπα, του “χ, ψ, ω” πυρομαχικού. Ναι, αλλά αυτό, όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι ένα στοιχείο το οποίο πρέπει έτσι ελαφρά τη καρδία και αβίαστα να δημοσιοποιείται προς πάσα κατεύθυνση, δεν πρέπει να γίνεται τόσο εύκολα γνωστό τοις πάσι.

Αυτό, λοιπόν, ζήτησα από τους συναδέλφους να σεβαστούν και κατά τα άλλα από την πρώτη στιγμή, όπως και στο παρελθόν, δήλωσα ότι δεν θα υπάρχει κανένα θέμα όσον αφορά την ενημέρωση. Άρα δεν θα υπάρξει ούτε έλλειμμα ενημέρωσης, ούτε έλλειμμα διαφάνειας. Κι επίσης δεν δέχομαι το αφήγημα ότι αποφασίζει για όλα ο Πρωθυπουργός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Εδώ υπάρχουν θεσμικά όργανα που έχουν τοποθετηθεί, υπάρχει Δομή Δυνάμεων που έχει εγκριθεί, υπάρχει μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα αμυντικού σχεδιασμού και δαπανών που έχει εγκριθεί. Υπάρχει η Στρατιωτική Ηγεσία που έχει τοποθετηθεί όσον αφορά στις ανάγκες και υπάρχουν και οι ευκαιρίες οι οποίες παρουσιάζονται κατά καιρούς και καλό θα ήταν η χώρα διά των αποφασιζόντων ή του Πρωθυπουργού, κυρίως του Πρωθυπουργού, να εκμεταλλεύονται αυτές τις ευκαιρίες όταν αυτές παρουσιάζονται όπως παρουσιάστηκαν όσον αφορά στην απόκτηση των τριών “Belh@rra” που δεν κάλυψαν -γιατί μένουν και άλλες αποφάσεις να ληφθούν- τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού, αλλά όπως και να το κάνουμε αποτελούν μια σημαντική προσθήκη.

Τι άλλο λέει το αφήγημα της αντιπολίτευσης; Ότι διαθέτουμε πράγματα που χρειαζόμαστε για την Εθνική μας Άμυνα και αποδυναμώνουμε, δημιουργούμε ιδίως κενό στα νησιά αν παραχωρήσουμε αυτά τα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικού τα ΒΜΡ. Κοιτάξτε, εδώ μίλησαν και εκπρόσωποι της Στρατιωτικής Ηγεσίας, ο Υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ, ο Αρχηγός ΓΕΣ και μετά από 10 λεπτά, 5 λεπτά ο κύριος συνάδελφος, ο καλός συνάδελφος από τη Λέσβο βγήκε και ρωτούσε πράγματα, προφανώς πράγματα, τα οποία είχε συζητήσει με κάποιον Αξιωματικό ή Υπαξιωματικό από τη Λέσβο, σχετικά με θέσεις πυρομαχικών, αποθήκες, διατάξεις κλπ. Πέντε λεπτά αφότου τοποθετήθηκαν οι Αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων! Αν είναι δυνατόν δηλαδή, σε ανοιχτή συζήτηση! Εάν είναι δυνατόν! Αν είναι να αποκαλύψουμε τέτοιες πληροφορίες ας αρκεστούμε στο σύστημα πληροφόρησης του «Ριζοσπάστη». Από εμένα δεν θα γίνει τέτοιο πράγμα. Και για εμένα; Αν θέλετε την άποψή μου, θα εγείρω θέμα στους Αρχηγούς να δουν τι θα κάνουν μ’ αυτό το “ελβετικό τυρί” που είναι το σύστημα πληροφοριών που διαρρέουν από τα Eπιτελεία ή από τις Mονάδες σε κάθε επίπεδο. Αν είναι δυνατόν δηλαδή! Είναι ένα πρόβλημα. Το έθεσε ο κύριος Στυλιανίδης πολύ σωστά. Ή μιλάνε όλοι σε αυτή τη χώρα συμβαίνει αυτό ή δεν μιλάει κανένας, σε άλλες χώρες συμβαίνει το άλλο και έτσι οποιοδήποτε σύστημα αντικατασκοπείας είναι άσκηση κενή, δεν έχει νόημα. Εδώ μιλάνε όλοι. Τα συζητούν στο καφενείο ποιοι; Οι Αξιωματικοί αναρωτιέμαι ή οι Υπαξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού; Προς Θεού. Είναι σημείο ανησυχίας αυτό.

