Εντός Οκτωβρίου συζήτηση πολιτικών αρχηγών για εθνικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων

 

Σε ανάρτηση του ο Άκης Σκέρτσος σημειώνει:
«στην καταιγίδα
υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα»
Τα τελευταία γεγονότα αποτελούν ένα συλλογικό τραύμα για όλους μας. Τα σκοτάδια της ανθρώπινης ψυχής μας σοκάρουν βαθιά. Αλλά δεν πρέπει να μας αδρανοποιήσουν. Παράλληλα με την αστυνομική και δικαστική έρευνα, το αμέσως επόμενο διάστημα το εθνικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων που έχει εκπονήσει η κυβέρνηση θα έρθει προς συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων και αμέσως μετά θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση. Η ελληνική πολιτεία μαζί με την κοινωνία πρέπει να δράσουν ενωμένες για να δώσουμε λύσεις και απαντήσεις που θα είναι σύγχρονες και ολοκληρωμένες με μοναδικό κριτήριο την προστασία των ανηλίκων.

Ενώ υπενθυμίζει ανάρτηση που είχε κάνει στις 30 Αυγούστου οπου ανέφερε τα μέτρα της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση του φαινομένου…

Τα παιδιά αποτελούν τον πιο πολύτιμο και ευάλωτο πόρο κάθε κοινωνίας. Γι’αυτο και η ευαισθησία μαζί με τη μέριμνα που πρέπει να δείχνουμε για τη διαρκή βελτίωση των μηχανισμών και δομών για την ασφάλεια και προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους αποτελεί αυτονόητη υποχρέωση όλων μας. Αλλά και κρίσιμο δείκτη ποιότητας και αποτελεσματικότητας ενός σύγχρονου κράτους πρόνοιας και εντέλει μιας δίκαιης κοινωνίας που στέκεται δίπλα σε όλα τα μέλη της και ιδιαίτερα στα πιο ευάλωτα.
Σε αυτό το πλαίσιο, κάθε φορά που ένα περιστατικό σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων έρχεται στην επιφάνεια όλοι κινητοποιούμαστε και το αντιμετωπίζουμε με αποτροπιασμό. Πρόκειται όμως για ένα αθέατο έγκλημα που συστηματικά υποκαταγράφεται για πολύ συγκεκριμένους λόγους.
9 στους 10 θύτες βρίσκονται στο στενό οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον των θυμάτων, δηλαδή σε σχέσεις και δίκτυα που συνδέονται με ακατάλυτους δεσμούς εμπιστοσύνης λόγω ακριβώς της εξάρτησης που έχουν οι ανήλικοι από τα ενήλικα μέλη της οικογένειας τους.
Γι’αυτο και το βαθύτερο ερώτημα που πρέπει να μας απασχολεί ως προς τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών είναι το τι κάνουμε ως κράτος και ως κοινωνία των πολιτών για να αποτρέψουμε τόσο την πρωτογενή όσο και τη δευτερογενή θυματοποίηση των ανηλίκων θυμάτων της σεξουαλικής βίας. Δηλαδή πώς δημιουργούμε το κατάλληλο θεσμικό περιβάλλον εμπιστοσύνης ώστε τα θύματα να τολμούν να καταγγείλουν τους θύτες τους ακόμη κι αν αυτοί προέρχονται από το στενό οικογενειακό τους περιβάλλον. Διότι αυτό είναι και το βαθύτερο πρόβλημα αυτής της αποτρόπαιας παραβατικής συμπεριφοράς…
