Αχ αυτή η Γιάννα!

Δεν υπάρχει αμφιβολία: η αυτοκριτική είναι αντιστρόφως ανάλογη με τον πλούτο. Αυτός είναι ένας καλός λόγος για να αποκτήσει κανείς πολλά λεφτά. Αν έχεις λεφτά δεν φταις εσύ. Κι αν δεν φταις εσύ, φταίνε σίγουρα κάποιοι άλλοι, γιατί κάποιος, στις παταγώδεις αποτυχίες, πρέπει να φταίει!
Αυτό μας θύμισε η επιστολή του Θεόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου. Πέραν της απόφασής τους να προσφέρουν στο Ίδρυμα Λίλιαν Βουδούρη τους τίτλους του «Ελεύθερου Τύπου» κάνουν μια προσπάθεια να απαντήσουν στα δημοσιεύματα των κυριακάτικων εφημερίδων, τα οποία, στην πλειοψηφία τους, δεν τους χαρίστηκαν.
Έστυψαν λοιπόν το μυαλό τους το σ/κ και τι έβγαλαν; Έβγαλαν ότι φταίνε τα εν γένει προβλήματα του τύπου στην Ελλάδα (λες και τα ίδια δεν υπήρχαν πριν δυο χρόνια) και ότι φταίει «το μοντέλο ενημέρωσης που επικράτησε» (λες και το συγκεκριμένο «μοντέλο» περίμενε να μπει η Γιάννα στα media για να επικρατήσει). Το ότι πρώτη φορά έπεσε τόσο χρήμα σε ένα μέσο (κι αυτό οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε στον σύζυγό της), χωρίς να επιφέρει ποιοτικά και οικονομικά οφέλη ποιος φταίει; Ποιος είχε τη διαχείριση; Ποιος αποφάσιζε για τις σπατάλες; Ανέλαβε κανείς κάποιο μερίδιο της ευθύνης;
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000 στην Αυστραλία ο τότε υπουργός Πολιτισμού κ. Θεόδωρος Πάγκαλος δεν είχε ακολουθήσει την ελληνική αποστολή γιατί διαφωνούσε με τις υπέρογκες δαπάνες. Μάλιστα φέρεται να είχε πει σε τηλεφωνική επικοινωνία στον τότε πρωθυπουργό κ. Κώστα Σημίτη: «Δεν υπάρχει λόγος να πάω στο Σίδνεϊ και να κάνω τον κομπάρσο της κυρίας». Η Γιάννα, αργότερα, όσων αφορά στον ΕΤ, με την ίδια τάση στη χλιδή κινήθηκε.
Την πρώτη φορά πλήρωνε ο ελληνικός λαός και οι όποιες φωνές διαμαρτυρίας σίγησαν μπροστά στο μεγάλο γεγονός που ερχόταν. Τη δεύτερη φορά πλήρωνε ο άνδρας της και δεν ήταν φυσικά δυνατόν οι διαμαρτυρίες του να σιγήσουν (πολύ τον καταλαβαίνω αυτόν τον άνθρωπο, τον συμπονώ και συμπάσχω… Ένα μόνο έχω να του πω: κουράγιο, φίλε…).
Εν τέλει ας της πει κάποιος ότι θέλει και ο πλούτος την τέχνη του. Ειδικά αν επιζητάς τα φώτα της δημοσιότητας, ακόμα ειδικότερα αν τα αγοράζεις και ακόμα πιο ειδικά αν, στο τέλος – τέλος, καταφέρνεις, τα φώτα της δημοσιότητας, να της τ’ αλλάξεις …

Α.Μ.