Μια αποτίμηση της συγκέντρωσης συμπαράστασης στο Ραδιομέγαρο

email αναγνώστη

Γράφει ο Σοχοβίτης

Στη συγκέντρωση συμπαράστασης-διαμαρτυρίας που διοργάνωσαν από κοινού η Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ και η ΠΟΕΣΥ την Πέμπτη 1η Νοεμβρίου στο προαύλιο χώρο του Ραδιομεγάρου της ΕΡΤ συμμετείχε πράγματι αρκετός κόσμος. Ήταν σε γενικές γραμμές μια επιτυχημένη συγκέντρωση και πιθανότατα η πιο δυναμική των τελευταίων ετών. Το πλέον αισιόδοξο μήνυμα που προέκυψε από τη συγκέντρωση της Πέμπτης έχει να κάνει με τα αντανακλαστικά της κοινωνίας ενάντια στα φαινόμενα λογοκρισίας-φίμωσης του ανεξάρτητου δημοσιογραφικού λόγου , της πλήρους περιχαράκωσης του ενημερωτικού προγράμματος της δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης και της παραχώρησης της περιουσίας της ΕΡΤ σε τρίτους. Το πόρισμα με σαφήνεια αναφέρει ότι τα αντανακλαστικά αυτά βρίσκονται ακόμη σε λειτουργία και σε θέση μάχης.

Θα ήθελα, ωστόσο, με αφορμή την εν λόγω συγκέντρωση να επισημάνω ορισμένα σημεία τα οποία θεωρώ ότι παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον και τα οποία προσφέρονται για περαιτέρω προβληματισμό.

Στη συγκέντρωση συμμετείχαν απλοί τηλεθεατές, πρόεδροι και εκπρόσωποι ομοσπονδιών, συνδικαλιστικών φορέων, βουλευτών-αντιπροσώπων κομμάτων, Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δημοσιογράφοι από άλλα μέσα, καλλιτέχνες, ο πρόεδρος του Δ.Σ της ΕΡΤ και ορισμένοι από τους εργαζόμενους της. Η πλειοψηφία των οποίων δημοσιογράφοι. Το ότι δεν υπήρξε μαζικότερη προσέλευση από το εσωτερικό της ΕΡΤ είναι ένα θέμα που πρέπει να απασχολήσει τόσο την ομοσπονδία των συλλόγων της όσο και τους ίδιους τους εργαζόμενους της σε ατομικό επίπεδο και στα πλαίσια της προσωπικής τους ευθύνης απέναντι στα γεγονότα. Το «βόλεμα» πάντως σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρείται υπεύθυνη στάση.

Τη συγκέντρωση διοργάνωσαν από κοινού η Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ και η ΠΟΕΣΥ. Η συμπόρευση ομοσπονδιών και ενώσεων είναι αναμφίβολα κάτι θετικό. Είναι καλό αυτά που ενώνουν να είναι περισσότερα από αυτά που διαφοροποιούν. Απαιτείται, ωστόσο, καλύτερος συντονισμός ώστε να μη παρατηρούνται φαινόμενα διγλωσσίας. Η Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ για παράδειγμα στην ανακοίνωση της έκανε λόγο για συγκέντρωση εργαζόμενων της ΕΡΤ, ενώ η ΠΟΣΕΥ έδωσε στη συγκέντρωση χαρακτήρα ανοικτής πρόσκλησης, ειδικά με αφορμή την αιφνίδια τροπολογία της κυβέρνησης για τα αποθεματικά ταμεία των εργαζόμενων στα ΜΜΕ. Την ίδια ώρα και μέρα, επίσης, ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Μηχανικών και Τεχνικών της ΕΡΤ (ΠΑ.ΣΥ.ΜΗ.ΤΕ) πραγματοποιούσε τη δική του συνάντηση.

Αντίστοιχη προσοχή χρειάζεται και στη βαρύτητα που δίνεται στη θεματολογία των διεκδικήσεων. Σαφώς, η ελευθερία λόγου στη δημόσια Ραδιοτηλεόραση αποτελεί κορυφαία διεκδίκηση, η οποία ενώνει το σύνολο της κοινωνίας. Το ίδιο κορυφαία, ωστόσο, είναι και η δυνατότητα της ΕΡΤ να λειτουργεί και να παράγει έργο αντάξιο των προσδοκιών της κοινωνίας. Υπό αυτή την έννοια, η υφαρπαγή του ανταποδοτικού τέλους, η ανανέωση των Συμβάσεων Ορισμένου Χρόνου όλων των ειδικοτήτων και η διατήρηση των εγκαταστάσεων και των μέσων παραγωγής, αποτελούν επίσης ζητήματα μείζονος σημασίας. Θεωρώ ότι τα ζητήματα αυτά δεν ανεδείχθησαν όσο θα έπρεπε, παρά τις προσπάθειες από την πλευρά της Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ

Και μιας και ανέφερα το θέμα των Συμβασιούχων Ορισμένου Χρόνου. Διαβάζω στην ανακοίνωση της κυρίας Ν.Αυγερινού υπό την ιδιότητα του τηλεθεατή-πολίτη «πολίτες και φίλοι τηλεθεατές παρευρεθήκαμε την Πέμπτη 1η Νοέμβρη στην ανοιχτή διαδήλωση-συγκέντρωση εργαζομένων στην ΕΡΤ που οργανώθηκε από ΠΟΣΠΕΡΤ και Π.Ο.Ε.ΣΥ. και μοιραστήκαμε τα σοβαρά ζητήματα που βαραίνουν την Δημόσια Τηλεόραση, όπως την ελευθεροτυπία, την παραχώρηση της περιουσίας της ΕΡΤ, τις θέσεις εργασίας δημοσιογράφων που εργάζονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και γενικά το παράλογο να αντιμετωπίζεται η ΕΡΤ σαν ΔΕΚΟ, αλλά και την άτοπη διακοπή της Πρωινής Ενημέρωσης».

