Το νέο στοίχημα του Αλέκου Αλαβάνου

Ο Αλέκος Αλαβάνος σε όλη του τη ζωή υπήρξε αντικομφορμιστής, αλλά και μοναχικός καβαλάρης. Η αστική του καταγωγή δεν τον εμπόδισε να δώσει μάχη κατά της χούντας από την ταράτσα της Νομικής και την εξέγερση του Πολυτεχνείου, δράση για την οποία βρέθηκε στα κρατητήρια του ΕΑΤ/ΕΤΑ. Εντάχθηκε στην Αριστερά, παρά το γεγονός ότι όλη του η οικογένεια ήταν στο Κέντρο. Μπήκε στην κεντρική πολιτική ζωή όταν εκλέχτηκε το 1981 ευρωβουλευτής του ΚΚΕ και μετά του ΣΥΝ. Η ζωή του στις Βρυξέλλες τον προφύλαξε από τις «κακές παρέες» του συστήματος της μεταπολίτευσης που έχουν σμπαραλιάσει στην κυριολεξία το πολιτικό μας σύστημα με τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Γι’ αυτό και όταν έγινε πρόεδρος του Συνασπισμού το 2004 σε ανύποπτο χρόνο είχε δηλώσει ότι «δεν θα μείνω για πολύ σε αυτή την καρέκλα». Και πράγματι τρία χρόνια μετά, αμέσως μετά από την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ το 2007, δήλωσε ότι θα παρατηθεί, όπως και το έκανε. Παρέδωσε την ηγεσία της Κουμουνδούρου στον 33χρονο τότε Αλέξη Τσίπρα, λέγοντας ότι πρέπει η νέα γενιά να ηγηθεί μιας νέας προσπάθειας στην Αριστερά. Η κίνησή του φάνηκε να πετυχαίνει, όπως είχε πετύχει και το 2006, όταν «άδειασε» τον αείμνηστο Μιχάλη Παπαγιαννάκη, προτείνοντας τον Τσίπρα για δήμαρχο της Αθήνας με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Ο 34χρονος αρχηγός του ΣΥΝ, όπως φαίνεται, θεώρησε ότι θα μπορούσε να ανταποκριθεί μόνος του στα νέα του καθήκοντα και σιγά σιγά άρχισε να αυτονομείται από τον έμπειρο Αλαβάνο. Δεν πήρε όμως υπόψη του ότι ο ΣΥΝ είναι ένα δύσκολο κόμμα, όπου κρύβει και προσωπικές φιλοδοξίες και διαφορετικές οπτικές, αλλά το κυριότερο μηχανισμούς που είναι έτοιμοι να σε συντρίψουν εάν σου ξεφύγει η κατάσταση. Αυτό έγινε γι’ αυτό και πάλι η μπίλια γύρισε ξανά στον Αλαβάνο, που ξέρει καλά τη μούχλα που αναδύει το κτίριο της Κουμουνδούρου. Ο Αλαβάνος έδειξε και δείχνει ότι μπορεί να παίρνει τα ρίσκα ώστε να ξεμπλοκάρει καταστάσεις. Παραιτήθηκε για να μεταδώσει το σεισμό του εκλογικού αποτελέσματος σε όλον τον ΣΥΝ και τον ΣΎΡΙΖΑ, έκανε τους πάντες να τον παρακαλάνε να παραμείνει και ανακάλεσε την παραίτησή του παίρνοντας και το ρίσκο της χλεύης από τα ΜΜΕ και μερικούς συντρόφους του (έγινε ο Μανώλης του ΣΥΡΙΖΑ κλ.π.), που πάντα βιάζονται να κρίνουν τις κινήσεις του. Το νέο στοίχημά του είναι να κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ, όχι συγκόλληση συνιστωσών και απόψεων, αλλά ένα νέο πολιτικό υποκείμενο της Αριστεράς που θα μπορεί να παρεμβαίνει ενιαία με θέσεις και απόψεις στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, ως εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Μένει να δούμε το επόμενο διάστημα, που μέχρι τις εκλογές δεν είναι και μεγάλο, εάν και αυτή τη φορά τα καταφέρει.

Γ.Μ.