Ναι, αλλά έχουμε πει αρκετά κύριε Δρίτσα, έχουμε πει αρκετά και δεν σας έχουμε αρνηθεί εν πάση περιπτώσει τα στοιχεία. Αλλά όμως σας είπα, για να αποδείξω την επάρκεια ή το ότι έχουν επαρκή αποθέματα για πολλές ημέρες αγώνα και όχι τις προβλεπόμενες μόνο οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, θα πρέπει να κάνω μια συγκριτική παράθεση στοιχείων. Τι δώσαμε, τι διαθέτουμε. Μόνο έτσι θα αποδειχθεί ευθαρσώς. Διότι αν έχω 30 και δώσω τα 20, προφανώς έχω εγκληματήσει. Αν έδωσα 20 και έχω 10.000, προφανώς είναι μια αμελητέα ποσότητα. Συγκριτικά είναι όλα αυτά τα στοιχεία, είναι στη διάθεσή σας. Έχω πει επανειλημμένως, αλλά και οι Αρχηγοί, ότι δεν θα κάνουμε τίποτα που θα αποδυναμώσει καθ’ οιονδήποτε τρόπο την Αμυντική μας Διάταξη.

Όσον αφορά στην ανταλλαγή των οχημάτων, φαίνεται ότι με αυτή τη θέση συμφωνεί, σημερινό δημοσίευμα στη Γερμανία. Προφανώς δεν θα έλεγα ότι κάνουμε τους δύσκολους, αλλά βάζουμε κάποιες προϋποθέσεις γι’ αυτήν την ανταλλαγή.

Προφανώς θα πρέπει τα όποια οχήματα “Marder” να τύχουν κάποιας επιθεώρησης, ελέγχου από δικούς μας Αξιωματικούς. Προφανώς αυτό πρέπει να οργανωθεί. Προφανώς πρέπει να καταγραφεί η κατάστασή τους, οι παρεμβάσεις που τυχόν θα χρειαστούν, έτσι ώστε να ολοκληρωθεί αυτή η ανταλλαγή με κάποιον χρονισμό όπως τον θέλουμε. Δηλαδή, να τα αντικαταστήσουμε σχεδόν ταυτοχρόνως ή ταυτόχρονα ιδανικά. Δεν θέλουμε να αφήσουμε κενά στην επιχειρησιακή μας διάταξη, όσον αφορά στα συγκεκριμένα οχήματα, γιατί τα άλλα συστήματα τα οποία είναι ανεπτυγμένα στην άμυνα των νησιών, δεν τα συζητάμε.

Έχουν έρθει, μάς τα έχουν ζητήσει. Είναι γνωστό τι ζητούν οι Ουκρανοί. Μπορώ να σας πω χώρες που ξεκίνησαν με φάρμακα, γάζες και τρόφιμα και τώρα δίνουν αντιπλοϊκούς πυραύλους. Δεν είμαστε εμείς ανάμεσα σ’ αυτές. Για να αποδείξω ότι είναι μία δυναμική εξέλιξη, η εξέλιξη της στρατιωτικής βοήθειας, αλλά εμείς δεν τα δίνουμε και δεν τα δίνουμε για συγκεκριμένους λόγους, ότι έχουμε την απειλή υπαρκτή και γι’ αυτό το λόγο δεν θέλουμε να τα αποστερήσουμε από την Αμυντική μας Διάταξη, ούτε τα αντιαεροπορικά των νησιών, ούτε τους αντιπλοϊκούς πυραύλους. Ας έρθουν και ας μας τα ζητούν, οποιοσδήποτε. Και το έχουμε καταστήσει αυτό σαφές. Το επαναλαμβάνω.

Τώρα όσον αφορά στα οχήματα, αν υπάρξει αντικατάστασή τους με ένα σύστημα καλύτερο, όχι το πλέον σύγχρονο, αλλά σίγουρα πιο σύγχρονο από τα BMP, τα οποία το 2016 δεχθήκατε να πωληθούν και καλώς ελήφθη αυτή η απόφαση. Φανταστείτε 6 χρόνια μετά, πόσο πιο φθαρμένα σε πόσο χειρότερη κατάσταση θα είναι όταν παίρνατε αποφάσεις να πουληθούν για 35.000 το τεμάχιο το 2016. Άρα, καλύπτουν τρύπες, αλλά δεν καλύπτουν ενδεχομένως όλες τις ανάγκες. Όταν δεν έχεις κάτι άλλο, θα καλύψεις την τρύπα. Όταν μπορείς να βρεις κάτι να το αντικαταστήσεις, τότε έχεις καλύψει μία ανάγκη. Τα “Marder” θεωρούμε ότι θα καλύψουν μία ανάγκη.