Η κυρία Αυγερινού ενημερώθηκε, λοιπόν, για τις θέσεις εργασίας των συμβασιούχων δημοσιογράφων, όχι όμως και για τις θέσεις των συμβασιούχων των υπόλοιπων ειδικοτήτων. Δεν την ενημέρωσε κανείς για παράδειγμα ότι τέλος Νοεμβρίου λήγουν οι συμβάσεις 71 υπαλλήλων διαφόρων ειδικοτήτων ( φροντιστές, ηλεκτρονικοί, ηλεκτρολόγοι, κομμωτές, υδραυλικοί κ.α). Ειδικοτήτων που μπορεί να μην είναι μεν στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την προάσπιση της ελευθερίας του λόγου, είναι απαραίτητες παρόλα αυτά για την παραγωγή-υλοποίηση των εκπομπών αλλά και για τη συντήρηση των εγκαταστάσεων. Ένα καζανάκι ή ένας νιπτήρας (μακάρι να είναι αυτά που έχω συναντήσει εγώ τα μοναδικά περιστατικά) δε μπορεί να τρέχει για ένα ολόκληρο μήνα χωρίς επισκευή. Είναι πεζό το παράδειγμα το ξέρω, έλα όμως που κοστίζει αρκετά από πλευράς δαπανών. Πρέπει επιτέλους να γίνει αντιληπτό από όλους ότι όλες οι ειδικότητες είναι απαραίτητες για την εύρυθμη λειτουργία ενός οργανισμού και πολύ σωστά ο Κώστας Αρβανίτης ευχαρίστησε τρεις φορές τους τεχνικούς της εκπομπής. Οι συμβασιούχοι των υπόλοιπων ειδικοτήτων θα πρέπει και οι ίδιοι επιτέλους να διεκδικήσουν πιο δυναμικά τη θέση που τους αξίζει, αλλά και τα σωματεία να προβάλουν- προασπίσουν τα συμφέροντα τους δίνοντας σε αυτά μεγαλύτερη έμφαση.

Στη συγκέντρωση υπήρχε και κάμερα η οποία κατέγραψε το κλίμα και τις ομιλίες. Το υλικό αυτό δε θα πρέπει να αξιοποιηθεί καταλλήλως για την ενημέρωση και όσων δεν ήταν παρόντες; Υπάρχουν πραγματικά δεκάδες τρόποι που κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει. Ας αναρτηθεί τουλάχιστον το υλικό στο διαδίκτυο σε πρώτη φάση (π.χ στις ιστοσελίδες των ομοσπονδιών).

Θα κλείσω με μια ιαχή που ακούστηκε κατά τα τη διάρκεια της συγκέντρωσης. Μοναχικής και ως προς τη διατύπωση της αλλά και ως προς την αποδοχή της. « Έξω τα κόμματα από την ΕΡΤ» φώναξε κάποιος με δυνατή ένταση φωνής, ενώ στο βήμα βρισκόταν ο πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ. «Όχι, όχι τέτοια συνθήματα, χρειαζόμαστε τη συμπαράσταση των κομμάτων» ήταν η απάντηση, τόσο από το μικρόφωνο όσο και από τους υπόλοιπους παρευρισκόμενους. Συγγνώμη, αλλά το συγκεκριμένο ζήτημα παρουσιάζει κάτι το οξύμωρο και υποκριτικό ταυτόχρονα. Δε διοργανώθηκε η συγκέντρωση με κεντρικό ζήτημα την παρέμβαση της διοίκησης της ΕΡΤ όσον αφορά στην ελευθερία του λόγου; Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι οι συγκεκριμένες αποφάσεις της διοίκησης δεν είναι αποτέλεσμα κυβερνητικών υποδείξεων-απαιτήσεων; Κόμματα, τρία τον αριθμό, δεν είναι αυτά που στηρίζουν το κυβερνητικό έργο και τις αποφάσεις του; Ο σημερινός προϊστάμενος της ΕΡΤ , δεν είναι αυτός που μέχρι πρότινος, από τη θέση της αντιπολίτευσης, συμπαραστεκόταν στα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων στην ΕΡΤ; Από τη στιγμή που θεωρεί κανείς τη συμπαράσταση των κομμάτων της αντιπολίτευσης χρήσιμη, θα πρέπει την ίδια στιγμή να θεωρεί δεδομένες και τις κυβερνητικές παρεμβάσεις όταν το κόμματα αυτά βρεθούν στην εξουσία. Εδώ στην Ελλάδα, αυτά τα δύο
πηγαίνουν χέρι-χέρι..