Μίλα μου βρώμικα

Από τις νέες σειρές με ενδιαφέρον ήταν το “Μίλα μου Βρώμικα” της Μυρτώς Κοντοβά. Έχει ενδιαφέροντες χαρακτήρες και διαλόγους και αποδεικνύει αυτό που κατά καιρούς λέγεται: Ότι οι επιτυχημένες σειρές στην ελληνική τηλεόραση κατά κανόνα έχουν πρωτότυπο σενάριο. Τα παραδείγματα είναι δεκάδες. Οι σειρές που έγραψαν ιστορία ήταν ελληνικής εμπνεύσεως και δημιουργίας, ανεξάρτητα με το αν η παραγωγή και η καλλιτεχνική ή αισθητική τους βρίσκονταν σε υψηλά στάνταρντ.
Για αυτό και αδυνατούμε να κατανοήσουμε το τσουνάμι της μεταφοράς ξένων σήριαλ στην εγχώρια τηλεοπτική πραγματικότητα. Ακόμη και τώρα που λόγω οικονομικών και άλλων συγκυριών ο αριθμός των σειρών περιορίστηκε στο ελάχιστο δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε γιατί τα κανάλια εξακολουθούν να προτιμούν τις ελληνοποιημένες μεταφορές σειρών οι περισσότερες εκ των οποίων είναι ισπανικές και γενικά λατινικές και δεν είναι οικείες στην ελληνική πραγματικότητα.
Άλλο ερώτημα είναι ότι αφού επιλέγουν το δρόμο της μεταφοράς ξένων σειρών γιατί δεν κοιτούν και άλλες προηγμένες τηλεοπτικά χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία κλπ ώστε να “δανειστούν” ιδέες και concept αν δεν υπάρχουν διαθέσιμα ελληνικά σενάρια; Για παράδειγμα, το πολύ πετυχημένο “Σ’Αγαπώ, Μ’Αγαπάς” με την Δ.Παπαδοπούλου και Θ.Αθερίδη προερχόταν από την Καναδέζικη τηλεόραση.
Επίσης επειδή προβάλλεται συχνά από τα κανάλια η δικαιολογία ότι δεν υπάρχουν όχι απλά καλά ελληνικά σενάρια αλλά γενικά παραγωγή γιατί δεν προσπαθούν να δημιουργήσουν εκείνα ένα σύστημα και μηχανισμό ανάλογο αφού τελικά εκείνα θα βγουν κερδισμένα;