Μάθημα ανθρωπιάς από τον Παπανικολάου έσωσε παιδί με αυτισμό σε κρίση
«Κι όταν δεν πεθαίνουμε ο ένας για τον άλλο, είμαστε κι όλας νεκροί» με αυτούς τους στίχους του Τάσου Λειβαδίτη ο Δημήτρης Παπανικολάου περιέγραψε τον τρόπο που χειρίστηκε περίπτωση παιδιού με αυτισμό σε κρίση και μάλιστα στη μέση του δρόμου… Αφού ο πρώην μπασκετμπολίστας βρέθηκε εκείνη τη στιγμή (τυχαία δηλαδή) σε εκείνο το σημείο!
Όπως περιέγραψε ο Δημήτρης Παπανικολάου με ανάρτηση του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, «Αφού ήμασταν σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας για 10 περίπου λεπτά, είδα έναν νεαρό πεσμένο στο έδαφος και να μην δέχεται ενήλικες να τον ακουμπάνε καθώς προσπαθούσαν να τον τραβήξουν στην άκρη» και συμπληρώνει λέγοντας ότι έριξε «Μια ματιά στον καθρέφτη να κρίνω αν μπορώ να βοηθήσω η αν θα προκαλέσω πολύνεκρο. Είχα καταλάβει ότι πρόκειται για αυτισμό χαμηλής λειτουργικότητας σε κρίση» και τότε ζήτησε από τον κόσμο γύρω του να απομακρυνθεί για να βοηθήσει το παιδί. «Είπα να φύγουν όλοι από γύρω μου και να σταματήσουν με ένα τρίγωνο πιο πίσω τα αυτοκίνητα γιατί ήξερα ότι θα χρειαστεί χρόνος να τον πάρω από εκεί, μιας και όταν κάποιος είναι σε κρίση, εκτός των άλλων πολλαπλασιάζονται οι δυνάμεις του». Στη συνέχεια όταν κατάλαβε ότι το παιδί ήταν έτοιμο να τον εμπιστεύεται, τότε ο Δημήτρης Παπανικολάου τού ζήτησε να τον πιάσει από το μπράτσο και να πάνε στην άκρη.
Συγκεκριμένα ο Δημητρης Παπανικολάου έγραψε: «Σήμερα μιας και έγινε ήδη γνωστό, αφού ήμασταν σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας για 10 περίπου λεπτά, είδα έναν νεαρό πεσμένο στο έδαφος και να μην δέχεται ενήλικες να τον ακουμπάνε καθώς προσπαθούσαν να τον τραβήξουν στην άκρη. Κοίταξα αν υπάρχει αίμα τριγύρω η όχημα τρακαρισμένο και δεν είδα. Έριξα μια γρήγορη ματιά στον καθρέφτη να κρίνω αν μπορώ να βοηθήσω η αν θα προκαλέσω πολύνεκρο. Είχα καταλάβει ότι πρόκειται για αυτισμό χαμηλής λειτουργικότητας σε κρίση.
Είπα να φύγουν όλοι από γύρω μου και να σταματήσουν με ένα τρίγωνο πιο πίσω τα αυτοκίνητα γιατί ήξερα ότι θα χρειαστεί χρόνος να τον πάρω από εκεί, μιας και όταν κάποιος είναι σε κρίση, εκτός των άλλων πολλαπλασιάζονται οι δυνάμεις του.
Ξαπλώσαμε μαζί στην άσφαλτο αρχικά χωρίς να τον ακουμπήσω καθόλου και μπήκα στον κόσμο του. Όταν κατάλαβα ότι ήταν έτοιμος και ότι με εμπιστεύεται του ζήτησα να με πιάσει από το μπράτσο να πάμε στην άκρη. Είναι σημαντικό να είστε ενημερωμένοι. Και ελπίζω ότι σε περιπτώσεις τέτοιες που θα κληθεί το ΕΚΑΒ ή η Αστυνομία να είναι εκπαιδευμένοι στον αυτισμό. Θερμή παράκληση μην τα βάλετε ελαφρά τη καρδία με τους γονείς του Παιδιού. Πολλές φορές είναι δύσκολες καταστάσεις αυτές που πρέπει να διαχειριστούν. Τέλος θα κλείσω με κάτι που έχει πει ο Τάσος Λειβαδίτης. Κι όταν δεν πεθαίνουμε ο ένας για τον άλλο, είμαστε κι όλας νεκροί. Κινδυνέψαμε ναι, αλλά σήμερα θα κοιμηθούμε καλύτερα».