Δελτία – κρεοπωλεία

Της Πόπης Διαμαντάκου από τα ΝΕΑ

Εχει καταντήσει προσβλητικό για το ίδιο το κοινό το άγριο κυνηγητό που έχουν εξαπολύσει οι κουτσοµπολίστικες κάµερες πίσω από την Ελένη Μενεγάκη
Παρακολουθήσαµε ένα αναίτιο κυνηγητό από την κάµερα του Star όχι µόνο της πρωινατζούς, αλλά και του συνοδού και των παιδιών της, τα οποία υποχρεώθηκαν να αφήσουν τη διασκέδασή τους στο λούνα παρκ στη µέση και να φύγουν τρέχοντας.

Το γεγονός µάλιστα ότι ο συνοδός της Ελένης φώναξε στη ρεπόρτερ που κυνηγούσε να καταγράψει εικόνες από τι άραγε; προκαλώντας προφανώς αναστάτωση και στα παιδιά, ότι «αυτό δεν είναι δηµοσιογραφία» παρουσιάστηκε στο δελτίο του Star σαν «επιθετική συµπεριφορά». Η δε ρεπόρτερ διηγούνταν τη σκηνή σαν να ήταν πολεµική ανταποκρίτρια και είχε δεχτεί επίθεση από κοµάντο. Τα συνηθίζουν και στο εξωτερικό αυτά τα σουσούµια κυνηγώντας διαφόρους αστέρες του Χόλιγουντ – µε παρόµοιο ανθρωποκυνηγητό έχασε τη ζωή της και η Νταϊάνα δεν παύει όµως να µην είναι δηµοσιογραφία αυτό, αλλά ανθρωποφαγία.

Είναι αλήθεια ότι η Ελένη Μενεγάκη έχει παίξει σκληρό παιχνίδι µε τη δηµοσιότητα, έχει προσφέρει τον εαυτό της στις κάµερες, έχει εκθέσει την ιδιωτική της ζωή µέχρι το µη περαιτέρω, έχει στηρίξει την καριέρα της σε αυτές, ωστόσο όλο αυτό δεν παύει να αφορά την ίδια και ενδεχοµένους όσους από τον περίγυρό της συναίνεσαν στην εν λόγω προβολή των προσωπικών της, όπως ο πρώην σύζυγός της κ. Γιάννης Λάτσιος. Τα υπόλοιπα πρόσωπα γύρω της, όποια κι αν είναι και πολύ περισσότερο τα παιδιά της, αξίζουν τον σεβασµό και το δικαίωµά τους στην ιδιωτικότητα αν οι ίδιοι το διεκδικούν και αρνούνται την έκθεση. Το εύκολο επιχείρηµα είναι «ας το σκεφτόταν η ίδια η Ελένη», ενώ παραµένει πιθανότατα και ένα δεύτερο που το υπονοεί ο µιντιακός κοµπλεξισµός, στον οποίο και βασίζονται τα κουτσοµπολικά τηλεθεάµατα «ας το σκέφτονταν και όσοι κάνουν παρέα την Ελένη». Πρόκειται για την πιο ύπουλα φασιστική κατάργηση των βασικότερων ανθρώπινων δικαιωµάτων. Αυτές τις κοινωνίες ευαγγελίζεται και ο µπιγκµπραδερισµός και ο ενηµερωτικός κανιβαλισµός.

Το θέαµα που προσφέρει µια κάµερα, η οποία εισβάλλει σε µια προσωπική στιγµή οποιουδήποτε, παραµένει τηλεοπτική διαστροφή. Μια κατάφωρη προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας για την οποία φέρουν µεγάλη ευθύνη και οι διασηµότητες, οι οποίες προκειµένου να προβληθούν δεν δίστασαν διόλου να προσφέρουν σαν φωτογενές «σφάγιο» τον εαυτό τους. Ιδανικό σχόλιο στην σοουµπίζνες – κρεοπωλείο, το µπριζολάτο φουστάνι της Λαίδης Γκάγκα κατά την απονοµή των βραβείων ΜΤV, η οποία γνωρίζει πολύ καλά και το παιχνίδι και τη διαχείρισή του.