Χάρη στην εξαιρετική δουλειά της Elena Rapti, πλέον Εθνική Συντονίστρια υπεύθυνη για την υλοποίηση, και του Thanasis Kontogeorgis μαζί με τη συνδρομή του Ινστιτούτου Υγείας για το Παιδί και πολλών έγκριτων ειδικών επιστημόνων, η χώρα μας διαθέτει πλέον το δικό της πενταετές εθνικό σχέδιο δράσης για την προστασία των παιδιων από τη σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση, το οποίο και παρουσιάσαμε σήμερα στο Υπουργικό Συμβούλιο ως συλλογικό έργο 12 Υπουργείων υπό το συντονισμό της Προεδρίας της Κυβέρνησης. Πρόκειται για ένα πολυσχιδές σχέδιο με 11 οριζόντιες πολιτικές και 80 επιμέρους δράσεις που υλοποιούνται ισομερώς απο 12 Υπουργεία, το οποίο και θα αναρτηθεί σύντομα σε δημόσια διαβούλευση.
Αξίζει να σημειωθεί πως δεν πρόκειται για ακόμη ένα σχέδιο-ευχολόγιο, καθώς το 75% των δράσεων έχει ήδη ενταχθεί στα ετήσια σχέδια δράσης των υπουργείων και αρκετές απο αυτές υλοποιούνται ήδη. Είναι η πρώτη φορά όμως που μια τέτοια στρατηγική αποκτά συνεκτικό πλαίσιο με σαφείς στόχους, δομή Διακυβέρνησης, ρόλο Εθνικού Συντονιστή, πλαίσιο παρακολούθησης και αξιολόγησης των αποτελεσμάτων που φέρνει.
Ορισμένα παραδείγματα για να γίνει κατανοητό το εύρος και το βάθος του σχεδίου είναι αναγκαία:
– Δημιουργία ενιαίου πρωτοκόλλου διαχείρισης όλων των περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης από κάθε φορέα υποδοχης (δρομολογείται κεντρικά απο την προεδρία της κυβέρνησης).
– Αυστηροποίηση των ποινών για τη σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων σε κακούργημα από πλημμέλημα που είχε γίνει το 2019 (έχει ήδη υλοποιηθεί από το Υπουργείο Δικαιοσύνης).
– Αναβάθμιση των δικαστικών δομών Υποδοχής των κακοποιημένων παιδιων (τα λεγόμενα «Σπίτια του Παιδιού») ώστε τα θύματα να περιβάλλονται με τη μέγιστη φροντίδα και να μην υφίστανται δευτερογενή θυματοποίηση από τις κρατικές δομές (υλοποιείται ήδη από το Υπουργείο Δικαιοσύνης).
– Θέσπιση μαθήματος σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία και εκπαίδευσης των παιδιών αλλά και των δασκάλων για την προστασίας από κάθε είδους σεξουαλική βία (υλοποιείται ήδη από το Υπουργείο Παιδείας).
– Εκπόνηση θεραπευτικών πρωτοκόλλων για την επανένταξη των θυμάτων στην οικογενειακή, κοινωνική, εκπαιδευτική ζωή (δρομολογείται από το Υπουργείο Υγείας).
– Εκπαίδευση και θέσπιση μητρώων επαγγελματιών που έρχονται σε επαφή με ανήλικους ώστε να μπορούν να εντοπίσουν και να διαχειριστούν κατάλληλα και με ευαισθησία τέτοια περιστατικά (Δρομολογείται από το Υπουργείο Εργασίας).
– Θέσπιση ειδικού ρόλου ψυχολόγου στις αθλητικές ομοσπονδίες (δρομολογείται από το Υπουργείο Αθλητισμού).
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΑΣ οι υποθέσεις που αφορούν σε καταγγελίες κάποιου είδους σεξουαλικής προσέγγισης ή κακοποίησης ανηλίκων αγγίζουν τις 1.119 στην πενταετία 2017-2022 και αντίστοιχα τις 1.044 σε ο,τι αφορά υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας. Το πρόβλημα λοιπόν είναι υπαρκτό και εν πολλοίς αθέατο. Ήρθε η ώρα η πολιτεία και η κοινωνία, όλοι μαζί, να κάνουμε περισσότερα για αυτό.

Comments are closed.