Όλα είναι “deals”: «Μεταγραφή» Ζαγοράκη – Καλλιακμάνη από τη ΝΔ στο ΠΑΣΟΚ

Φέτος κλείνω 30 συναπτά έτη στο πολιτικό ρεπορτάζ, και τα ματάκια μου έχουν δει κι έχουν ακούσει πολλά. Όμως, αυτή η απο-πολιτικοποίηση της πολιτικής που ζούμε σήμερα, δεν θυμάμαι να είχε εμφανιστεί ποτέ στο παρελθόν. Η μετατροπή της πολιτικής σε μια απροσχημάτιστη “δοσοληψία”, σε μια “συμφωνία” ένα “deal” άνευ ιδεών, αξιών, και αρχών, είναι απωθητική. Τρομάζει, γιατί δεν δίνει απαντήσεις, αλλά και γιατί αποκαλύπτει διευθετήσεις, που θεωρούν τους ψηφοφόρους απλά πρόβατα.

Οι σκέψεις μου αφορμώνται από την “μετεγγραφή” στο ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ των κ.κ.Καλλιακμάνη και Ζαγοράκη. Δυο παραγόντων της δημόσιας ζωής, ο ένας συνδικαλιστής στην Αστυνομία, κι ο άλλος δεν χρειάζεται συστάσεις. Αμφότεροι γνωστοί για τις πολιτικές-κομματικές προτιμήσεις τους. Ο κ.Καλλιακμάνης συζητούσε με τη ΝΔ και τα ρεπορτάζ τον θεωρούσαν σχεδόν βέβαιο υποψήφιο. Ο κ.Ζαγοράκης από την πλευρά του μετά από 10 συνεχή χρόνια θητεία και δυο εκλογές όπου τον τίμησαν οι ψηφοφόροι της ΝΔ, πήρε… την ελευθέρας του όταν τον ενημέρωσαν ότι δεν θα είναι στο ψηφοδέλτιο, και άλλαξε ομάδα λίγες εβδομάδες πριν την κάλπη. Η ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής ανάγλυφα μπροστά μας. Μόνο που στο ποδόσφαιρο υπάρχουν ψήγματα ηθικής ακόμη. Στο παρελθόν έχουν γίνει ουκ ολίγες πολιτικές μετεγγραφές, αλλά πάντοτε υπήρχε το πρόσχημα.

Προσπάθεια πολιτικής διεύρυνσης, μια έντονη διαφωνία και απομάκρυνση, μια διαγραφή, μια αποχώρηση, μια καταγγελία. Δεν παραλείπω από τη συλλογιστική μου τις περιπτώσεις Χρυσοχοΐδη και Μενδώνη, αλλά ετούτοι δεν πολιτεύτηκαν το 2019 με τη ΝΔ. Τέτοιες μετεγγραφές του ποδαριού, πείθουν τον κόσμο, ότι όλα είναι μια διευθέτηση, μια συναλλαγή με φόντο ένα εξαιρετικά συμφέρον οικονομικό περιβάλλον όπως η Ευρωβουλή, διερύνοντας περαιτέρω το χάσμα μεταξύ πολιτικής και ηθικής, και τελικά μεταξύ πολιτικής και κοινωνίας, που πιστεύει πια ότι “όλα είναι deals”. Έχουμε ότι αξίζουμε. Και αξίζουμε αυτό που έχουμε. Όσο κι αν ωραιοποιούμε τα πράγματα, όσο κι αν θέλαμε να είναι αλλιώς, η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Αλλά ακόμη πιο αμείλικτος είναι ο καθρέφτης μας…

Από το Facebook του δημοσιογράφου Κώστα Μελισσόπουλου