Ακριβές αξίες

Είναι λίγα τα πρόσωπα στην πολιτική ιστορία της χώρας από τη μεταπολίτευση και μετά που μπορούν να συγκριθούν με τον Αντώνη Σαμαρά στην ένταση που στοχοποίησαν και στοχοποιήθηκαν. Ίσως μόνο πρωθυπουργοί κατάφεραν να προκαλέσουν τα αντιφατικά συναισθήματα που προκάλεσε στον ελληνικό λαό ο εγγονός της Πηνελόπης Δέλτα.
Οι εχθροί του μπορούν να του καταλογίσουν πολλά εκτός από ένα: έλλειψη θάρρους. Ο Σαμαράς σε όλη του την πορεία επιδείκνυε θάρρος που όχι λίγες φορές άγγιξε το όριο της απερισκεψίας.
Δίνει την εντύπωση ότι σε αντίθεση με άλλους πολιτικούς έχει ιδέες για τις οποίες μάχεται. Προνομιακό του πεδίο τα εθνικά θέματα. Τον Ιούλιο του 2007 ήταν ο μόνος από τους ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που δεν ψήφισε την έκθεση του Ολλανδού ευρωβουλευτή Ερικ Μέγιερ, σύμφωνα με την οποία τα Σκόπια θα μπορούσαν να μπουν στην ΕΕ με όποιο όνομα θα επέλεγαν. Ο Σαμαράς προτίμησε να τιμήσει την ιστορία του και όχι τη γραμμή της κυβέρνησης.
Ένας από τους ανθρώπους που στήριξε τον Σαμαρά από την πρώτη στιγμή όταν ίδρυσε την Πολιτική Άνοιξη ήταν ο Οδυσσέας Ελύτης. Ένας από τους λίγους φίλους που διατήρησε στενή σχέση μαζί του στα χρόνια της αφάνειας ήταν ο Μανώλης Μητσιάς. Ο Σαμαράς σε αντίθεση με την συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων του, δείχνει να έχει πραγματική άνεση με τους ανθρώπους του πνεύματος – αν και στην περίπτωση των Τσακίρογλου και Μάρκαρη κάτι στράβωσε…
Στην περίπτωση του Γαβρά ο Μεσσήνιος δείχνει να δειλιάζει. Μπροστά στις απαιτήσεις της ιεράς συνόδου δίνει τη σιωπηρή συγκατάθεσή του να «πετσοκόψουν» το ομολογουμένως πολύ καλό σποτάκι του Γαβρά, επειδή το θέλησαν κάποιοι τύποι σαν τον Άνθιμο. Δεν έχει ξεπεράσει το φυσιολογικό «μούδιασμα» μετά από τη χρόνια αναγκαστική «ανάπαυση». Δεν ρισκάρει να βρει μπροστά του, αύριο – μεθαύριο, το μένος των θρησκόληπτων. Άλλωστε έχει παίξει μαζί τους στο παρελθόν.

Τα σταυροδρόμια για την αρχηγία

Στο βιβλίο «Μικρός Ναυτίλος» του Ελύτη ο νομπελίστας μεταφέρει μια σκηνή από τα βυζαντινά χρόνια: «Ο πρώτος Χριστιανός Βασιλεύς Κωνσταντίνος δίνει διαταγή να συλλάβουν και θανατώσουν τον ίδιο του το γιο, Κρίσπο». Ο Μέγας Κωνσταντίνος αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες της ορθόδοξης μυθολογίας. Αν σε περίπτωση παρουσιαζόταν το έργο του Γιώργου Κουρουπού που έχει συνθέσει πάνω στο συγκεκριμένο ποίημα του Ελύτη ο Σαμαράς θα δεχόταν να κόψει το παραπάνω απόσπασμα επειδή θα το αμφισβητούσε ο χ Άνθιμος;
Η πορεία του προς την αρχηγία του κόμματος θα είναι ένας δρόμος με πολλά σταυροδρόμια. Από τους δρόμους που θα διαλέξει θα γίνει σαφές αν θα επιδιώξει να ανεβάσει την αξία του (όπως μεταπολιτευτικά ο γέρο – Καραμανλής) ή την τιμή του (όπως τώρα ο ανιψιός του).

Ανδρέας Μπελεγρής