Ως τις 30 Ιουνίου οι πιστοποιήσεις λειτουργίας για τα ασανσέρ

60.000 ευρώ το πρόστιμο

Ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ), Στράτος Παραδιάς ανέφερε (Παραπολιτικά 90.1 fm) για το ζήτημα πιστοποίησης των ανελκυστήρων: “Η Ελλάδα είναι χώρα ασανσερόφιλη όπως και η Ιταλία δηλαδή έχει πάρα πολλούς ανελκυστήρες σε σχέση με τα κτήριά της και τον πληθυσμό της. Το πρόβλημα είναι ότι όλοι αυτοί οι ανελκυστήρες δεν καταγράφηκαν ποτέ, δεν ξέρει κανείς πόσοι είναι ποιας ηλικίας, ποιας εποχής είναι. Πιστοποιημένοι στις τεχνικές υπηρεσίες των δήμων είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό και είναι πολύ μικρός ο αριθμός των εταιρειών που είναι διαπιστευμένες στο Εθνικό Συμβούλιο Διαπίστευσης να παρέχουν υπηρεσίες πιστοποίησης και ελέγχου. Είναι 18 όλες κι όλες”.

Και πρόσθεσε: Υπάρχει υποχρέωση κάθε ανελκυστήρας μέσα σε τακτό χρονικό διάστημα να κάνει μια επιθεώρηση και αυτό είναι το προβλημα γιατί το μεγάλο ποσοστό των ανελκυστήρων δεν έχει κάνει επιθεώρηση από διαπιστευμένο φορέα. Να δώσει ο φορέας στον διαχειριστή τον κατάλογο των προσθηκών και των επισκευών και των βελτιώσεων που χρειάζεται ένας ανελκυστήρας για να είναι ασφαλής, να ζητήσει προσφορές ο διαχειριστής, να γίνουν οι εργασίες και να έρθει ο διαπιστευμένος φορέας ότι έγιναν οι εργασίες και στη συνέχεια να φτιαχτεί ο πλήρης φάκελος και να κατατεθεί στην τεχνική υπηρεσία του οικείου δήμου.
Εμείς έχουμε κάνει την εξής πρόταση στον αρμόδιο υφυπουργό Βιομηχανίας να ανοίξει το μητρώο των ανελκυστήρων για να δηλωθούν όλοι οι ανελκυστήρες και όσοι έχουν πιστοποιηθεί και οι υπόλοιποι για να μάθουμε για πρώτη φορά πόσος ανελκυστήρες έχει η Ελλάδα. Αφού ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία στη συνέχεια έλα μετά και χάραξε πολιτική …

Όσο πιο παλιός ο ανελκυστήρας τόσο μεγαλύτερο το κόστος. Το κόστος μπορεί να φτάσει και 5 και 8 και 10 χιλιάδες αν όμως σε πρόσφατες περιόδους έχουν ασχοληθεί, έχουν βάλει έναν πίνακα ηλεκτρονικό κι έχουν βάλει και τα πορτάκια τότε το κόστος είναι πολύ μικρότερο. Το κόστος είναι μηδενικό σε όλους τους καινούργιους ανελκυστήρες της τελευταίας εικοσαετίας οι οποίοι από ένα σημείο και μετά δεν θέλουνε τίποτε άλλο.

Πρέπει να υπάρξει ένα πρόγραμμα επιδότησης έστω κι μερικής αυτής της διαδικασίας που θα αποτελέσει ένα ικανό κίνητρο σε πολλούς διαχειριστές να ξεπεράσουν την άρνηση πολλών ιδιοκτητών οι οποίοι δεν καταλαβαίνουν ότι ο ανελκυστήρας είναι και αυτός ένα μεταφορικό μέσο.

Ερωτηθείς αν είναι πιστοποιημένος ένας ανελκυστήρας του 2020, είπε ότι μπορεί να είναι μπορεί και να μην είναι ανάλογα την επιμέλεια και του ιδιοκτήτη του και του κατασκευαστή του. Η πραγματικότητά είναι ότι για να πιστοποιηθεί αυτός ο ανελκυστήρας θα πληρώσει μια αμοιβή γύρω στα 150 € στον διαπιστευμένο φορέα.

Δεν υπάρχει μίνιμουμ. Αν δεν χρειάζεται τίποτα ένας ανελκυστήρας δεν υπάρχει κόστος ανακατασκευής, υπάρχει μόνο το κόστος της επιθεώρησης και της καταχώρησης το οποίο δεν είναι τίποτα αυτό το κάνει ο συντηρητής. Το πρόβλημα είναι στους ανελκυστήρες της δεκαετίας του ’60, του ’70, του ’80 και το πρόβλημα ποικίλει ανάλογα με πόση επιμέλεια θα δείξουν όλα αυτά τα χρόνια οι διαχειριστές.
Το πρόστιμο είναι έως 60.000€ εάν δεν πιστοποιηθούν. Καμία πολιτική ηγεσία δεν έδειξε πρόθεση να επιβάλει τα πρόστιμα αυτά γνωρίζοντας ότι το πρόβλημα αυτό είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα. Αν αρχίσουν τέτοιες ιστορίες θα ενταθεί το φαινόμενο να μη θέλει κανένας να αναλάβει διαχειριστής πολυκατοικίας. Αν βγουν τέτοιες ιστορίες τότε θα ρημάξει το σύμπαν.
Αποκλείεται να τελειώσει η διαδικασία αυτή στις 30 Ιουνίου. Παρατάσεις δίνονται συνεχώς από το 2008!