Ζωή είναι θα περάσει

Απόσπασμα από το προσωπικό ημερολόγιο του Στέφανου Κασιμάτη

Τώρα που αλλάζω «μαγαζί» ολοένα και περισσότερο σκέφτομαι παλιές καλές στιγμές της δημοσιογραφικής μου πορείας. Για παράδειγμα, τι θυμήθηκα πασχαλιάτικα! Εκείνη την εκπομπή που παρουσίαζα το ’93, τότε που είχα ξανασυνεργαστεί με το θείο – Αριστείδη. Προσωπεία την έλεγα. Είχα κάνει πολλές συνεντεύξεις από ανθρώπους των Τεχνών και των Γραμμάτων, δημιουργώντας έτσι μια όαση ποιότητας στην έρημο του πρώτου, του «κίτρινου» Σκάι, που προτιμώ να μη θυμάμαι. Η καλύτερη συνέντευξη ήταν αυτή στον Διονύση Χαριτόπουλο. Μου άρεσε γιατί ο Διονύσης με απενοχοποίησε on camera… Το είχα ανάγκη… Με έκανε να ξεχάσω την αστική μου καταγωγή, την κολωνακιώτικη συμπεριφορά και τη δημοσιογραφική – πώς να το πω; – ανωτερότητα που όλοι μου αναγνωρίζουν…
Α.Μ.
Στο section με τα Videos θα δείτε τα καλύτερα αποσπάσματα αυτής της συνέντευξης…