Όμως, ακόμα δεν είμαστε έτοιμοι να συμφωνήσουμε και μάλιστα να το πω και αυτό. Ήταν σήμερα να κάνω μία τηλεφωνική επαφή με τον Υφυπουργό Άμυνας της Γερμανίας. Μάλλον έτσι όπως υπολογίζω ότι θα επιστρέψω στο γραφείο, αυτή η επαφή δεν μπορεί να γίνει σήμερα. Θα πρέπει να τεθεί για αύριο, για να δούμε αυτούς τους επί μέρους όρους που θέλουμε να υπάρχουν στη Συμφωνία, ώστε κάθε πλευρά να καλύπτεται. Επομένως, θεωρώ ότι είναι υπερβολικό το δημοσίευμα, που προφανώς θέλει να πλήξει τον Καγκελάριο Σολτς, ότι αυτά μπορεί να παραδοθούν μετά το τέλος του πολέμου, αλλά σίγουρα δεν μπορούν να παραδοθούν αν εμείς δεν έχουμε εξασφαλίσει ότι θα αντικατασταθούν με όρους, όπως τους θέλει η Στρατιωτική Ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων κι αυτή είναι η δική μας δουλειά, να διαπραγματευτούμε. Και σας είπα, έχει ακόμα αρκετά σημεία που πρέπει να συμφωνηθούν.

Επί της αρχής συμφώνησε ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Καγκελάριο Σολτς στο πλαίσιο της βοήθειας στην Ουκρανία, αλλά από εκεί και πέρα μού ανατέθηκε, όπως ανατέθηκε στην ομόλογό μου του Γερμανικού Υπουργείου Άμυνας, να επεξεργαστούμε τους επί μέρους όρους για να καταλήξουμε στην τεχνική Συμφωνία έτσι όπως ικανοποιεί τις απαιτήσεις και τις δικές μας. Κοιτάξτε, νομίζω ότι πρέπει να έχουμε δώσει και δείγματα γραφής και να έχετε πειστεί ότι δεν εργαζόμαστε όλα αυτά τα χρόνια για να αποδυναμώσουμε την Εθνική Άμυνα καθ’ οιονδήποτε τρόπο, αλλά για να την ενισχύσουμε και μπορώ να αποδείξω αρκετά σημεία στη διαδρομή αυτή απ’ όπου προέκυψε αυτό.

Ασφαλώς και οι καιροί είναι επικίνδυνοι και πονηροί. Ασφαλώς και πρέπει να βαδίσουμε πάρα πολύ προσεκτικά και μάλιστα σε εξελίξεις που τρέχουν κατά τρόπο ραγδαίο.

Θεωρώ όμως ότι γενικά κάνουμε αυτό που πρέπει. Δίνουμε στοιχεία τα οποία δεν αποδυναμώνουν τη συνολική αμυντική μας δυνατότητα. Δίνουμε στοιχεία τα οποία συνολικά διαθέτουμε σε πολύ μεγάλες ποσότητες προκειμένου να μη διακιδυνευθεί καθόλου η συνολική αμυντική μας δυνατότητα και παράλληλα η ενημέρωση είναι αυτή που πρέπει. Σ’ αυτό θέλω να επιμείνω. Θεωρώ ότι δεν ξέρω πού θα οδηγήσουν τα πράγματα, αλλά θυμίζω ότι σε τρία κεφάλαια εξελίσσεται αυτή η βοήθεια σε αμυντικό υλικό. Τα πρώτα στοιχεία τα οποία αποδεσμεύτηκαν τους δύο πρώτους μήνες περίπου της αντιπαράθεσης. Τα επιπλέον πυρομαχικά ενός συγκεκριμένου διαμετρήματος για το πυροβολικό, τα οποία αποδεσμεύτηκαν περίπου το διάστημα Απριλίου και Μαΐου και τώρα το ζήτημα των μεταφορικών που έχει ανακύψει, τα οποία όμως δεν θα αποδεσμευτούν εάν δεν συμβούν αυτά που έχω περιγράψει.

Όσον αφορά δε στα άλλα συστήματα, ζητείται από εμάς να εισφέρουμε και θα συνεχίσει να ισχύει αυτή η κατάσταση. Εφόσον όμως κρίνουμε ότι δεν μπορούμε να τα αφαιρέσουμε από τη συνολική δομή της αμυντικής μας διάταξης, δεν θα το κάνουμε. Και θα ζητηθούν εκατό φορές. Εκατό φορές θα πούμε γι’ αυτό το λόγο δεν μπορούμε να το κάνουμε. Αυτή είναι η θέση μας και αυτή θα παραμείνει.