Ωστόσο οι εποχές είναι ήδη πολύ άγριες για να θεωρηθεί ανώδυνος ένας τόσο σκληρός και αναίτιος τηλεοπτικός κανιβαλισµός. Ο οποίος µάλιστα αναζήτησε και ψευδονοµιµοποίηση σε ένα ρεπορταζιακό τελετουργικό, ότι δήθεν ο φακός επιβεβαίωσε τη σχέση της Ελενίτσας µε τον κύριο που τη συνόδευε, παρ’ όλο που διάφοροι «µεγαλοδηµοσιογρά- φοι» τη διέψευδαν.

Σιγά το θέµα.

Πόσα τετραγωνικά βλακείας;

Σε τετρακόσια τετραγωνικά λυόµενη κατασκευή θα στεγαστούν οι µπικγµπραδεριστές και θα ‘χουν και 300 τετραγωνικά αυλίτσα, ενηµέρωνε ο ειδικός επί της µπικγµπραδερικής ενηµέρωσης ρεπόρτερ του Αlpha, Λάµπρος Κωνσταντάρας. Λες και έχει σηµασία το µέγεθος της φυλακής και όχι ο αποκλεισµός και η διαρκής έκθεση στις κάµερες που, για να µην ξεχνιόµαστε, υπήρξε το ιδανικό του φασισµού. Ο απόλυτος έλεγχος του ιδιωτικού χώρου, η απόλυτη έκθεση της προσωπικότητας, η ολοκληρωτική άσκηση εξουσίας σε ανθρώπινες ψυχές, όλα αυτά που κάποτε αποτελούσαν την κατάλυση της δηµοκρατίας, αίφνης παρουσιάζονται ως «διασκεδαστικό θέαµα». Αυτήν τη σπουδαία τηλεόραση δεν βλέπει την ώρα να υπηρετήσει η Ρούλα Κοροµηλά! Για να µην πούµε για τις ξανθές ζουζούδες της πρωινοµεσηµεριανάδικης «ενηµέρωσης» του Αlpha, που δεν κρατιούνται από ενθουσιασµό. Το χειρότερο δεν είναι να φτωχύνουµε σε χρήµατα, αλλά σε µνήµη και µυαλό.

«Ντρίµπλες»

Ηταν τοθέαµα του καλοκαιριού. Επανέρχεται το φθινόπωρο πανοµοιότυπο. Οι ιδιοκτήτες φορτηγών να φωνάζουν στα τηλεπαράθυρα για το άδικο ενός νόµου που «τους παίρνει τα φορτηγά τους». Σαν πρωταγωνιστές ενός δραµατικού ριάλιτι, άλλοτε ίσως ψυχαγωγικού, παλαιότερα και µε πολιτικά οφέλη, ήδη ξεπερασµένου από µια πραγµατικότητα, όπου οι δυσκολίες για όλους είναι πολύ µεγάλες για νά ‘χει οποιοσδήποτε το προνόµιο να παρουσιάζει το προσωπικό του πρόβληµα ως µεγαλύτερο από εκείνο όλων των υπολοίπων. Ωστόσο οι ουρές στα βενζινάδικα επιβεβαιώνουν τη δυσοίωνη ακινησία των νοοτροπιών. Ο εκπρόσωπος των βενζινοπωλών στο δελτίο του Μega να υπερασπίζεται τον κλάδο του που καταγγελλόταν για κερδοσκοπικές πρακτικές. Ωστόσο δύσκολα θα του αρνηθεί κανείς ότι έδωσε τέλος στη συζήτηση µε ένα αποστοµωτικό, όπως αποδείχθηκε, επιχείρηµα: «όπως δεν είναι όλοι οι δηµοσιογράφοι στις λίστες της Siemens, έτσι δεν είναι και όλοι οι βενζινοπώλες κερδοσκόποι».

Εύγλωττο το µειδίαµα των σχολιαστών. Σαν µια σιωπηρή αναγνώριση µιας εκλεπτυσµένης επικοινωνιακής ντρίµπλας.