Enimerosi24Γιατί η Γερμανία δεν έχει Τράγκα και “Μακελειό” – Οι μισθοί των δημοσιογράφων
Μια ακτινογραφία των ΜΜΕ στη χώρα της Μέρκελ και του Σολτς
Στη Γερμανία, τα κρατικά Μέσα (ZDF, NDR, ARD, DW) δίνουν μικρότερους μισθούς, σε σχέση με τα ιδιωτικά (RTL, Prosieben), μια διαφορά της τάξης του 15-20%. Για παράδειγμα, η αντίστοιχη θέση στα ιδιωτικά κινείται πέριξ των 350,000 ευρώ/έτος (μεικτά). Οι μισθοί των δημοσιογράφων-παρουσιαστών, ξεκινούν απο τα 150,000 ευρω/έτος (μεικτά) … και φτάνουν μέχρι τα 250,000 ευρω/έτος .. ανάλογα το Μέσο, εμπειρία, θέση … και ποιον/ποιους έχεις απο πίσω σου. Όλοι οι δημοσιογράφοι, κάπου “ανήκουν”… αυτοί που βρίσκονται στα κρατικά Μέσα, ανήκουν/υποστηρίζονται κυρίως απο κάποιο πολιτικό κόμμα ή κρατίδιο, αλλά και επιχειρηματίες, στα ιδιωτικά (RTL, ProSieben) όμως -που είναι και οι τυχεροί, είναι απο πίσω τους αποκλειστικά τα λόμπι και επιχειρηματίες.
Οι τυχεροί δημοσιογράφοι είναι σχεδόν πάντα γυναίκες, τις προτιμούν τα αφεντικά, και όχι για κάποιον πονηρό λόγο. Όσο περίεργο και ας ακούγεται – με τα δικά μας δεδομένα-, δεν θέλουν άτομα που να εκπέμπουν κάποιον φανατισμό, αντίθετα θέλουν “ήρεμες δυνάμεις”. Αυτός είναι και ο λόγος που τις ζητάνε ακόμα και στα social media να είναι ο εαυτός τους, να μη βγάζουν φωτογραφίες με πολιτικούς (εκτός αν είναι κάποια εκδήλωση), να μην ανεβάζουν φωτογραφίες που κάνουν επίδειξη νεοπλουτισμού, αλλά να είναι απλές απο την καθημερινότητα τους, βόλτες τους κλπ. Θέλουν άτομα που στην πλειοψηφία είναι φιλικά στην κοινωνία. Εξάλλου, “ανήκεις” στην εξουσία που είναι πάνω απο την κυβέρνηση… Αυτοί οι δημοσιογράφοι, είναι οι τυχεροί, διότι εκτός απο καλούς μισθούς, έχουν έξτρα παροχές, όπως εταιρικές πιστωτικές κάρτες για προσωπικά έξοδα και ταξίδια, εταιρικά αυτοκίνητα και μεγάλα bonus. Πολλοί “λομπίστες” δημοσιογράφοι, ακόμα και όταν συνταξιοδοτηθούν συνεχίζουν να εργάζονται σε ρόλο συμβούλου στα family offices. Στην ουσία πρόκειται για άτομα απόλυτης εμπιστοσύνης, εμπιστοσύνη την οποία έχουν κερδίσει με τα χρόνια. Μιλούν απευθείας με τα αφεντικά χωρίς την παρουσία τρίτων (στελεχών κλπ) … στο πρώτο ψέμα ή διαρροή καίγονται.
Επίσης, στη Γερμανία δεν υπάρχουν φαινόμενα δημοσιογράφων τύπου Γιώργου Τράγκα, αλλά και ούτε εφημερίδες τύπου “Μακελειό”. Υπάρχουν Μέσα, που ανήκουν σε όλο το πολιτικό φάσμα, αλλά στα πάντα υπάρχουν κάποια όρια. Η γερμανική κυβέρνηση όταν θέλει να περάσει κάτι στον “έξω κόσμο” = (Ευρώπη, Αμερική), χρησιμοποιεί (διαρρέοντας) την DW ή την Bild… την Bild την οποία ξαναπήρε στον έλεγχο της απο την αμερικάνικη πρεσβεία … και πουλάει (και καλά) το αντιρωσικό κλίμα που υπάρχει στην κυβέρνηση. Γιαυτό η Axel Springer AG βγήκε πρόσφατα απο το χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης. H Bild είναι πρώτη σε πωλήσεις -με διαφορά- όμως η σοβαρή μεγάλη εφημερίδα της Γερμανίας είναι -με διαφορά- η Süddeutsche Zeitung, με έδρα το Μόναχο … κάτι αντίστοιχο της “Καθημερινής”. Καλούς δημοσιογράφους-ερευνητές έχουν επίσης το περιοδικό Der Spiegel, αλλά και άλλες εφημερίδες με έδρα τη Φρανκφούρτη, Αμβούργο, Στουτγκάρδη κλπ. Η Handelsblatt, είναι η καλύτερη στα οικονομικά και ανήκει στο ίδιο group με την Der Tagesspiegel. Οι Γερμανοί αγαπάνε το ραδιόφωνο, οι περισσότεροι πηγαίνουν το πρωί στη δουλειά ακούγοντας τον ενημερωτικό σταθμό του κρατιδίου τους.
