Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι εργατικοί αγώνες

” Ο  ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να στηρίξει χωρίς επιφυλάξεις και αναστολές τις εργατικές διεκδικήσεις, να συμπεριλάβει στο πρόγραμμά του τα αιτήματα των εργατικών αγώνων.
Είναι επείγον ένα πρόγραμμα άμεσων διεκδικήσεων, ένα «μεταβατικό» πρόγραμμα άμεσης ανακούφισης των εργαζομένων και των λαϊκών μαζών. Αυτό πρέπει να περιλαμβάνει:

* Αντίσταση στο πάγωμα των μισθών και των συντάξεων. Διεκδικούμε ουσιαστικές αυξήσεις με βάση τα αιτήματα των συνδικάτων.
* Αντίσταση στις απολύσεις. Διεκδικούμε την απαγόρευση των απολύσεων σε όσες επιχειρήσεις έχουν κέρδη ή επιδοτήθηκαν από το κράτος σαν άμεσο πρώτο βήμα, που θα ανοίξει γενικότερους δρόμους.
* Αντίσταση στις περικοπές των κοινωνικών δαπανών. Η κατάσταση στα νοσοκομεία και στα σχολεία είναι κρίσιμη για όλους μας. διεκδικούμε άμεσα 100 χιλιάδες προσλήψεις στις κοινωνικές υπηρεσίες.
* Αντίσταση στην ελαστικοποίηση. Να μετατραπούν αμέσως σε αορίστου χρόνου όλες οι «συμβάσεις» έργου η ορισμένου χρόνου. Παλεύουμε για πλήρη και σταθερή απασχόληση, για το 35ώρο, 5νθήμερο, 7ώρο, χωρίς μείωση αποδοχών.
* Αντίσταση στις ιδιωτικοποιήσεις. Επανάκτηση στο Δημόσιο όλων των ΔΕΚΟ, αλλά και των Τραπεζών που –με όποια μορφή- ενισχύθηκαν από το κράτος.

Ένα τέτοιο πρόγραμμα μπορεί να επιβληθεί από το εργατικό κίνημα. Χρειάζεται όμως η έμφαση στην οργάνωση των αγώνων από τα κάτω, η ρήξη με τη συμβιβαστική και ηττοπαθή πολιτική των συνδικαλιστικών ηγεσιών.
Χαρακτηριστική των δυνατοτήτων του κινήματος είναι η εξέλιξη στα πιο νέα και αδύναμα τμήματα της τάξης μας όπου τα τελευταία χρόνια έχουμε ανάπτυξη αγώνων και μια νέα τάση συνδικαλιστικής οργάνωσης.
Τα τελευταία χρόνια στον κλάδο της ταχυμεταφοράς έχουν δημιουργηθεί σωματεία, έχουν αναπτυχθεί αντιστάσεις και έχουν υπάρξει κάποιες νίκες που αφορούσαν κυρίως ανακλήσεις απολύσεων.

Οι εργοδότες παρά το γεγονός ότι είχαν σημαντικά κέρδη το 2007, επικαλούνται την κρίση προκειμένου να σπάσουν συλλογικές συμβάσεις, να πληρώνουν όποτε θέλουν, να προχωρήσουν σε απολύσεις. Αξιοποιώντας τα franchise στα οποία δεν υπάρχει σαφές νομοθετικό πλαίσιο, αποποιούνται τις ευθύνες τους κατά περίπτωση. Σε αυτό πρέπει να προσθέσουμε την επικείμενη ιδιωτικοποίηση των ΕΛΤΑ Ταχυμεταφορές.

Οι αντιστάσεις που αναπτύξαμε οι εργαζόμενοι στις ταχυμεταφορές το προηγούμενο διάστημα είναι ένα δείγμα ότι μέσα στη συγκυρία υπάρχουν δυνατότητες ανατροπής. Το κίνημα αλληλεγγύης στην Κ. Κούνεβα, υποχρέωσε του ΗΣΑΠ και το ΑΠΘ να πάνε για ακύρωση τη σύμβαση με τους εργολάβους. Η δημιουργία σωματείων στους εργαζόμενους στα stage, στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, στους συμβασιούχους κ.λπ., δείχνουν τις δυνατότητες τις περιόδου.

Του Χρήστου Γιαμπουράνη,
γραμματέα ΣΕΤΤΕΑ,
υποψήφιου Ευρωβουλευτή ΣΥΡΙΖΑ, μέλος της ΔΕΑ ”