Γ. Νταλάρας: Το ρεμπέτικο έχει τεράστια ιστορία και δεν έχει “σβήσει” ούτε μια νότα- Θα εμπνέει ακόμα και τους ράπερ
Λίγες ώρες μετά τις μεγάλες συναυλίες του για το ρεμπέτικο στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ο σπουδαίος ερμηνευτής Γιώργος Νταλάρας μίλησε στον Αθήνα 9.84 και την ‘Ολγα Λασκαράτου, για τη διαχρονική δύναμη του ρεμπέτικου, το οποίο χαρακτήρισε ένα από τα πιο ισχυρά -αν όχι το ισχυρότερο- είδος της ελληνικής μουσικής, με ιστορία, ζωντανή μέχρι σήμερα, που μπορεί να εμπνεύσει ακόμα και τους ράπερ.
Ο μουσικός Γιώργος…
«Πίσω από όλα αυτά που βλέπει ο κόσμος, φωτογραφίες, μεγάλες συναυλίες, δίσκους, συνεντεύξεις εξώφυλλα, υπάρχει ένας μουσικός, ο Γιώργος. ‘Όλοι ξεκινάνε με κάποια όνειρα, το δικό μου ήταν να γίνω πρώτα από όλα μουσικός. Για να αρχίσω να τραγουδάω έπρεπε να καταλάβω τι είναι το τραγούδι… Το τραγούδι δεν είναι μονοσήμαντη ιστορία. Είναι λόγια, δηλαδή ποίηση- στίχοι, είναι σύνθεση, είναι ερμηνεία. Το εργαλείο της φωνής είναι το ωραιότερο πνευστό που υπάρχει στη γη… ‘Όταν θέλεις να γίνεις γνωστός δεν το κάνεις για τα εξώφυλλα και την δημοσιότητα αλλά επειδή είσαι ερωτευμένος με τη μουσική με το τραγούδι».
Αναφερόμενος στο ξεκίνημα της καριέρας του και τη δική του σχέση με το ρεμπέτικο, είπε: «Μπήκα στο στούντιο το 1972 και άρχισα να ηχογραφώ τραγούδια ρεμπέτικα. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς το ρεμπέτικο. Ευγνωμονώ τον πατέρα μου που ήταν ένας εκπληκτικός συνθέτης και τραγουδιστής. Μου έδωσε δύο δώρα. Τη ζωή και τη μουσική. ‘Ήταν ένας εξαιρετικός τραγουδιστής. Είχε μια σπαρακτική φωνή. Κάθε φορά που βρίσκομαι στη σκηνή, τον κουβαλάω μέσα μου».
Παιδί – Παππούς της μουσικής
«Η νύχτα για μένα ήταν πάντα αποκρουστική. Ήμουν ένα παιδί της μουσικής και θα παραμείνω ένας παππούς της μουσικής».
Το ρεμπέτικο και οι ράπερ
«Το ρεμπέτικο έχει πίσω του μια ιστορία 150 χρόνων και δεν έχει “σβήσει” τίποτα, ούτε μια νότα…Τραγούδι με μακριά ιστορία, ζωντανή μέχρι σήμερα, με υπεράξιους πρωταγωνιστές, συνθέτες, στιχουργούς, ερμηνευτές, μουσικούς κι ερευνητές. . Από την δεκαετία του ’60 μέχρι σήμερα, οι σημαντικότεροι Έλληνες συνθέτες έγραφαν και γράφουν όμορφα λαϊκά τραγούδια πάνω στους δρόμους και στους ρυθμούς του ρεμπέτικου. Δεν πρόκειται ποτέ να γίνει μουσειακό είδος. Θα εμπνέει τους πάντες, ακόμα και τους ράπερ, θα τους εμπνέει να αισθανθούν λίγο rebel».
Ο Γιώργος Νταλάρας μίλησε για τους νέους καλλιτέχνες που είχε στο πλευρό του στο Μέγαρο Μουσικής: «Αγαπώ τους καλούς καλλιτέχνες και στέκομαι πάντα δίπλα τους. ‘Έχω την τύχη να έχω μαζί μου αυτή τη σπουδαία φωνή, την Ασπασία Στρατηγού. Είναι μια μοναδική, σπάνια τραγουδίστρια. Η Χριστίνα Μαξούρη, καθηλωτική. Η υπέροχη Μαριάννα Κατσιμίχα. Ο Μιχάλης και ο Παντελής Καλογεράκης, οι οποίοι έκαναν κάτι πολύ ιδιαίτερο, ήταν ένα ξάφνιασμα για όλους. Είπαν τα ρεμπέτικα τραγούδια, “Ρεμπώτικα”, παίρνοντας τη σοκαριστική αλληλογραφία των δυο εραστών, του Ρεμπώ και του Βερλαίν…».
«Ικετεύω τα νέα παιδιά με καλή φωνή να αρχίσουν να λένε όχι σε δρόμους μουσικής που δεν αγαπούν»
«Τραγουδιστής καλός δεν είναι αυτός που τραγουδάει οτιδήποτε σκουπίδι της μόδας του φέρνουν. Τραγουδιστής καλός είναι αυτός που τραγουδάει για τον κόσμο, για τη χώρα του… Για να μπορέσει να παραμείνει κλασσικός πρέπει να έχει ρεπερτόριο, χωρίς ρεπερτόριο δεν έχει μέλλον».