Σας είπα, πολλές χώρες βρήκαν την ευκαιρία να αντικαταστήσουν παλιό και παλαιωμένο εξοπλισμό και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πολλές πρώην Ανατολικές χώρες βρήκαν ευκαιρία να αντικαταστήσουνε παλαιά Σοβιετικού τύπου οπλικά συστήματα. Αν η κάθε χώρα διαπραγματευτεί συμφέροντες όρους ανταλλαγής, μπορεί και να το κάνουν και παράλληλα να εισφέρουν και στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία, αφού οι Ουκρανοί αυτά θέλουν, γιατί με αυτά νοιώθουν εξοικειωμένοι. Δεν θέλουν μόνο αυτά, αλλά με αυτά νιώθουν εξοικειωμένοι. Θα χρειάζονται μικρότερο χρόνο εκπαίδευσης, θα μπούν κυριολεκτικά μέσα στα BΜP και θα τα χρησιμοποιήσουν.

Αλλά από κει και πέρα είναι ζήτημα κάθε χώρας πώς θα το διαπραγματευθεί. Και δεν έρχομαι να πω ότι δεν θα υπάρξουν προβλήματα στην εξέλιξη αυτών των Συμφωνιών. Διαβάζω. ότι «έχουν οι Πολωνοί κάποιο θέμα με το πόσο γρήγορα εξελίσσονται αυτά που έχουν συμφωνήσει αυτοί». Γι’ αυτό διαπραγματευόμαστε, για να μην έχουμε εμείς τέτοιου τύπου προβλήματα, αλλά γιατί και κατά το δικό μας περιβάλλον ασφαλείας πρέπει να διασφαλίσουμε κάποιες προϋποθέσεις. Να μην υπάρξει κενό, κανένα κενό, μια και μιλάμε με στρατιωτική ορολογία. Επιχειρησιακό κενό κανένα! Αυτή είναι τουλάχιστον η δική μας προσέγγιση.

Λοιπόν ας έχουμε επίγνωση, για να μη μακρηγορώ, των ορίων αυτής της συζήτησης. Ας έχουμε επίγνωση ότι για να υπάρξει πλήρης ενημέρωση θα πρέπει να μιλήσουμε για συνολικά αποθέματα και συνολικές δυνατότητες. Κι εγώ δεν θέλω αυτή τη στιγμή να γίνει αυτό στο πλαίσιο μιας ανοιχτής συζήτησης, έχω αν θέλετε αυτή τη “διαστροφή”, επιλήψιμο ή όχι αυτό επιλέγω να κάνω, αλλά από την άλλη δεν αρνούμαι να σας πω πολύ συγκεκριμένα και πολύ λεπτομερειακά τι έχει δοθεί.

Από κει και πέρα κάνω μία ευχή περισσότερο, ας φερθούμε όλοι και δεν αναφέρομαι στους Συναδέλφους, όλοι όμως όσοι ασχολούμαστε περί την Εθνική Άμυνα με τη δέουσα υπευθυνότητα, έτσι ώστε να μην είναι κάθε πληροφορία προσβάσιμη στον οποιονδήποτε. Είναι πολύ βασικό αυτό, πάρα πολύ βασικό αυτό.

Και η προτροπή αυτή απευθύνεται περισσότερο, μια που μου δίνεται αυτό το Βήμα, στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, τα οποία δεν μπορούν να συζητούν και να παίρνουν τηλέφωνο και να διοχετεύουν «ψάξε αυτό, δες εκείνο, γιατί ισχύει αυτό, μήπως ισχύει το άλλο» και τα λοιπά. Σε αυτό νομίζω πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί. Δεν το ξέρω, εγώ απλά εκφράζω την ευχή να μιλάμε λιγότερο γι’ αυτού του είδους τα θέματα, ιδίως τα Στελέχη, έτσι; Αυτή την ευχή εκφράζω κλείνοντας. Και από κει και πέρα όπως σας είπα το πλαίσιο που περιέγραψα νομίζω ότι πρέπει να καλύψει το ζήτημα.

Όσον αφορά δε τη γενικότερη συζήτηση με την παρουσία του Υπουργού Εξωτερικών, φαντάζομαι ότι θα γίνει και αυτό. Αλλά επειδή προφανώς εδώ το ζήτημα που θα συζητούσαμε σήμερα θα ήταν η παροχή αμυντικής βοήθειας με τα συγκεκριμένα επιμέρους ζητήματα, νομίζω ότι αρμοδιότερος εμού δεν υπάρχει.

Για την πορεία των διαπραγματεύσεων και του πολέμου και των διμερών σχέσεων με την Τουρκία και της διπλωματικής προσπάθειας, ασφαλώς ο κ. Δένδιας είναι ο αρμοδιότερος. Από κει και πέρα όσον αφορά τα συστήματα, νομίζω ότι εδόθησαν απαντήσεις και θα συνεχίσουν να δίνονται με τον προσήκοντα όμως πάντα τρόπο.

Σας ευχαριστώ».